»Boðberar mannréttinda« í þjónustu Hamas

Jón Sigurðsson	Myntráð	Kanadadalur	Icesave-vextir	NEI við ESB	Icesave-vextir
Stjórnarskráin	Fjárframlög	Vinstrivaktin	Samtök fullveldis	Evrópuvaktin	Heimssýn

  

 

Samstaða þjóðar    NATIONAL UNITY COALITION                                                               Baráttusamtök fyrir sjálfstæðu ríki á Íslandi og fullveldisréttindum almennings.    Stöndum vörð um Stjórnarskrá Lýðveldisins.

 

 

»Boðberar mannréttinda« í þjónustu Hamas.

Fyrst birt í Morgunblaðinu 12. október 2015.

Ben-Dror Yemini.

Flestum þeirra gengur gott eitt til. Þau vilja frið og sátt og vilja að við öll sköpum ást en ekki stríð. Hamas elskar þau.

Í október 2013 flutti Ismail Haniyeh þakkargjörðarræðu sína: »Við setjum traust okkar í hendur frjálslyndra í heiminum... Ég heilsa öllum borgaralegum þjóðfélagssamtökum og mannréttindasamtökum.«

Í einmitt þessari ræðu lagði hann fram »Hina palestínsku þjóðaráætlun,« sem fæli í sér »vopnaða viðureign og fjölmiðlabaráttu á vígstöðvum bæði innan lands og utan«.

Áætlunin virkar. Hamas rís upp á ný til þess að leika hlutverk sitt, með sína »vopnuðu viðureign« að yfirskyni.« Aðeins örfáar klukkustundir líða áður en »skrifarar og fræðimenn« eru farnir að uppfylla sitt hlutverk í »fjölmiðlabaráttunni«. Fyrsta krafan lætur ekki á sér standa. Nei við ofbeldi. Nei við stríði. Þeir vilja bara »rannsaka voðaverkin«, Ísraels auðvitað. Og þeir krefjast þess að átökum linni á Gaza.

Skipulögð mótmæli um veröld bergmála nú þegar einmitt þetta. Í London er búið að loka umferðargötum vegna sameiginlegra mótmæla öfgavinstrimanna og stuðningsmanna Jihad (heilags stríðs). Í Dortmund í Þýskalandi var það samsteypa af íslamistum og nútíma-nazistum.

Einu sinni var markmiðið búa til djöfla úr gyðingum. Í dag er markmiðið að gera Ísrael að hinum stóra djöfli.

Oft verðum við að nudda augu okkar í vantrú, þar sem ekki eingöngu nútíma-nazistar, íslamistar og anarkistar taka þátt í þessum mótmælum. Stuðningsmenn mannréttinda standa einnig fyrir mótmælum gegn Ísrael, og mannlegri skynsemi reynist erfitt að melta slíka heimsku.

Opinberir framlínumenn Hamas kalla eftir gjöreyðingu gyðinga. Þeir láta sér ekki nægja Ísrael. Þeir taka til máls á opinberri sjónvarpsstöð Hamas og segjast vilja sigra Róm, og því næst Ameríkurnar tvær og Austur-Evrópu. Þetta eru ekki dómsdagssýnir. Þetta eru yfirlýstar kröfur Hamas á okkar dögum.

Önnur útsending á sömu rás heldur því frammi að »hinum kristnu, gyðingum og kommúnistum verði að tortíma - hverjum einum og einasta«. Þá fyllir barnadagskráin huga barna af hatri í garð gyðinga. Ekki eitt einasta brot af þessu hefur verið sent út í ísraelskum fjölmiðlum. En blómabörnin vita hvernig skekkja á myndina. Það er Ísrael sem fremur voðaverk. Ekkert er sagt um Hamas.

Það er erfitt að skilja Hamas, sem aðhyllist fremur ofbeldi, ógn og eldflaugaiðnað, en velmegun og von. Það er jafnvel enn erfiðara að skilja »hina frjálslyndu og alla þá réttindabaráttusinna« sem starfa í þágu Hamas. Að gagnrýna ísraelska stjórnvaldastefnu er í lagi. Það er þó ekki það sem vakir fyrir meðlimum hópa sem hoppa á milli kröfuyfirlýsinga og mótmæla. Þeir eru ekki að gera mannréttindum greiða. Þvert á móti gera þeir ástandið verra. Þeir eru að þjóna morðofinni hugmyndafræði Hamas.

Þetta eru hvorki túlkanir eða áætlanir. Þetta er nákvæmlega það sem Haniyeh er að segja: Þið blandið ykkur í opinbera umfjöllun, í mannréttindaumræður, í mótmæli, svo að Hamas geti fundið tíma fyrir vopnaða viðureign.

Þeir hafa ekki bara rangt fyrir sér því að þeir afvegaleiða einnig aðra. Staðreyndin er sú að Ísraelsher (IDF) dreifir einblöðungum úr lofti á Gaza til að vara íbúa við því að herinn hyggist beina vopnum sínum að vopnabyrgjum og eldflaugapöllum. Það nægir þó ekki. Hermenn hringja í alla síma þeirra húsa sem gætu hlotið skaða. Það dugir heldur ekki til. Flugherinn varpar pínulitlum sprengjum sem heyra til »bank á þakið«-aðferð hans til þess að vara íbúa við. NATO sprengdi Júgóslavíu og Líbíu. Bandaríkin sprengdu Fallujah kæruleysislega. Ekki datt þeim í hug að beita slíkum varúðarráðstöfunum.

En hvað gerir Hamas? Hamas gerir opinbera tilskipun um að umræddir íbúar verði notaðir sem mannlegir skildir. Ísraelsher reynir að lágmarka fjölda látinna meðal íbúa. Hamas reynir að hækka hlutfall látinna, af því að það er nákvæmlega það sem mun hvetja talsmenn þeirra til að hefja herferð gegn »stríðsglæpum« Ísrael.« Ekki stríðsglæpum Hamas.

Hamas veit að þeir eiga stóran fjölda strengjabrúða í Ísrael og um heim allan. Þær fara nákvæmlega að tilskipun Ismail Haniyeh. Mótmæli gegn Ísrael er fyrsta stigið. Hamas veit að þeir eiga marga sem þeir geta treyst. Næstu stig áætlunarinnar eru á leiðinni.

Þessa tilgangslausu ofbeldishringavitleysu sem áorkar engu verður að stöðva. Við þurfum frið. Við þurfum samkomulag. Einni kröfu þarf að beina til Hamas og Ísrael: Gangist við Quartet-skilyrðunum (sem fela í sér að stöðva ofbeldi og viðurkenna fyrri samkomulög).

Íbúar Gaza, sem eru fórnarlömb hins heilaga stríðs (Jihad) sem stjórnar þeim, þurfa að eygja von. En á meðan þessar góðu sálir vinna fyrir fjölmiðlamaskínu Hamas, viljandi eða óafvitandi; svo lengi sem þær beina ekki ásakandi fingrum sínum að Hamas, er engin von um að svo verði. Voðaverkin, ofbeldið og blóðbaðið verður að taka enda. Öll opinberu mótmælin sem styðja ofbeldi og blóðbað þarf einnig að stöðva.

 

Össur semur við öfga- og hryðjuverkasamtök í okkar nafni

Jón Sigurðsson	Myntráð	Kanadadalur	Icesave-vextir	NEI við ESB	Icesave-vextir
Stjórnarskráin	Fjárframlög	Vinstrivaktin	Samtök fullveldis	Evrópuvaktin	Heimssýn

  

 

Samstaða þjóðar    NATIONAL UNITY COALITION                                                               Baráttusamtök fyrir sjálfstæðu ríki á Íslandi og fullveldisréttindum almennings.    Stöndum vörð um Stjórnarskrá Lýðveldisins.

 

 

Össur semur við öfga- og hryðjuverkasamtök í okkar nafni.

Fyrst birt í Morgunblaðinu 21. júlí 2011.

Ólöf Einarsdóttir.

Mörg opinber skjöl sýna það ótvírætt, að meginregla Íslendskra stjórnvalda á fjórða áratug síðustu aldar var að hindra aðflutning útlendinga til Íslands og átti þetta sérstaklega við um gyðinga sem reyndu að flýja nasisma Þýskalands. Hundruðum þeirra var neitað um landvistarleyfi á Íslandi á þeim forsendum að þeir tækju frá okkur vinnu og myndu aukin heldur spilla menningu okkar og kynstofni.

Íslendingar gengu harðar fram gegn gyðingum en nágrannaþjóðir okkar á þessum árum. Einhverjir gyðingar sem komnir voru til landsins voru sendir til baka í gasofna Hitlers aðrir þvældust um Evrópu í leit að hæli. Er nú sagan að endurtaka sig? Ætlum við Íslendingar með Össur í fararbroddi, að stuðla að því að Ísrael og þeim gyðingum sem byggja það land verði gereytt, rétt eins og þeim 6 milljónum gyðinga sem var gereytt í Evrópu fyrir tæpum 70 árum?

Eyðileggur Össur það, sem Thor Thors sendiherra gerði hjá SÞ 1947 við stofnun Ísraelsríkis? Það að Össur Skarphéðinsson fyrir hönd Íslendsku þjóðarinnar hafi nú nýverið farið á fund Hamas og Fatah og lýst yfir stuðningi þeim til handa er grafalvarlegt mál. Kröfur Palestínu-araba undir stjórn Hamas og Fatah um að Ísraelar færi landamæri sín aftur til ársins 1967, fyrir sex daga stríðið, geta Ísraelar með engu móti samþykkt, það þýddi sjálfsmorð fyrir Ísraelsku þjóðina.

Ég er Íslendsk móðir í Ísrael. Ég er gift Ísraelskum gyðingi og foreldrar hans voru á meðal þeirra 900.000 gyðinga sem flúðu arabalöndin hérna allt um kring um og eftir seinni heimstyrjöldina. Við búum í innan við 2 km fjarlægð frá Gazaströndinni og í gær (13. júlí) féllu fjórar eldflaugar frá Gazaströndinni á okkur hérna í Suður-Ísrael.

Eldflaugunum rignir yfir okkur.

Í fyrradag (12. júlí) skutu þeir öðrum 4 eldflaugum hingað yfir. Dóttir mín var ein heima, úti í garði að vökva blómin þegar viðvörunarbjöllurnar fóru í gang. Hún hljóp inn í loftvarnarbyrgi og taldi upp að 10, en við höfum 15 sekúndur í besta falli til að bregðast við þessum eldflaugaárásum. Oft ná viðvörunarbjöllurnar ekki að nema hættuna vegna nálægðarinnar. Við búum við rússneska rúllettu. Þegar mest var hérna í vetur skutu Palestínu-arabar 120 eldflaugum eina helgina.

Kappleikjum var frestað í Beersheva, höfuðborgin í suðri þar sem um 300.000 manns búa. Grunnskólar í borgunum Beersheva, Askhelon, Sedrot og svo náttúrulega grunnskólarnir hér allt í kring voru lokaðir í 3 daga vegna þessa. Í janúarmánuði síðastliðnum frömdu öfgamenn í röðum Palestínu-araba 83 hryðjuverkaárásir gegn Ísrael, skutu 17 stórum eldflaugum á Ísrael og 26 litlum eldflaugum. Febrúarmánuður var heldur »friðsamlegri« með 61 hryðjuverkaáarás, 6 stærri eldflaugum og 19 minni! Þessi grein er skrifuð 14. júlí og á þessum síðustu tveimur vikum höfum við fengið að finna fyrir 11 eldflaugum Gaza-verja.

Er Össur utanríkisráðherra blindur og heyrnarlaus?

Skyldu þessar árásir hafa farið framhjá Össuri þegar hann dvaldi hérna á dögunum? Þeir félagar hans í Hamas-samtökunum hafa ef til vill náð að telja honum trú um að það væru Ísraelsmenn sjálfir sem væru að skjóta þessum óþverra hingað yfir. Frá því í byrjun þessa árs hafa Palestínumenn skotið tæplega 400 eldflaugum yfir á Ísrael. Það gera að meðaltali 2 eldflaugar á dag. Eldflauga-árásirnar hérna eru nærri því daglegur viðburður sem alþjóðasamfélagið hundsar.

Ég bý á samyrkjubúi sem er afgirt með gaddavírsgirðingu (eins og reyndar öll samyrkjubú í Ísrael) og hér við hliðið er alltaf 1 hermaður á vakt og svo 2-4 á nóttunni. Í Ísrael mega menn ekki slaka á í neinu hvað varðar öryggisgæslu og svo kemur Össur Skarphéðinsson í bílalest með Fatah (og líklega Hamas) gaurum og heldur að hann fái einhverja sérmeðferð!

Hvenær munu Ísraelar fá réttláta umfjöllun í Íslendskum fjölmiðlum?

Í frétt sem ég las á einum Íslendska fréttamiðlinum eftir för Össurar hingað út var greint frá því að Ísraelar neituðu að setjast að samningaborðinu. Engar skýringar voru gefnar og ekkert minnst á það að báðir deiluaðilar hafa verið að slíta viðræðunum í þessu ferli á víxl. Ástæðurnar fyrir því að Ísraelar hafa slitið samningaviðræðum í gegnum tíðina eru m.a. stöðugar eldflaugaárásir Palestínu-araba frá Gaza-ströndinni og það á »friðartímum« og það að Hamas og Fatah vilja ekki viðurkenna sjálfstæða ríkið Ísrael. Hvernig er hægt að ræða af viti við menn sem viðurkenna ekki tilverurétt manns og í ofanálag stunda eldflauga- og hryðjuverkaárásir af öllum gefnum tækifærum gegn manni?

Sameinaðir í hatri.

Ísraelsmenn vilja ekki að Fatah eða PLO (sem er við völd á Vesturbakkanum) fari í samkrull með öfga- og hryðjuverkasamtökum Hamas (sem eru allsráðandi á Gaza-ströndinni). Stöðugur ágreiningur hefur staðið á milli þessara tveggja fylkinga, en núna eru þeir að reyna að koma sér saman um stefnu, þ.e. Fatah þarf að gefa allt sitt eftir til að þóknast Hamas. Hamas eru engin börn að leika sér við, stórhættulegir glæpamenn sem hafa það efst á stefnuskrá sinni að gereyða Ísrael.

Össur ýtir undir stríðsfákana.

Skyldi Össur styðja þá stefnuyfirlýsingu líka? Megum við eiga von á fulltrúum Hamas í heimsókn til »vinaþjóðarinnar« Íslands á næstunni? Hvernig getur Össur útskýrt annars vegar veru NATO (og okkar Íslendinga þar með) í Afganistan þar sem þeir eru að berjast við hryðjuverkasamtökin Al Qaeda og svo þessa vinsemd og skilning sem hann sýnir skoðana- og trúarbræðrum þeirra í Hamas samtökunum? Þessi deila Palestínu-araba og gyðinga fyrir botni Miðjarðarhafs snýst ekki um frið heldur algjöran sigur múslíma og gjöreyðingu Ísraelsríkis.

Land fyrir frið! – Hvaða frið ?

Palestínu-arabar hafa fengið þó nokkur tækifæri til að semja um frið við Ísraelsmenn en hafa klúðrað málum. Ísraelsmenn gáfu þeim eftir Gaza-ströndina og fjarlægðu sjö þúsund gyðinga, sem þar bjuggu. Ísraelsmenn vonuðust eftir einhvers konar friði við þá eftirgjöf en ástandið hefur aldrei verið verra en einmitt núna 6 árum seinna. Ef Ísraelar myndu gefa eftir og færa landamæri sín aftur til ársins 1967, sem þýðir að mestu Vesturbakkinn eins og hann leggur sig, myndi það gefa Hamas byr undir báða vængi og óverjandi landamæri. Þrátt fyrir að Fatah sé við stjórn á Vesturbakkanum sem stendur, vita Ísraelsmenn að það getur breyst eins og hendi sé veifað og þá er fjandinn laus.

Barnaskapur Össurar – Arabar hafa hann að fífli.

Ísraelsmönnum er stillt upp við vegg og þetta er barátta uppá líf og dauða á hverjum degi. Össur er barnalegur í lýsingum sínum á öryggisgæslunni og það sem hann hefur látið eftir sér hafa í blaðaviðtölum er lýsandi dæmi um skilningsleysi hans á stöðu mála hérna. Hann talar um frekju og yfirgang Ísraelsmanna. Hann segir Ísraelsku hermennina hafa hent grjóti í veg fyrir bílalest sína, þar sem hann og félagar vildu fara inná annars bannsvæði. Mér dettur helst í hug að þetta »grjót« hafi verið vegartálmar, sem eru jú á öllum eftirlitsstöðum á landamærum hér í Ísrael.

Ég á erfitt með að sjá fyrir mér hermennina í fullum herklæðum framkvæma þennan gjörning í óþökk Össurar og fylgdarliðs í 34 stiga hita, þar sem þeir þurfa að halda einbeitingunni því þeir mega vænta hryðjuverkaárásar á hverri sekúndu. Þeir eru ekki öfundsverðir af því að standa í steikjandi sólinni við landamæravörslu á Vesturbakkanum vitandi það að næsti bíll sem fer í gegn gæti mögulega hafið stórskotaárás á þá nú eða að næsta fótgangandi manneskja sé með sprengjubelti vafið um sig miðja, tilbúin til að deyja í nafni málstaðarins.

Mér er nær að halda að Össur í loftkældri lúxusbifreið hafi verið að brúka munn og verið með frekju við landamæraverðina. En burtséð frá því þá er það staðreynd að þrátt fyrir öfluga gæslu ná Palestínu-arabar að fremja hryðjuverk og svo náttúrulega að skjóta stórhættulegum eldflaugum hingað yfir.

Morðingjar í skjóli nætur.

Á Vesturbakkanum er blönduð byggð Palestínu-araba og gyðinga. Þúsundir Palestínu-araba sækja vinnu til Ísraels á hverjum degi. Ég hef aðeins farið þarna um og séð með eigin augum hvernig byggðir gyðinga eru víggirtar af ótta við hryðjuverkaárásir. Nú síðast 05. mars síðastliðinn voru 5 manns af 8 manna gyðingafjölskyldu myrt í svefni í Itamar, á Vesturbakkanum. Morðingjarnir, 17 ára og 22 ára Palestínuarabar, brutust inn á heimili þeirra í skjóli nætur. Þetta er m.a. ástæðan fyrir mikilli öryggisgæslu á Vesturbakkanum.

 

Þegar hatrið og fáfræðin taka völdin

Jón Sigurðsson	Myntráð	Kanadadalur	Icesave-vextir	NEI við ESB	Icesave-vextir
Stjórnarskráin	Fjárframlög	Vinstrivaktin	Samtök fullveldis	Evrópuvaktin	Heimssýn

  

 

Samstaða þjóðar    NATIONAL UNITY COALITION                                                               Baráttusamtök fyrir sjálfstæðu ríki á Íslandi og fullveldisréttindum almennings.    Stöndum vörð um Stjórnarskrá Lýðveldisins.

 

 

Þegar hatrið og fáfræðin taka völdin.

Fyrst birt í Morgunblaðinu 29. september 2015.

Birgir Örn Steingrímsson.

Nú hefur meirihluti stjórnar Reykjavíkur ákveðið að sniðganga vörur framleiddar í Ísrael og ber fyrir sig umhyggju fyrir mannréttindum í heiminum og að þessi ákvörðun hafi ekkert með gyðinga að gera. Þegar staðreyndir eru skoðaðar kemur í ljós að þessi ástæða heldur ekki vatni. Af hverju ákvað Reykjavíkurborg að taka Ísrael eitt ríkja fyrir í heiminum? Vissi stjórnin ekki að um 75% íbúa Ísraels eru gyðingar? Vissi meirihlutinn ekki að Ísrael er eina lýðræðisríkið á þessu svæði?

Íbúar Ísraels njóta frelsis eins og t.d. trúfrelsis, ritfrelsis og skoðanafrelsis. Á sama tíma er Gaza, sem var hluti Egyptalands til 1967, en er nú kallað hluti af Palestínu, stjórnað af hryðjuverkasamtökunum Hamas síðan 2007. Samtökin halda íbúum svæðisins í greipum illsku og ofstækis. Engin mannréttindi eru til staðar og frelsi einstaklingsins ekkert. Öll andstaða við stjórnvöld er barin niður af mikilli grimmd.

Borgarstjórn til liðs við hryðjuverkasamtök.

Á Gaza býr enginn Ísraelsmaður síðan 2005. Fleiri ríki á þessu svæði eru heldur ekki beint fræg fyrir að virða mannréttindi og kemur upp í huga Sádi-Arabía, og Tyrkland fyrir meðferð á Kúrdum. Þrátt fyrir þessar staðreyndir velur meirihluti stjórnar í Reykjavík að ráðast að Ísrael. Auðvitað læðist að manni sá grunur að ástæðan sé hatur á gyðingum og/eða klár fáfræði, enda er Ísrael ríki gyðinga, þótt sumir eigi mjög erfitt með að sætta sig við það.

Flest öll ríki í Mið-Austurlöndum neita að viðurkenna Ísrael og sum hafa beinlínis lýst yfir að afmá beri Ísrael af yfirborði jarðar. Ríki eins og Sádi-Arabía, Íran og Norður-Kórea neita að eiga viðskipti við Ísrael og bera fyrir sig umhyggju fyrir mannréttindum í heiminum, ekki ósvipað og meirihluti stjórnar Reykjavíkur. Það er óneitanlega ekki fagur félagsskapur sem Reykjavíkurborg ákveður að fylgja með þessari ákvörðun sinni. Fjöldi íslamskra hryðjuverkasamtaka eins og Hamas, ISIS og Al Qaeda hafa það á stefnuskrá sinni að afmá Ísrael af yfirborði jarðar.

Gyðingahatur í þágu mannréttinda og friðar ?

Hatrið er í mörgum tilfellum yfirgengilegt og það brýst út í ofbeldi gegn gyðingum og gyðingahatri. Hryðjuverk gegn gyðingum eru framin um allan heim. Skipuleg útrýming á gyðingum í Mið-Austurlöndum hefur staðið yfir frá því fyrir síðari heimsstyrjöld og nú er svo komið að í löndum og borgum þar sem fjölmenn samfélög gyðinga voru eru engir gyðingar eftir. Útrýming gyðinga á þessu svæði er ekki ósvipuð þeirri útrýmingu sem á sér stað núna á hófsömum múslímum, Jasidum, kristnum og öðrum minnihlutahópum í Sýrlandi og Írak, enda sýna íslömsk hryðjuverkasamtök þeim enga miskunn sem vilja ekki ganga íslam á hönd og/eða samþykkja þeirra túlkun. Þessi samtök nota öll tækifæri til að réttlæta ofbeldisverk sín. Nú hefur meirihluti stjórnar Reykjavíkur afhent þessum öfgasamtökum ný vopn í hendurnar.

Það er ljóst af umræðunni að margir á Íslandi hatast út í Ísrael og gyðinga. Ummæli eins og »nasistaríki og »helvítis gyðingar« eru ekki óalgeng á netinu og ummæli eins og »Það þarf að leita allra leiða til að brjóta á bak aftur þetta kerfi«, sem er eins og beint úr munni samtaka eins og ISIS og Hamas. Þessi ummæli komu þó ekki þaðan, heldur á Íslendskum vefmiðli. Auðvitað eru síðan margir sem segja svona ummæli í þágu mannréttinda og friðar! Svo virðist sem sumir sem telja sig boðbera umburðarlyndis og frelsis séu í raun allt annað.

Borgarstjórn biðjist afsökunar á Gyðingahatri.

Ofstæki í umræðunni er sífellt að aukast og öfgaöfl til hægri og vinstri að festa rætur í Evrópu. Uppgangur öfga-íslams í Evrópu, sem kemur fram í þeirri staðreynd að þúsundir Evrópubúa berjast með íslömskum hryðjuverkasamtökum um allan heim, er mikið áhyggjuefni. Allir þessir hópar eiga það sammerkt að hatast út í gyðinga og hafa ekki mikið álit á mannréttindum og frelsi. Afleiðingarnar eru m.a. þær að ofbeldi gegn gyðingum hefur aukist mjög í Evrópu undanfarin ár.

Samþykkt meirihluta stjórnar Reykjavíkurborgar er vatn á myllu allra þessara öfgasamtaka. Um það þarf ekki að deila. Eflaust eru einhverjir í borgarstjórnarmeirihlutanum sem gera sér enga grein fyrir afleiðingum samþykkta borgarinnar, en sumir eru fullmeðvitaðir um það. Hatrið á ekki erfitt með að dulbúast undir merkjum friðar og mannúðar.

Nú þegar það er spurning hvort samþykkt stjórnar Reykjavíkurborgar sé yfirleitt lögleg og evrópska gyðingaþingið hefur mótmælt harðlega og kallar þetta aðför að gyðingum (þrátt fyrir að meirihluti stjórnar Reykjavíkur fullyrði að aðgerðirnar beinist ekki gegn gyðingum!) er það eina rétta í stöðunni að Reykjavíkurborg dragi yfirlýsingu sína til baka. Vonandi tekst skynseminni að bera hatrið og fáfræðina yfirliði, þótt sagan segi að skynsemin eigi ekki mikla von.

 

Er hetjuskapur að viðurkenna aulaskap sinn ?

Jón Sigurðsson	Myntráð	Kanadadalur	Icesave-vextir	NEI við ESB	Icesave-vextir
Stjórnarskráin	Fjárframlög	Vinstrivaktin	Samtök fullveldis	Evrópuvaktin	Heimssýn

  

 

Samstaða þjóðar    NATIONAL UNITY COALITION                                                               Baráttusamtök fyrir sjálfstæðu ríki á Íslandi og fullveldisréttindum almennings.    Stöndum vörð um Stjórnarskrá Lýðveldisins.

 

 

Er hetjuskapur að viðurkenna aulaskap sinn ?

Fyrst birt í Morgunblaðinu 26. september 2015.

Sverrir Stormsker.

Margir eru búnir hæla Degi B. Eggertssyni í hástert fyrir það fáheyrða hugrekki og gáfnamerki að hafa dregið idjótasamþykkt sína og meirihlutans til baka og viðurkenna stórfelld mistök sín og biðjast afsökunar á dómgreindarleysi sínu, fúski og rugli. (Ég hef reyndar hvergi séð hann biðjast afsökunar). Það er ekki á hverjum degi sem stjórnmálamenn sýna þann hetjuskap að viðurkenna aulaskap sinn.

Sumir vinstrimenn húðskamma Dag reyndar fyrir að hafa dregið rugl sitt til baka og vilja að hann klúðri hlutunum ennþá meira en orðið er með þeim rökum að bágur efnahagur landsins eigi að víkja fyrir mannréttindum, eins og það sé í verkahring smáborgarstjóra að bjarga heiminum, en svo eru aðrir vinstrimenn niðrá jörðinni sem segja að hann sé »maður af meiru« og »maður að meyru« fyrir að hafa séð að sér. Þeir virðast aldrei ætla að geta lært að koma þessum einfalda frasa skammlaust frá sér.

Dagur brýtur blað - og lög.

Sú góða dama, Katrín Júlíusdóttir, varaformaður Samfylkingarinnar, gengur svo langt að segja að Dagur hafi hvorki meira né minna en »brotið blað í Íslendskri pólitík með því að viðurkenna að honum og meirihlutanum hafi orðið á mistök...« og segir: »Þetta er það sem við höfum verið að kalla eftir«.

Já. Akkúrat. Svona viljum við hafa stjórnmálamennina. Þeir eiga að klúðra hlutunum »big time«, reyna svo að klóra sig útúr vandanum, hlaupa úr einu lygahorninu í annað og neyðast svo til að viðurkenna þjóðhættulega glópsku sína og stjarnfræðilegt dómgreindarleysi og muldra svo afsökunarbeiðni oní hálsmálið og málið dautt. Svona eiga menn að vera. »Þetta er það sem við höfum verið að kalla eftir«. Lútum höfði í auðmýkt og færum Degi gull, reykelsi og myrru.

Jón Gnarr var alveg með'etta.

Ég efast samt um að Dagur hafi »brotið blað í Íslendskri pólitík« með því að viðurkenna axarsköft sín og handabakavinnubrögð. Ég man nú ekki betur en að fyrirrennari hans og fyrirmynd, Jón Gnarr, hafi fátt annað gert sem borgarstjóri en að viðurkenna mistök og biðjast afsökunar. Þetta var »full time job«. Ef eitthvað var gert þá voru það mistök og þau voru viðurkennd og beðist afsökunar. Svona gekk þetta árið um kring. Mistök, þau viðurkennd, beðist afsökunar. Þetta var Dags-skipunin.

Vanhæfni er vanmetinn kostur.

Gnarrinn var hreinskiptinn og var alltaf fyrstur manna til að viðurkenna að hann vissi minna en ekkert um málefni borgarinnar og að hann hefði ekki hugmynd um hvort hann væri að koma eða fara. Er hægt að hugsa sér betri eiginleika sem geta prýtt borgarstjóra? Þetta er það sem þarf í »djobbið«. Vanhæfni og hreinskilni: Að viðurkenna að það sé ekki til sá hlutur innan borgarkerfisins sem maður hafi minnsta skilning á.

Maður sá hann ekki öðruvísi í sjónvarpinu en að biðjast afsökunar á einhverju klúðri og viðurkenna að hann hefði ekkert vit á þessu og hefði ekki sett sig inní málin því hann væri með athyglisbrest og gæti ekki haldið sér vakandi á fundum sökum leiðinda og vissi í raun ekkert hvað hann væri að gera þarna. Svona eiga borgarstjórar að vera. Og þess vegna var hann svona vinsæll og dáður sem borgarstjóri. Hann viðurkenndi nefnilega að hann væri úti að aka í öllum málum og vissi ekkert í sinn haus. Og þess vegna urðu þeir svona góðir vinir, hann og Dagur. Þeir áttu svo margt sameiginlegt.

Moskva og moska.

Það var einmitt Jón Gnarr sem átti þá hugmynd að fara með smáborgarstjóraembættið í útrás og slíta sambandinu við Moskvu fyrir að brjóta á réttindum samkynhneigðra. Hann sendi umvöndunarbréf til Moskvu en var ekki svarað. Lengra náði það ekki. Ekki veit ég hversvegna hann sendi ekki svipað bréf til Sádi-Arabíu, Írans og annarra múslimaríkja en þessi hugmynd hans var semsé kveikjan að þeirri vanhugsuðu ruglsamþykkt sem núverandi meirihluti var að draga til baka.

Þó að Jón hafi ekki náð að slíta sambandinu við Moskvu fyrir að brjóta á réttindum samkynhneigðra þá bættu hann og Dagur úr því með því að gefa islamistum lóð undir mosku en einsog allir vita þá eru samkynhneigðir í hávegum hafðir meðal islamista. Aðeins femínistar og geitur eru hærra skrifaðar.

Kröfuharka vinstrimanna.

Kröfurnar sem vinstrimenn gera til borgarstjóra síns, hvort sem hann heitir Jón Gnarr, Dagur Bé, Hómer Simpson eða »whatever«, eru mjög, mjög miklar, hvort sem fólk trúir því eða ekki. Næstum því ofurmannlegar. Þær ganga útá það að hann kunni að viðurkenna allt sitt klúður, glópsku, dómgreindarleysi, fíflsku, fúsk og fáfræði, og kunni jafnvel líka að biðjast afsökunar á afglöpum sínum í starfi. Ef hann kann þetta tvennt, og jafnvel ekkert annað, þá er hann virkilega góður og mikilhæfur borgarstjóri í þeirra augum. Mikill leiðtogi og stjórnvitringur. Jafnvel hetja.

Vel meint klúður.

Ef mistökin eru vel meint þá eru þau ókei. Ruglið þarf að vera »sett fram af góðum hug« einsog Dagur orðaði það. Það er nefnilega hugurinn á bak við klúðrið og heimskuna sem skiptir máli. Svo þegar maður er búinn að »fokka« öllu upp þá á maður að segja einsog Saxi læknir:

»Æjæ, þarna skar ég aðeins of djúpt. Ég er búinn að stórskemma skurðarborðið. En þetta var ekki mér að kenna. Sjúklingurinn hreyfði sig of mikið, enda ódeyfður. Afhverju horfa allir svona á mig? Ókei þá, ég gerði smá mistök. En þið hefðuð örugglega ekki gert þetta betur. Það er alltaf auðvelt að vera vitur eftirá. Afhverju horfa allir ennþá svona á mig? Jæja þá, sorrí, ef ykkur líður betur með það.«

Svona á að gera þetta. Þetta er það sem stjórnmálamaður þarf að kunna: Að klúðra hlutunum, játa klúðrið og biðjast afsökunar á klúðrinu. »That's it«. Dagur er búinn að gera þetta þrennt samviskusamlega og því eru alveg hverfandi líkur á því að hann muni segja af sér.

Svo skal böl bæta að benda á eitthvað annað.

Ef maður færi fram á það með eftirfylgni að hann pakkaði saman þá myndu rök vinstrisinnaða góða og gáfaða fólksins með réttu skoðanirnar vera eitthvað á þessa leið á bloggsíðum og kommentakerfum samfélagsmiðlanna, einsog ævinlega í öllum málum:

»Hei þú þadna fávitynn þynn, voru sjallar eyttkvað betry þegar þeyr voru í meyrihluta í borgynni, ha? Svaraðu því hellítis rasystinn þynn. Ertu búinn að gleima Hönnu Byrnu? Og var það ekky Davýð Oddson sem samþygti að troða okkur í Ýrakstríðið? Ha? Var það eyttkvað betra? Það ætti nú bara að leggja Sjallaflokkin nyður.

Krystni er sko ekkert betry en ýslam ef þú heldur það djös úddlendingahatarynn þynn, eða ertu kansky búinn að gleima krozzferðonum og öllu þvý? Ha? Akkuru má ekky hleipa 50.000 flóttamönnum til lansins? Þetta er bara fólk eins og við. Sástu ekky mindyna af druknaða sírlenska stráknum í fjörunny? Ha? Fynst þér það ekki næg ástæða tyl að Evróba opny landamæry sýn uppá gátt og bjóði 5 miljónnyr flóttamanna velkommna frá Myðausturlöndum og Afrýku og Öfganistan og Albanýju? Ha?

Þú ert bara fullur af mannvonsku. Þú ert bara badnamorðyngi. Það er málið. Ertu einkver sjalli djösins nasystinn þynn? Eða ertu kansky giðingarottusleikja með íslamófóbíu hellítys rasystadjöfullynn þynn? Ha? Eða ertu kansky í frammsóknarfloknum? Þý hlítur að vera sona þjóðrembusvín sem kant þjósönginn og Öxar við Árna og alt það og elskar Ýsland. Vynnuru á Údvarpi Sögu eða kvað? Þyð eruð bara óumburðarlint og fordómafult pakk og vont fólk með ógisslegar skoðannyr og það ætti að drepa ikkur öll.«

Jæja. Það er alltaf blessuð blíðan. Mikið er ég nú feginn að vera almennilegt illmenni með rangar skoðanir á öllum hlutum.

 

Stuðningur skýjaborgarstjórans við Hamas

Jón Sigurðsson	Myntráð	Kanadadalur	Icesave-vextir	NEI við ESB	Icesave-vextir
Stjórnarskráin	Fjárframlög	Vinstrivaktin	Samtök fullveldis	Evrópuvaktin	Heimssýn

  

 

Samstaða þjóðar    NATIONAL UNITY COALITION                                                               Baráttusamtök fyrir sjálfstæðu ríki á Íslandi og fullveldisréttindum almennings.    Stöndum vörð um Stjórnarskrá Lýðveldisins.

 

 

Stuðningur skýjaborgarstjórans við Hamas.

Fyrst birt hjá Sverri Stormsker 22. september 2015.

Sverrir »Stormsker« Ólafsson.

Ég efast um að hin mannúðlega stuðningstillaga Bjarkar Vilhelmsdóttur við Hamas hryðjuverkasamtökin verði í heild alfarið dregin til baka af borgarstjórnarmeirihlutanum í dag því að í því fælist vottur af skynsemi. Líklegra er að hann dragi hana til baka með einhverjum fyrirvörum og viljayfirlýsingum um faglegt áframhaldandi þráhyggjurugl eða komi hreinlega með nýja og "betrumbætta" sniðgöngutillögu og auki þannig enn frekar gríðarlegan skaðann sem hann hefur valdið.

Meirihlutinn, sem er skipaður Samfylkingunni, Bjartri framtíð, Vinstri græningjum og Pí-rötum, var svona líka glimrandi ánægður með þessa fáránlegu sniðgöngutillögu sína þann 15. sept. að hann mátti vart vatni halda af hrifningu þegar hann samþykkti hana og því hæpið að hann fari að draga allt í land núna og þar með í raun játa að hann sé gjörsamlega dómgreindarlaus og ekki stjórntækur og varla í húsum hæfur.

Meirihlutinn sem mannýgt naut.

Borgarstjórnarmeirihlutinn hefur sýnt það frá upphafi að hann hefur aldrei kunnað að hlusta á sér vitrari menn (sem eru ansi margir) og leita ráða hjá öðrum en sjálfum sér. Virðist elska lýðræðið meira með vörunum en hjartanu og vera alveg ónæmur fyrir skynsamlegu viti og rökum.

Maður hefur séð þetta í flugvallarmálinu, gatnaþrengingarmálum, byggðaþéttingarmálum, miðbæjarskipulagsmálum, sjúkrahússtaðsetningarmálinu og reyndar í öllum hans illa grunduðu eyðileggingarmálum og í ofanálag eru fjármálin að sjálfsögðu ein rjúkandi rúst og velferðarkerfi borgarinnar í algerðu hakki, eftir því sem Björk velferðarsérfræðingur segir sjálf.

Það aftrar Degi samt ekki frá því að heimta fleiri flóttamenn í borgina sína, lágmark 500, þó það sé þriggja ára biðtími eftir félagslegum leiguíbúðum – fyrir Íslendinga.

Meirihlutinn veður áfram í botnlausum sjálfsþótta og blindni einsog mannýgt naut og er gjörsamlega fyrirmunað að hugsa svo mikið sem einn leik fram í tímann. Enda elska vinstrimenn þetta fyrirbrigði.

Gagnslaus og óendanlega vitlaus sniðganga.

Á fundinum sem haldinn verður í dag ætlar meirihlutinn að draga sniðgöngutillögu sína til baka sem gefur sterklega til kynna að hann ætli í fyrsta skipti að hlusta á rök og sjá að sér.

En mun hann leggja þessa tillögu alfarið á hilluna? Það held ég ekki. Það væri of skynsamlegt og lógískt. Hann mun líklega halda þessu máli til streitu því þrjóska hans, frekja, „prinsipp,“ offors, einsýni og valdhroki er alveg á pari við ofurmannlega heimskuna.

Þeir munu viðurkenna, tilneyddir, að þetta sé jú bölvað klúður en það sé nú bara nokkuð mikið vit í þessu klúðri sem þurfi bara að útfæra aðeins betur. Með ómælisheimsku sinni, sem aldrei skyldi vanmeta, má búast við að þeir reyni að sljákka aðeins í eldhafinu sem þeir hafa kveikt, með því að blása á það en munu geyma til góða olíubrúsa í rassvasanum. Þetta eru jú óvitar.

Þó að flest ríki heimsins séu að fremja mannréttindabrot í stórum stíl og mörg þeirra að hernema landsvæði út og suður þá er það prinsipp borgarstjórnarmeirihlutans að horfa framhjá þeirri staðreynd og einbeita sér eingöngu að mannréttindabrotum Ísraela, þessu „Gyðingavandamáli,“ sama þó að sniðgöngutillaga hans bitni eingöngu á Palestínumönnum og Íslendingum en sé að öðru leyti gjörsamlega gagnslaus og óendanlega vitlaus einsog hann sjálfur.

Sniðganga í þágu hryðjuverka-samtakanna Hamas.

Degi B. Eggertssyni Utanríkisráðherra Reykjavíkurborgríkisins var falið að útfæra þessa vel meintu stuðningstillögu Bjarkar við Hamas hryðjuverkasamtökin og einsog við var að búast þá var útkoman að sjálfsögðu hroðalegt klúður, einsog Dagur B. hefur viðurkennt sjálfur. Ábyrgðin er hans, í orði - ábyrgðarleysið er hans, á borði.

Dagur segir að þetta hafi verið illa hugsað en vel meint en hafi „ekki verið nógu vel undirbúið“ heldur gert í venjubundinni fljótfærni og heimsku, en Björk Vilhelms, hin gamla og góða vinkona Hamas, segir hinsvegar að þetta hafi verið í undirbúningi í heilt ár með lögfræðingum og innkaupastjórum og öllu tilheyrandi.

Ómögulegt er að segja til um hvort þeirra sé að hagræða sannleikanum þvi bæði eru þau jú sannir samfíósar.

Mætir lögfræðingar hafa bent á að þessi vafasami gjörningur borgarstjórnarmeirihlutans sé ekki í þágu Palestínumanna þegar upp er staðið heldur eingöngu Hamas hryðjuverkasamtakanna. Djörk Vilhelms verður svo náttúrulega fagnað sem gríðarlegri hetju þegar hún kemur ríðandi á asna inní Palestínu og fer að vinna þar að góðgerðarmálum í góðu yfirlæti eftir þetta vel heppnaða illvirki í borgarstjórn.

Dagur ábyrgðarmaður hlýtur að samfagna henni enda sá hann um útfærsluna á tillögu hennar sem heppnaðist svo vel að allir Gyðingar heimsins hugsa okkur nú þegjandi þörfina og eru þegar farnir að sýna það í verki svo um munar. Orðspor landsins og markaðir og viðskiptasambönd út um allan heim – allt á leiðinni niður í holræsið. Skaðinn líklega ómælanlegur einsog heimskan sem bjó að baki þessari ákvörðun.

Sérhagsmunir meirihlutans hafa forgang.

Eini skaðinn sem Dagur hefur áhyggjur af er skaðinn sem meirihlutinn hefur orðið fyrir. Annan skaða sér hann ekki. Í gær sagði hann í viðtali á Rás 2:

»Ég held að þetta mál hafi verið sett fram af góðum hug til þess að undirstrika áherslu borgarinnar á mannréttindi. Við stóðum hins vegar þannig að því að það skaðaði bæði þann málstað og ég held að það hafi skaðað meirihlutann og það er bara eitthvað til að horfast í augu við finnst mér. Ég held að það skipti bara mjög miklu máli þegar við vinnum þetta mál áfram að við gerum það þá betur og með því þá endurvinnum við hugsanlega eitthvert traust.«

Skaðinn sem hann og meirihlutinn hefur valdið þjóðinni er honum víðsfjarri og virðist ekki skipta hann neinu máli. Hann sér bara rétt útfyrir nefið á sér. Sérhagsmunir eru honum efst í huga en ekki þjóðarhagsmunir. Í þessu viðtali kemur það einmitt fram að hann virðist ekki ætla að stoppa í sínu óráðsrugli heldur „vinna þetta mál áfram“ og betrumbæta óhæfuverkið og gefa aðeins í og það heldur hann að sé allra sniðugasta leiðin til að endurvinna traustið.

Halló! Er einhver heima?! Í hvaða heimi lifir þessi skýjaborgarstjóri? Í loftkastalanum sem hann ætlar að byggja þessar 3000 íbúðir sínar? Meiraðsegja geimfarar eru í meira jarðsambandi en hann. Svona afglapar hreinlega verða að fara í ævilangt frí frá mikilvægum ábyrgðarstörfum. Hann hlýtur að geta orðið formaður Samfylkingarinnar eða eitthvað svoleiðis. Og meirihlutinn sem samþykkti þetta þjóðarpungspark á að sjálfsögðu að fjúka með honum.

Fangelsi allt að 6 árum fyrir landráð.

Þó það megi ekki minnast á landráð á Íslandi þá er hann nú samt ansi skemmtilegur landráðakaflinn í almennum hegningarlögum. 88. grein hljóðar svo:

»Hver, sem opinberlega í ræðu eða riti mælir með því eða stuðlar að því, að erlent ríki byrji á fjandsamlegum tiltækjum við Íslendska ríkið eða hlutist til um málefni þess, svo og hver sá, er veldur hættu á slíkri íhlutun með móðgunum, líkamsárásum, eignaspjöllum og öðrum athöfnum, sem líklegar eru til að valda slíkri hættu, skal sæta fangelsi allt að 6 árum.«

Þetta er áhugaverð lesning en það er náttúrulega ekkert farið eftir þessu. Þetta er dauður bókstafur. Jafnvel þó borgarstjórnarmeirihlutinn yrði dæmdur þá væri hann ekki sakhæfur. Þetta eru óvitar. Plöntur.

 

Ríkisútvarpið og Gasa - það sem ekki kom fram

Jón Sigurðsson	Myntráð	Kanadadalur	Icesave-vextir	NEI við ESB	Icesave-vextir
Stjórnarskráin	Fjárframlög	Vinstrivaktin	Samtök fullveldis	Evrópuvaktin	Heimssýn

  

 

Samstaða þjóðar    NATIONAL UNITY COALITION                                                               Baráttusamtök fyrir sjálfstæðu ríki á Íslandi og fullveldisréttindum almennings.    Stöndum vörð um Stjórnarskrá Lýðveldisins.

 

 

Ríkisútvarpið og Gasa - það sem ekki kom fram.

Fyrst birt í Morgunblaðinu 22. september 2015.

Magnús Ægir Magnússon.

Það var nokkuð kostulegt viðtalið sem Bogi Ágústsson átti mánudagskvöldið 14. september síðastliðinn í ríkissjónvarpinu. Eða réttara sagt það sem var kostulegt við þetta viðtal er það sem ekki var sagt og ekki var spurt um. Hvað RÚV og þessum vandaða fréttamanni gekk til með þessu viðtali er hulin ráðgáta. Það var allavega ekki upplýsandi. Viðmælandi fékk að tala gagnrýnislaust, fara með staðlausa stafi, rangar staðreyndir og þegja yfir því sem ekki hentaði að minnast á.

Viðmælandinn.

Viðmælandinn var maður að nafni Mads Gilbert frá Noregi. Kynntur í dagskrárblaði sem aðili »sem starfað hefur mikið á Gasa« og er »óþreytandi að berjast fyrir réttindum Palestínumanna«. Allt vafalaust satt og rétt en frámunalega yfirborðslegt.

Það sem ekki kom fram við kynningu á manninum er að Mads Gilbert er þekktur hatursmaður Ísraels og Ísraelsmanna. Þekktur fyrir að nýta sér læknismenntun til að sveipa sig fræðimannsbúningi á sviði mannúðar. Þekktur byltingarsósíalisti og marxisti. Öfgamaður í stjórnmálum.

Það sem ekki kom fram við kynningu á manninum er að hann sagði víst í viðtali við norska Dagbladet eftir árásirnar á tvíburaturnana í New York 11. september 2001 að þær árásir væru stefnu Vesturlanda síðustu áratugina um að kenna og að »hinir kúguðu hafa líka móralskan rétt til að ráðast á Ameríku með öllum þeim vopnum sem þeir komast yfir«.

Spurður í sama viðtali hvort hann styddi hryðjuverkaárásir á Ameríku svaraði maðurinn »hryðjuverk er slæmt vopn en svarið er já«. Aldeilis friðelskandi maður!

Það sem ekki kom fram í viðtalinu er að sjúkrahúsið Al-Shifa á Gasa, sem maðurinn hefur eitthvað starfað á, er ein helsta stjórnstöð Hamas-hryðjuverkasamtakanna þegar þau efna til átaka. Kjallari sjúkrahússins er notaður sem vopnageymsla og lóðin sem skotpallur fyrir eldflaugar.

Dagbladet: »Støtter du et terrorangrep på USA? Terror er et dårlig våpen, men svaret er ja, innenfor den konteksten jeg har nevnt, sier Gilbert.«

Átökin á Gasa síðasta sumar.

Ítrekað í viðtalinu hélt maðurinn því fram að átökin á Gasa síðasta sumar hefðu verið eitthvað sem hann kallaði árásarstríð, Ísrael um að kenna. Fékk hann að halda þessu ítrekað fram án minnstu viðleitni fyrirspyrjanda að fá skýringu á fullyrðingunni.

Það sem ekki kom fram í viðtalinu er að átökin á Gasa síðasta sumar hófust eftir að Hamas-liðar, þeir sem öllu ráða á Gasa, höfðu linnulaust í marga mánuði skotið eldflaugum frá Gasa yfir á Ísrael. Þessum eldflaugum var meðal annars skotið af þökum sjúkrahúsa, leikskóla og íbúðarblokka. Hamas-liðar reyndu og reyndu að egna Ísraelsmenn til átaka en án árangurs. Það var ekki fyrr en Hamas-liðar drápu þrjá unglingspilta frá Ísrael sem Ísraelsmenn sögðu hingað og ekki lengra. Í kjölfarið hófust átök.

En hvers vegna er Hamas trekk í trekk að kalla eyðileggingu yfir Gasa? Skýringin er að vísu nokkuð einföld þótt ekki megi tala um hana. Þetta snýst allt um peninga. Helstu styrktaraðilar Hamas í gegnum tíðina, múslimska bræðralagið í Egyptalandi, Íran og Katar, höfðu síðasta sumar verulega dregið úr fjárframlögum til Hamas og leiðtogar Hamas því orðnir uppiskroppa með fé. Þá vantaði peninga til að standa straum af kostnaði við sumarhúsin sín í Katar, skólagjöldum barna sinna í Sviss o.s.frv. Efnt var til átakanna með von um að heimsbyggðin mokaði fé inn á Gasa. En von Hamas rættist ekki alveg.

Það sem ekki kom fram í viðtalinu er að eftir átökin síðasta sumar hétu mörg lönd fjárframlögum til handa Gasabúum en lítið sem ekkert hefur skilað sér af þessu lofaða fé. Ástæðan fyrir því er hins vegar afar einföld, en að sama skapi algerlega bannað að ræða. Hamas og Fata-hreyfingin sem ræður Vesturbakkanum koma sér ekki saman um hver eigi að taka við peningunum og hver eigi að ráðstafa þeim. Ekki þar fyrir, enginn treystir þeim fyrir peningunum því megnið mundi fara í vasa leiðtoganna ekki íbúa. Sádi-Arabar hafa að vísu lagt til eitthvert fé til framkvæmda en þeir sjá algerlega um þær framkvæmdir sjálfir. Menn þekkja sem sagt sína heimamenn.

Landamæri Gasa.

Viðmælandinn hélt því ítrekað fram að lokuð landamæri Gasa væru algerlega Ísraelsmönnum að kenna. Fyrirspyrjandi kinkaði bara kolli en láðist að spyrja viðmælandann hvort Ísraelsmenn réðu landamærunum sem eru á milli Gasa og Egyptalands sem hafa verið harðlæst í mjög langan tíma.

Það sem ekki kom fram í viðtalinu er að Gasa á ekki bara landamæri að Ísrael, 51 kílómetra, heldur einnig að Egyptalandi. Landamærin við Egyptaland eru 11 kílómetra löng og harðlæst eins og sagði. Ég saknaði þess að fyrirspyrjandi skyldi ekki spyrja hvers vegna Egyptar væru með landamærin lokuð. Skyldi Hamas vera um að kenna?

Að lokum.

Hvers vegna er ríkissjónvarpið með einn af sínum þaulreyndustu fréttamönnum að taka svona gagnrýnislaust drottningarviðtal? Það er einfaldlega ekki boðlegt okkur sem á horfum. Hvar er allt talið um hlutleysi fjölmiðla? Var viðtalið og tímasetningin kannski valin með tilliti til tillöguflutnings borgarfulltrúa í Reykjavík daginn eftir, 15. september, sem laut að Ísrael?

Alþingi og stjórnskipun Íslands - virðing eða hnignun

Jón Sigurðsson	Myntráð	Kanadadalur	Icesave-vextir	NEI við ESB	Icesave-vextir
Stjórnarskráin	Fjárframlög	Vinstrivaktin	Samtök fullveldis	Evrópuvaktin	Heimssýn

  

 

Samstaða þjóðar    NATIONAL UNITY COALITION                                                               Baráttusamtök fyrir sjálfstæðu ríki á Íslandi og fullveldisréttindum almennings.    Stöndum vörð um Stjórnarskrá Lýðveldisins.

 

 

Alþingi og stjórnskipun Íslands - virðing eða hnignun.

Fyrst birt í Morgunblaðinu 19. september 2015.

Vigdís Hauksdóttir.

Samkvæmt stjórnskipun landsins gengur stjórnarskráin framar öðrum lögum. Lagafrumvörpum og þingsályktunartillögum sem eru lagðar fram í þinginu sem stríða gegn stjórnarskránni skal skýlaust vísað frá á lagatæknilegum grunni. Lagasetning hér á landi er ófullnægjandi í samanburði við Norðurlöndin og fjöldi dómsmála staðfestir það, nú síðast til dæmis Árna Páls lögin. Ég hef því í sjöunda sinn lagt fram frumvarp, ásamt öðrum þingmönnum, um Lagaskrifstofu Alþingis sem hafi það hlutverk að samræma reglur um samningu lagafrumvarpa og undirbúning löggjafar.

Lagaskrifstofan skuli vera til ráðgjafar um undirbúning löggjafar og skal einkum líta til þess að frumvörp standist stjórnarskrá og alþjóðasamninga. Eftir að hafa verið þingmaður í rúm sex ár hef ég sannfærst um að búið sé að vinna mikið tjón á þinginu innan frá með sífelldum breytingum á þingsköpum undanfarin 10-15 ár. Alþingi er komið í öngstræti og stundum vart starfhæft og er það mikið áhyggjuefni fyrir þjóðþing sjálfstæðar þjóðar.

Þingmenn hafa gengið á lagið vegna óskýrra þingskapa. Lagahyggjan er mikil - og leysa á öll mál með nýrri löggjöf um bókstaflega allt. Þá er ekki verið að huga að »lagabótum« á ýmsum þáttum lagakerfis okkar því sífellt færist það í aukana að kollsteypa á sér stað og heilu lagabálkarnir eru endurskrifaðir með fjölmörgum »laumufarþegum« og eldri lögum beinlínis hent. Hér á ég t.d. við boðuð ný frumvörp um Umboðsmann Alþingis og Ríkisendurskoðun. Hverjum er verið að þjóna? Hver biður um slíkt? Ekki verður rætt hér um áhlaupið sem gert var á stjórnarskrána á síðasta kjörtímabili.

Ég var því afar undrandi þegar forsætisnefndarmenn og formenn þingflokka lögðu fram þingsályktunartillögu um siðareglur þingmanna í annað sinn. Þessi þingsályktunartillaga er marklaus þar sem í 47. gr. stjórnarskrárinnar segir:

»Sérhver nýr þingmaður skal vinna drengskaparheit að stjórnarskránni, þegar er kosning hans hefur verið tekin gild.«

og í 48. gr. er kveðið skýrt á um að:

»Alþingismenn eru eingöngu bundnir við sannfæringu sína og eigi við neinar reglur frá kjósendum sínum.«

Er þessum stjórnarskrárákvæðum fylgt eftir í lögum um þingsköp Alþingis til framkvæmda, sbr. 2. gr.:

»Sérhver nýr þingmaður skal vinna svofellt drengskaparheit að stjórnarskránni undireins og búið er að viðurkenna að kosning hans sé gild, sbr. 47. gr. stjórnarskrárinnar: "Ég undirskrifaður/uð, sem kosin(n) er þingmaður til Alþingis Íslendinga, heiti því, að viðlögðum drengskap mínum og heiðri, að halda stjórnarskrá landsins. Meðan þingmaður hefur ekki unnið heit samkvæmt þessari grein má hann ekki taka þátt í þingstörfum."«

Ég veit ekki hver hefur verið flutningsmönnum til ráðgjafar í þessu siðareglna-máli. En eitt er víst að um vanþekkingu er að ræða á stjórnskipun landsins. Í greinargerð þingsályktunartillögunnar er bent á siðareglur Evrópuráðsþingsins, sem eru settar fyrir fjölþjóðasamkomu en ekki þjóðþing hvers ríkis. Þarna opinberast aftur vanþekking - að ætla að tefla slíkum reglum gegn stjórnarskrárvörðum réttindum alþingismanna.

Alþingismenn eru einungis bundnir sannfæringu sinni og Alþingi hefur engar valdheimildir til að framfylgja slíkum siðareglum. Það eru landsmenn sjálfir sem endurmeta umboð og frammistöðu þingmanna í alþingiskosningum í síðasta lagi á fjögurra ára fresti. Virðing Alþingis verður endurheimt þegar þingið sjálft fer í einu og öllu að stjórnskipun Íslands sem mælt er fyrir um í stjórnarskrá og fer að sinna störfum sínum af alvöru.

 

Spurning sem ekki var svarað

Jón Sigurðsson	Myntráð	Kanadadalur	Icesave-vextir	NEI við ESB	Icesave-vextir
Stjórnarskráin	Fjárframlög	Vinstrivaktin	Samtök fullveldis	Evrópuvaktin	Heimssýn

  

 

Samstaða þjóðar    NATIONAL UNITY COALITION                                                               Baráttusamtök fyrir sjálfstæðu ríki á Íslandi og fullveldisréttindum almennings.    Stöndum vörð um Stjórnarskrá Lýðveldisins.

 

 

Spurning sem ekki var svarað.

Fyrst birt í Morgunblaðinu 19. september 2015.

Þorsteinn Sæmundsson.

Hinn 27. júlí síðastliðinn sendi ég tölvubréf það sem hér fer á eftir til Eyglóar Harðardóttur félagsmálaráðherra:

»Komdu sæl Eygló. Ég leita til þín sem félagsmálaráðherra vegna nýlegra fregna þess efnis að fyrirhugað sé að veita hér hæli talsverðum fjölda flóttamanna á næstu árum. Spurning mín er sú hvort stjórnvöld hafi hugað að því að velja fremur kristna hælisleitendur en menn úr öðrum trúflokkum. Ég spyr ekki vegna þess að ég sé svo sannkristinn sjálfur, heldur þykir mér einsýnt að kristið fólk muni samlagast Íslendsku samfélagi betur en fólk úr öðrum trúarhópum. Einnig er ljóst að nóg ætti að vera af kristnum hælisleitendum þar sem kristnir menn sæta nú ofsóknum víða um heim.«

Rétt er að undirstrika að bréf þetta var ritað áður en sú flóðbylgja flóttamanna skall á, sem nú er helsta fréttaefni fjölmiðla. Bréfinu var ekki svarað. Hinn 13. ágúst sendi ég eftirfarandi tölvubréf til biskupsskrifstofu:

»Til skrifstofu biskups. Fyrir nokkru sendi ég meðfylgjandi fyrirspurn til félagsmálaráðherra. Ekkert svar hefur borist. Fróðlegt væri að vita hvort talsmenn Þjóðkirkjunnar hafa látið þetta mál til sín taka með einhverjum hætti.«

Samdægurs fékk ég persónulegt svar frá biskupi, Agnesi Sigurðardóttur, þar sem hún þakkaði mér fyrir að taka þetta mál upp við félagsmálaráðherra. Vissulega væri þörf á því að minna á að kristnir menn sæti ofsóknum víða um heim, ekki síst í því landi sem flóttamenn kæmu nú frá.

Mér fannst svar biskups lofa góðu. Af síðari yfirlýsingum forsvarsmanna þjóðkirkjunnar er hins vegar ljóst, að kirkjunnar menn vilja ekki gera greinarmun á hælisleitendum eftir trúflokkum. Er það í samræmi við yfirlýsta stefnu Evrópusambandsins, sem Íslendingum verður líklega sagt að fylgja, hvort sem þeim er það ljúft eða leitt.

Umburðarlyndi telst til mannkosta hér á landi, og með vísan til þess gæti farið svo að hingað yrði boðið ýmsum sem ekkert umburðarlyndi hafa gagnvart þeim sem aðhyllast aðra trú en þeir sjálfir. Afleiðingarnar gætu orðið býsna alvarlegar. Frændur okkar Norðmenn hafa nokkra reynslu í þessum efnum.

Árið 2007 kom út bók um innflytjendamál eftir norska blaðamanninn Hege Storhaug sem býr yfir sérþekkingu á þessum málaflokki. Bókin var þýdd á Íslendsku og hlaut nafnið »Dýrmætast er frelsið«. Ég er þeirrar skoðunar að allir sem fjalla um innflytjendamál ættu að kynna sér þessa bók.

Í Morgunblaðinu 13. september var þessi spurning lögð fyrir nokkra vegfarendur: »Hvað finnst þér að Íslendingar eigi að taka við mörgum flóttamönnum?« Eitt svarið vakti athygli mína:

»Engum. Ég er frá Svíþjóð. Þetta kostar meira en við höldum.«

Ég hef grun um að konan sem svaraði hafi ekki aðeins átt við fjárhagslegan kostnað. Svíar hafa meiri reynslu af þessu en við.

En hver er reynsla okkar af aðlögun þeirra sem þegar hafa fengið hér hæli? Ef dæma skyldi eftir fréttum í blöðum og útvarpi er sú reynsla jákvæð og vandræðalaus. En manna á milli ganga sögur af öðru tagi, og sumar þeirra hef ég frá fyrstu hendi. Þær benda til þess að fólk sem hefur allt önnur lífsviðhorf en við eigum að venjast og lætur stjórnast af þröngum trúarskoðunum, geti átt erfitt með að aðlagast Íslendsku samfélagi eða vilji það hreinlega ekki.

Fréttir af þessu tagi eiga ekki upp á pallborðið í fjölmiðlum, líklega vegna pólitísks rétttrúnaðar sem í vaxandi mæli er orðinn hemill á málfrelsi hérlendis. Stjórnvöld ættu að huga að þessu vandamáli áður en það er um seinan.

 

Er nokkuð mark takandi á þessum fréttamönnum ?

Jón Sigurðsson	Myntráð	Kanadadalur	Icesave-vextir	NEI við ESB	Icesave-vextir
Stjórnarskráin	Fjárframlög	Vinstrivaktin	Samtök fullveldis	Evrópuvaktin	Heimssýn

  

 

Samstaða þjóðar    NATIONAL UNITY COALITION                                                               Baráttusamtök fyrir sjálfstæðu ríki á Íslandi og fullveldisréttindum almennings.    Stöndum vörð um Stjórnarskrá Lýðveldisins.

 

 

Er nokkuð mark takandi á þessum fréttamönnum ?

Fyrst birt 18. september 2015.

Loftur Altice Þorsteinsson.

Fyrir tilviljun rakst ég á merkilegan lista sem birtur er á vefsetri Útvarps Sögu. Listinn upplýsir um náin pólitísk tengsl hóps fréttamanna við Samfylkingar-flokkana. Vafalaust er þessi hópur ennþá stærri og til dæmis er enginn nefndur sem starfar hjá Ríkisútvarpinu.

Þótt pólitísk hlutdrægni sjáist oft á Stöð 2, þá er ástandið þó ennþá verra hjá Ríkisútvarpinu. Þar eru skoðanir beinlínis gerðar útlægar, eins og gert var í Icesave-deilunni, þegar algerlega var hafnað að viðhorf »Samstöðu þjóðar gegn Icesave« fengju að koma fram.

Engin svör fengust frá Samfylkingar-stóðinu við kvörtunum »Samstöðu« og gilti það jafnt um útvarpsstjórann Pál Magnússon, formann stjórnar Útvarpsins Svanhildi Kaaber, eða menntamálaráðherrann Katrínu Jakobsdóttur.

Framferði þessa fólks var kært til Umboðsmanns Alþingis, en svo er búið um hnútana að Umboðsmaður hafði enga aðkomu að málinu, þótt hann hafi viljað fylgja kröfunum eftir. Ríkisútvarpið var gert að Opinberu hlutafélagi, sem engin lög ná yfir og allra síðst að Alþingi geti haft einhver áhrif á þetta »skrípafyrirtæki í almanna þágu«.

Hér er listinn:

1. Kolbeinn Óttarsson Proppé, fyrrverandi leiðtogi Vinstri Grænna í Suðurkjördæmi, nú fréttamaður hjá 365.

2. Heimir Már Pétursson, fyrrverandi varaformannskandidat Samfylkingarinnar og framkvæmdastjóri Alþýðubandalagsins, nú fréttamaður hjá 365.

3. Þóra Kristín Ásgeirsdóttir, fyrrverandi ritstjóri Smugunnar - málgagns Vinstri Grænna, nú fréttamaður hjá 365.

4. Sveinn Arnarsson, fyrrverandi kosningastjóri Samfylkingarinnar í NA-kjördæmi, nú fréttamaður hjá 365.

5. Aðalsteinn Kjartansson, fyrrverandi varaformaður ungra jafnaðarmanna í Reykjavík, nú fréttamaður hjá 365.

6. Kjartan Atli Kjartansson, frambjóðandi Bjartrar framtíðar í alþingiskosningum, nú fréttamaður hjá 365.

7. Snærós Sindradóttir, fyrrverandi formaður Ungra vinstri grænna í Reykjavík, nú fréttamaður hjá 365.

8. Heiða Kristín Helgadóttir, fyrrverandi stjórnarformaður Bjartrar Framtíðar og Besta flokksins, nú fréttamaður hjá 365.

9. Eva Bjarnadóttir, fyrrverandi framkvæmdastjóri ungra jafnaðarmanna, nú fréttamaður á hjá 365. Nei, afsakið – hún er víst nýráðin aðstoðarkona Samfylkingarformannsins Árna Páls Árnasonar!

10. Atli Fannar Bjarkason, fyrrverandi framkvæmdastjóri Bjartrar framtíðar og aðstoðarmaður formanns, nú eigandi og umsjónarmaður Nútímans.is.

11. Jóhann Hauksson, fyrrverandi upplýsingafulltrúi ríkisstjórnar Jóhönnu Sigurðardóttur, nú blaðamaður á DV.

12. Vilhjálmur Þorsteinsson, núverandi gjaldkeri Samfylkingarinnar, nú eigandi Kjarnans.

13. Ágúst Ólafur Ágústsson, fyrrverandi þingmaður, varaformaður Samfylkingarinnar og efnahagsráðgjafi ríkisstjórnar Jóhönnu Sigurðardóttur, nú eigandi Kjarnans.

14. Valur Grettisson, fyrrverandi kosningastjóri Samfylkingarinnar í Hafnarfirði, nú blaðamaður á DV.

15. María Lilja Þrastardóttir, fyrrverandi kosningastjóri Samfylkingarinnar í Reykjavík, nú blaðamaður á Stundinni.

16. Sólrún Lilja Ragnarsdóttir, fyrrverandi gjaldkeri ungra jafnaðarmanna í Reykjavík, nú blaðamaður á DV.

17. Ingimar Karl Helgason, fyrrverandi frambjóðandi Vinstri grænna í Alþingiskosningunum 2013 og varaþingmaður, nú ritstjóri Reykjavík – vikublaðs.".

Úkraína og Krímskagi

Jón Sigurðsson	Myntráð	Kanadadalur	Icesave-vextir	NEI við ESB	Icesave-vextir
Stjórnarskráin	Fjárframlög	Vinstrivaktin	Samtök fullveldis	Evrópuvaktin	Heimssýn

  

 

Samstaða þjóðar    NATIONAL UNITY COALITION                                                               Baráttusamtök fyrir sjálfstæðu ríki á Íslandi og fullveldisréttindum almennings.    Stöndum vörð um Stjórnarskrá Lýðveldisins.

 

 

Úkraína og Krímskagi.

Fyrst birt í Morgunblaðinu 14. september 2015.

Ólafur Þ. Jónsson.

Í hálft annað ár hafa Bandaríkin, Evrópusambandið og NATO, þessi þrenning sem kallar sig ALÞJÓÐASAMFÉLAGIÐ, átt í efnahagslegu og pólitísku stríði við Rússland. Bandaríkin áttu frumkvæðið og Evrópuríkin fylgdu í kjölfarið að venju. Ísland veitir virkan stuðning eins og hin Norðurlöndin. Utanríkisráðherra flækist síendurtekið til Úkraníu til að sýna stuðning við stjórnvöld þar og lofar auknum fjáveitingum til NATO. »Hver maður er eins og guð gerði hann og oft verri« sagði Sancho Pancha (skjaldsveinn Don Quixote).

Valdaránið í Úkraínu 2014, að undirlagi NATO.

Valdarán, einkum í fyrrverandi Sovétlýðveldum, svokallaðar lita-byltingar, ganga þannig fyrir sig, að grafið er undan óæskilegum stjórnvöldum með því að bera fé á óánægða hópa og samtök, innan viðkomandi landa, sem Bandaríska leyniþjónustan hefur lagt blessun sína yfir. Þekktastar þessara lita-byltinga eru Rósabyltingin í Georgíu 2003 og appelsínugula byltingin í Úkraínu 2004. Sú appelsínugula misheppnaðist með öllu og því var reynt á ný 2014, tíu árum síðar. Þá tókst betur til.

Á fundi hjá Bandaríska olíufyrirtækinu Chevron upplýsti Victoría Nuland, aðstoðarutanríkisráðherra Bandaríkjanna að Bandaríkjastjórn hefði eytt 5 milljörðum dollara í að koma stjórnvöldum í Úkraínu frá völdum. Og í frægu símtali við Geoffrey Pyatt, Bandaríska sendiherrann í Úkraínu, þetta símtal lak út, afhjúpaði Nuland Bandarísk plön um nýja stjórn í Úkraínu. Föðurlandsflokkurinn átti að fá völdin í bandalagi við tvö afar hægrisinnuð samtök, Svoboda og Richt Sektor, án þess þó að þau fengju sæti í nýju stjórninni.

Sendiherrann og hans hjálparkokkar brugðust skjótt við, fjármögnuðu og skipulögðu fjöldamótmæli og eftir nokkurn tíma var valdaránið í höfn. Örlitlum skugga brá þó á aðgerðirnar, þegar leyniskyttur úr ný-nasistahópum skutu 94, bæði mótmælendur og lögreglumenn, á Maiden-torginu í Kiev og brenndu 48 mótmælendur inni í Odessa, svona til að magna upp ástandið. Engum sögum fer af því að einhverjir hafi verið látnir svara til saka fyrir ódæðin, enda áttu samherjar nýju stjórnarinnar í hlut.

Umsátrið um Rússland og boðskipun ESB, sem ríkistjórn Íslands undirritaði.

Með því að hlutast til um málefni Úkraínu á gróflegan hátt gengu Bandaríkin og hin NATO-ríkin, skrefi lengra en nokkru sinni áður. Með vopnuðu valdaráni komu þau til valda í Rússneska hlaðvarpanum ríkisstjórn, sem er a.m.k. half-fasísk og sérlega Rússlands-fjandsamleg, í þeim tilgangi að koma Úkraínu inn í vestræna hernaðarkerfið og fjölga herstöðvunum sem nú þegar umlykja Rússland. Þarf enginn að undrast þó Rússum sé nóg boðið, að svo því viðbættu að nýja stjórnin lýsti Úkraínsku opinbert tungumál landsins og öll Rússneska allt að því bönnuð, þótt meirihluti íbúanna í austustu héruðum landsins, Donetsk og Lúhansk, að ógleymdum íbúum Krímskaga, sé rússnesku-mælandi.

Heimastjórn Krímskaga ákvað að reka Úkraínska herinn af skaganum og efna til allsherjaratkvæðagreiðslu meðal íbúanna um stöðu skagans. Yfirgnæfandi meirihluti þeirra lýsti yfir að þeir vildu ekkert með nýju stjórnina í Kiev hafa að gera heldur tengjast aftur sinni eigin meira en 200 ára sögu og menningu. Í kjölfarið varð Krímskagi á ný hluti Rússlands.

Viðbrögðin létu ekki á sér standa. Á vettvangi SÞ og í fjölmiðlum lýsti Úkraínustjórn því að rússneskt herlið hefði hertekið skagann. Svo vill til að 16 þúsund manna Rússneskt herlið er á Krímskaga samkvæmt samningi við Úkraínustjórn, í tengslum við aðalflotastöð Rússa við Svartahaf, sem er á skaganum, hefur reyndar verið þar síðan á 19. öld. Vestrænar fréttastofur létu heldur ekki sitt eftir liggja og fluttu fáranlegar fréttir frá Krím í kjaftasögustíl. Rússnesku hermennirnir áttu t.d. að hafa fjarlægt öll einkennismerki af búningum sínum. Þess má geta að OECD, Efnahags- og þróunarstofnunin, fann ekkert athugavert við allsherjar-atkvæðagreiðsluna á Krímskaga.

Krímskaginn er Rússneskt land, sem frelsað var undan Tyrkjaveldi.

Á árunum 1762-1796 ríkti í Rússlandi Katrín II. Hersveitir hennar unnu Krímskaga undir Rússland árið 1783 og reyndar alla norðurströnd Svartahafs. Skaginn var þá leppríki Tyrkja en íbúarnir flestir Rússar. Eftir það tilheyrði skaginn Rússlandi til 1954 að Sovétstjórnin tróð honum inní Úkraínu án þess að spyrja íbúana álits. Þá var Úkraína eitt af 15 sambandslýðveldum Sovétríkjanna og stóð svo til 1991, m.ö.o. frá 1783 til 1991 eða í 208 ár var Krímskagi hluti af rússneska ríkinu ásamt austurhéruðum Úkraínu þar sem barist hefur verið hart og sér ekki fyrir endann á.

Á leiðtogafundi NATO í Bretlandi 4.-5. september sl. átti að skapa aðstæður fyrir nánari tengingu Úkraínu við NATO. Sú varð raunin á. Hinsvegar settu ófarir Úkraínuhers fyrir aðskilnaðarsinnum í austurhéruðunum mark sitt á fundinn. Borgarastríð, klofið land og óskýr landamæri útiloka a.m.k. fulla NATO-aðild Úkraínu í bili og raunar að ESB líka. Úr því skal bætt. Komin er 300 manna sveit Bandarískra fallhlífahermanna til landsins til að þjálfa Úkraínuher til að hefna ófaranna í austurhéruðunum.

Sagt er, hverjir eru vinir þínir og ég skal segja þér hver þú ert. Í dag er Rússland í herkví og reyndar Kína líka. Eftir síðustu aldamót hafa Bandaríkin og NATO komið upp kjarnorkuvopna-skotpöllum í Póllandi, Tékklandi, Rúmeníu og Búlgaríu. NATO-herstöðvar eru í Eystrsaltsríkjunum og í nokkrum fyrrverandi Mið-Asíuríkjum Soétríkjanna. Afleiðing þessa alls er sú að nú er ófriðvænlegra í Evrópu en verið hefur í áratugi.