Lítill áhugi á þjónustustörfum hjá Evrópusambandinu !

 

Jón Sigurðsson	Áskorun til forseta  Íslands	Peningastefnan	Icesave-vextir	Áskorun til forseta  Íslands	Icesave-vextir
Stjórnarskráin	Áskorun til forseta  Íslands	Peningastefnan	Icesave-vextir	Áskorun til forseta  Íslands	Icesave-vextir

 

  

Samstaða þjóðar    NATIONAL UNITY COALITION                                                               Baráttusamtök fyrir sjálfstæðu ríki á Íslandi    og fullveldisréttindum almennings.    Stöndum vörð um Stjórnarskrá Lýðveldisins.

  

   

    

Lítill áhugi á þjónustustörfum hjá Evrópusambandinu !

 

29. febrúar 2012.

 

 

     

Loftur Altice Þorsteinsson.

  

Enn og aftur hafa skoðanakannanir staðfest að óverulegur áhugi er hjá Íslendingum að gegna þjónustu hjá Evrópusambandinu. Könnun sem Capacent-Gallup gerði í janúar 2012 sýndi að 67% þeirra sem afstöðu tóku myndu greiða atkvæði gegn aðild Íslands að hinu aumkunarverða skrímsli Evrópska valda-aðalsins.

  

       Afstaða Íslendinga til ESB – (Capacent Gallup)      

 

	2009        ágú.-sept.	2010      feb.-mar.	2011      febrúar	2012      janúar
Hafna ESB  (Against EU)	61,4%	69,4%	61,1%	67,4%
Fylgja ESB (With EU)	38,6%	30,6%	38,9%	32,6%

  

  

Meðfylgjandi tafla sýnir, að allt frá ágúst 2009 hafa 60% til 70% landsmanna hafnað aðild Íslands að ESB. Að meðaltali hafa 65% landsmanna hafnað aðild þetta 30 mánaða tímabil, með um 5% fráviki. Hvers vegna hætta kjölturakkar ESB ekki að gjamma ? Hversu lengi skal reyna langlundargeð Íslendinga ? Er ekki mál að ríkisstjórn þjóðsvikara verði send á ruslahaug sögunnar ?

 

      

 

>>><<<

                                                                                

 Hvers vegna hætta kjölturakkar ESB ekki að gjamma ?

  

Hversu lengi skal reyna langlundargeð Íslendinga ?

Er ekki mál að ríkisstjórn þjóðsvikara verði send á ruslahaug sögunnar ?

 

>>><<<

                                                                                

     

 

Ólafur Ragnar Grímsson, gef kost á þér áfram sem forseti Íslands !

 

Jón Sigurðsson	Áskorun til forseta  Íslands	Peningastefnan	Icesave-vextir	Áskorun til forseta  Íslands	Icesave-vextir
Stjórnarskráin	Áskorun til forseta  Íslands	Peningastefnan	Icesave-vextir	Áskorun til forseta  Íslands	Icesave-vextir

 

  

Samstaða þjóðar    NATIONAL UNITY COALITION                                                               Baráttusamtök fyrir sjálfstæðu ríki á Íslandi    og fullveldisréttindum almennings.    Stöndum vörð um Stjórnarskrá Lýðveldisins.

  

   

    

Ólafur Ragnar Grímsson, gef kost á þér áfram sem forseti Íslands !

 

Ávarp að Bessastöðum 27. febrúar 2012.

 

Guðni Ágústsson fyrrum ráðherra.

 

  

   

Forseti Íslands Ólafur Ragnar Grímsson !

Erindi dagsins er að færa þér undirskriftir úr rafrænni undirskriftarsöfnun sem hófst 20 janúar s.l. Áskorun til forseta Íslands. Ég færi þér þrjátíu þúsund tvö hundruð áttatíu og sjö undirskriftir ennfremur tvö hundruð áttatíu og sex nöfn sem hafa fengið á sig skekkju í innslætti en eru að öðru leyti rétt alls þrjátíu þúsund sjö hundruð sjötíu og þrír Íslendingar skora á þig til framboðs.

Allir þeir einstaklingar sem hafa gengt okkar æðsta embætti að vera kjörnir forseti Íslands hafa á erfiðum tímum náð til þjóðar sinnar og gengt veigamiklu hlutverki í gleði og sorg svo ekki sé talað um í erfiðleikum fólksins í landinu. Fundið til í stormum sinnar tíðar. Talað með þeim hætti á stórum stundum að það skipti máli. Sú undirskriftasöfnun sem við færum þér í dag Ólafur Ragnar Grímsson snýst um traust reynslu og forystuhæfileika.

Við höfum verið að ganga í gegnum tíma þar sem allt hefur virzt á hverfandi hveli. Ekki bara hér á Íslandi heldur um hinn vestræna heim. Mikil átök og miklar breytingar eru framundan og óvissutímar. Starf og hlutverk forseta Íslands hefur aldrei verið að sitja hjá eða vera svo hlutlaus að erfiðleikar fólksins og landsins komi ekki inná hans borð. Þegar Ísland hrundi í efnahagslegum hamförum haustið 2008 var svart yfir sorgarranni. Þá skiptu neyðarlögin sem sett voru á Alþingi miklu máli. Og nú er Ísland farið að rísa og komið í nokkurt var.

  

Heimsins brestur hjálparlið

hugur skerst af ergi

Þegar mest ég þurfti við

þá voru flestir hvergi.          (Friðrik Jónsson frá Halldórsstöðum í Reykjadal í Suður-Þingeyjarsýslu.)

  

Þessi magnaða vísa lýsir best því ástandi sem hér ríkti um nokkurt skeið.

En þáttur þinn forseti Íslands og í hvaða stól þú varst við þessar aðstæður skipti miklu máli. Þegar tómarúm hafði myndast og málsvörn Íslands var lítil sem engin, ekki sízt á erlendum vettvangi. Saklaus vopnlaus þjóð var beitt hryðjuverkalögum af einni stærstu þjóð Evrópusambandsins og NATÓ. Þá skipti málsvörn þín erlendis miklu máli. Og með framgöngu þinni má segja að þú hafir snúið vörn í sókn.

Þetta stríð Bretanna var verra en öll landhelgisstríðin til samans. Enn meira máli skipti að okkar mati sú ákvörðun þín í Icesave-málinu að þú beittir því valdi sem forseta er falið samkvæmt stjórnarskrá að beita 26. greininni og fela þjóðinni að kjósa í tvígang um umdeildasta samning Íslandssögunnar. Sem hún hafnaði eftirminnilega.  Hún neitaði að taka á sig og framtíðina skuldir einkabanka og óreiðumanna.

Þessi ákvörðun var mikilvæg hún snýr bæði að lýðræði og mannréttindum um allan heim. Eftir henni var tekið og hún er leiðarljós í baráttu gegn græðgi og ósvífni. Það er af þessum ástæðum meðal annars sem stór hluti þjóðarinnar treystir þér og sá hópur er reyndar miklu stærri en skráðu nafn sitt á áskorunarlistann. Þetta er stærsta og fjölmennasta áskorun sem fram hefur farið þar sem skorað er á einstakling í landinu.

Nú þurfum við Íslendingar að brúa allar brýr sem mynduðust í hruninu og róa á bæði borð. Ísland á ærinn auð og gnægð tækifæra sem forseti vor hefur talað fyrir heima og erlendis. Við þökkum einnig þær guðsgjafir sem okkur hafa borist. Bóndinn framleiðir matvæli sem aldrei fyrr í háum gæðum. Makríll gekk í landhelgina loðnan meiri en áður. Og þorskur á miðunum í stærra mæli en menn muna og við höfum ekki samstöðu til að veiða meira. Svo segja þeir að olía sé fundin á Drekasvæðinu. En verkefni dagsins hér á Bessastöðum er það eitt að færa þér nöfn um þrjátíu og eitt þúsund Íslendinga sem skora á þig í framboð í sumar.

Við teljum mikilvægt traustsins vegna og starfa þinna vegna ekki síst á tímum óvissu og átaka að þú gefir kost á þér áfram sem forseti Íslands.

Það er ljóst að á allra næstu árum verða umbrotatímar á Íslandi og í veröldinni. Það er því mikilvægt að reynsla þín og forystu hæfileikar nýtist íslendskri þjóð.

 

      

 

>>><<<

                                                                                

 Heimsins brestur hjálparlið

hugur skerst af ergi.

Þegar mest ég þurfti við

þá voru flestir hvergi.

 

>>><<<

                                                                                

     

Þjóðin verður að taka völdin af »hinum ráðandi öflum«

 

Jón Sigurðsson	Áskorun til forseta  Íslands	Peningastefnan	Icesave-vextir	Áskorun til forseta  Íslands	Icesave-vextir
Stjórnarskráin	Áskorun til forseta  Íslands	Peningastefnan	Icesave-vextir	Áskorun til forseta  Íslands	Icesave-vextir

 

  

Samstaða þjóðar    NATIONAL UNITY COALITION                                                               Baráttusamtök fyrir sjálfstæðu ríki á Íslandi    og fullveldisréttindum almennings.    Stöndum vörð um Stjórnarskrá Lýðveldisins.

  

   

    

Þjóðin verður að taka völdin af »hinum ráðandi öflum«

 
Fyrst birt í Morgunblaðinu 26. febrúar 2012.

 

 

Styrmir Gunnarsson.
  

Þeir sem ráða, stjórnmálamenn og háttsettir embættismenn, vilja yfirleitt komast hjá því að þjóðir taki sjálfar ákvarðanir í eigin málum í þjóðaratkvæðagreiðslum. Þetta kom skýrt í ljós í haust þegar Papandreou, þáverandi forsætisráðherra Grikklands, tilkynnti að samkomulag við Evrópusambandið um aðstoð við Grikkland yrði lagt undir þjóðaratkvæði til samþykkis eða höfnunar. Það varð uppi fótur og fit í höfuðborgum gróinna lýðræðisríkja Evrópu og svo fór að Papandreou var píndur til að falla frá þessum áformum.

  

Sl. miðvikudag staðfesti Michael Link, Evrópuráðherra Þýzkalands, sem var á ferð í Dublin, í samtali við írska dagblaðið Irish Times, að Evrópusambandið hefði reynt að hafa orðalag ríkisfjármálasamningsins með þeim hætti að ekki þyrfti vegna stjórnarskrár Írlands að leggja samninginn undir þjóðaratkvæðagreiðslu á Írlandi. Áður hafði Enda Kenny, forsætisráðherra Írlands, neitað því í írska þinginu að í Brussel væri unnið við slíka fágun orðalags ef svo má að orði komast.

  

Í samtali við evrópska vefmiðillinn eurobserver sl. fimmtudag, sagði Margrethe Vestager, ráðherra og leiðtogi Radikae Venstre í Danmörku, að stofnanir Evrópusambandsins yrðu að sýna aðildarríkjunum virðingu og hlusta á þau. Ummæli ráðherrans benda til að hún telji eitthvað skorta á í þeim efnum.

  

Í umræðum hér á Íslandi um beint lýðræði, bæði á fundum og í einkasamtölum, hef ég orðið þess var að bæði þeir, sem nú eru í stjórnmálum og þeir sem hafa áður starfað á þeim vettvangi, hafa miklar efasemdir um kosti hins beina lýðræðis og telja gjarnan að það yrði fórnarlamb lýðskrums, skoðanir fólks yrðu keyptar með fjáraustri í auglýsingar og ekki væri hægt að treysta því að fólk setti sig inn í mál með viðunandi hætti.

  

Í grundvallaratriðum snýst þetta um það að »hin ráðandi stétt« og þá er átt við í öllum flokkum, vill ekki láta völd sín af hendi. Beint lýðræði þýðir að völdin eru færð frá kjörnum fulltrúum til fólksins.

  

Gefið hefur verið út upplýsingarit, sem heitir Nútímalegt beint lýðræði í Sviss og á Íslandi með afar fróðlegum upplýsingum um beint lýðræði í Sviss. Bæklingurinn er gefinn út með stuðningi frá utanríkisráðuneyti Sviss og sendiráði Sviss í Osló. Íslenzk útgáfa hans var útbúin af Evrópustofnun um þjóðarfrumkvæði og þjóðaratkvæðagreiðslur IRI í samvinnu við Mannréttindastofnun og Lagastofnun Háskóla Íslands. Rit þetta er mikilvægt framlag til umræðna um beint lýðræði á Íslandi.

  

Í upplýsingariti þessu segir m.a.:

  

Í Sviss má rekja sögu lýðræðisstofnana í kantónunum (kantónur eru fullvalda fylki, sem saman mynda svissneska sambandsríkið) aftur til 15. aldar. Í kantónunni Graubunden gátu til dæmis nokkur sveitarfélög keypt sér frelsi frá lénsherrum og stofnuðu í kjölfarið eigin dómstóla.

  

Til þess að verja hið nýfengna frelsi mynduðu þau með sér bandalög til að tryggja sjálfstæði og sjálfsákvörðunarrétt samfélaga á svæðinu. Þetta bandalagskerfi krafðist samhæfingar á milli einstakra svæða. Þess vegna ferðuðust erindrekar á milli þorpa með bakpoka fulla af skjölum svo hægt væri að gera samninga um sameiginleg málefni.

  

Erindrekarnir sneru svo aftur til heimabyggðar sinnar með undirritaða samninga og lögðu þá fyrir heimamenn til samþykkis eða höfnunar. Þannig varð hugtakið »referendum«(þjóðaratkvæðagreiðsla) til (á latínu: »re«=»aftur« »ferre«= »færa«)...

  

Reyndar var Sviss eins og við þekkjum það í dag stofnað með þjóðaratkvæðagreiðslu um stjórnarskrána árið 1848 - allt frá þeim tíma hefur nútímalegt beint lýðræði verið mikilvægur þáttur í friðsamlegri úrlausn deilumála.

  

Fjallað er í upplýsingaritinu um þróun beins lýðræðis í Sviss. Um það segir:

  

»Árið 1869 leiddi lýðræðishreyfing hins vegar til þróunar stjórnarskrár í kantónunni Zürich, sem gerði ráð fyrir mun meiri þátttöku. Með henni voru ný bein lýðræðisréttindi á borð við borgarafrumkvæði og (valfrjálsar) þjóðaratkvæðagreiðslur innleidd. Kosningaréttur var þó enn takmarkaður og konum var ekki veittur aðgangur að ákvarðanatökuferlinu...Í lok aldarinnar hafði svissneska fulltrúalýðræðið undirgengist margar mikilvægar breytingar, sem stuðluðu að beinu lýðræði:

  

• Borgaratillögur(1891): Allir kjósendur greiða atkvæði um minnihlutatillögu, sem er samþykkt og lögð fram af hópi borgara og undirrituð (í dag) af a.m.k. 100.000 borgurum (2% kjósenda).

• Almenn þjóðaratkvæðagreiðsla (1874): Allir kjósendur greiða atkvæði um lög sem hafa verið samþykkt af þinginu og (í dag) a.m.k. 50.000 borgarar (1% kjósenda) hafa lagt til að verði sett í þjóðaratkvæðagreiðslu.

• Skyldubundin þjóðaratkvæðagreiðsla (1848): Allir kjósendur greiða atkvæði um mikilvæg málefni í þjóðaratkvæðagreiðslu, sem skylt er að halda skv. lögum og varðar ályktun eða lög, sem samin eru af þinginu.«

  

Íslenzkt samfélag lamast aftur og aftur af stanzlausum innbyrðis deilum. Stjórnkerfi landsins er í fjötrum margvíslegra sérhagsmuna. Návígið, sem byggist á fámenni þjóðarinnar, innbyrðis skyldleika, persónulegri vináttu og því, sem á ensku er kallað: »old boys network« er rótin að því að hrunið mikla varð.

  

Það er bara til ein leið til þess að ráða bót á þessum veikleikum samfélags okkar - leið hins beina lýðræðis. Að fólkið sjálft taki hinar endanlegu ákvarðanir í þjóðaratkvæðagreiðslum og atkvæðagreiðslum innan sveitarfélaga.

  

Þjóðin verður að taka völdin af »hinum ráðandi öflum« og taka þau í sínar hendur.

  

Við framkvæmd þeirra umbreytinga á samfélagsgerðinni getum við margt af Svisslendingum lært.

    
 

      

 

Þjóðin verður að taka völdin af »hinum ráðandi öflum«

 og taka þau í sínar hendur.

Við framkvæmd þeirra umbreytinga á samfélagsgerðinni

getum við margt af Svisslendingum lært.

>>><<<

                                                                                

     

 

   

Telja Danskir konungar sig ennþá ríkja yfir Íslandi ?

 

Stjórnarskráin	forseta Íslands	Peningastefnan	Icesave-vextir	forseta Íslands	Icesave-vextir
Stjórnarskráin	forseta Íslands	Peningastefnan	Icesave-vextir	forseta Íslands	Icesave-vextir

 

  

Samstaða þjóðar    NATIONAL UNITY COALITION                                                               Baráttusamtök fyrir sjálfstæðu ríki á Íslandi    og fullveldisréttindum almennings.    Stöndum vörð um Stjórnarskrá Lýðveldisins.

  

   

    

Telja Danskir konungar sig ennþá ríkja yfir Íslandi ?

  

   

Svo furðulegt sem það má telja, héldu Danskir konungar áfram að skreyta sig með nafni Íslands í nokkur ár, eftir að fullveldi í landinu færðist til almennings 17. júní 1944. Hér fylgja með Dönsk lög um landráð sem gildi tóku 01. júní 1945. Viðaukalög voru síðan sett 1946. Lögin voru staðfest af Christian X og þessi konungur virðist hafa notað gamla bréfsefnið sitt með nafni Íslands til dauðadags 1947.

   

Dauðarefsing fyrir borgaralega glæpi var í Danmörku afnumið 1930. Eftir lok heims-styrjaldarinnar síðari var dauðarefsing aftur tekin upp og var ekki aflögð fyrr en 1994. Lögunum var ætlað að koma fram hefndum á landráðamönnum sem starfað höfðu með hernámsliði Þjóðverja. Ekki veit ég til að yfirvöldum í Danmörku hafi þótt tilefni til að hefna Guðmundar Kamban Jónssonar (1888-1945) eins og Danskra þegna, en Guðmundur var drepinn á hóteli í miðborg Kaupmannahafnar 05. maí 1945.

     

Merkilegt mun sumum finnast að hefndarþorsti valdamanna skyldi vera slíkur að dauðarefsingar voru endurvaktar, en lögin eru einnig merkileg  fyrir þá sök, að þau voru afturvirk og giltu fyrir glæpi sem framdir voru fyrir 09. apríl 1940, þegar Þýðskaland hóf hernám Danmerkur. Margir vildu að lögin næðu einnig til athafna sem framin voru fyrir 29. ágúst 1943, en þá lauk samstarfi stjórnvalda við hernámsliðið og ríkisstjórnin, þingið og konungsveldið urðu áhrifalaus. Danski valda-aðallinn, sem hafði verið hallur undir hernámsliðið, bjargaði þannig eigin skinni. Dauðadóma samkvæmt lögunum hlutu 103 menn, en alls voru meira en 13.000 dæmdir fyrir landráð.

     

Ekki legg ég til upptöku dauðarefsingar á Íslandi, en full ástæða er til að hugleiða setningu sérstakra landráðalaga sem væru afturvirk, þannig að næðu til afbrota núverandi stjórnvalda. Fyrst búið er að virkja Landsdóm með mikilli fyrirhöfn, er þá ekki rétt að skapa dómnum næg verkefni þennan áratuginn ?

     

Loftur Altice Þorsteinsson.

      

---<<<>>>------<<<>>>------<<<>>>---

      

       

      

Lov om Tillæg til Lov om Rettens Pleje vedrørende Behandling af Sager

angaaende Forræderi og anden landsskadelig Virksomhed m.v.

Vi Christian den Tiende, af Guds Naade Konge til Danmark og Island, de Venders og Goters, Hertug til Slesvig, Holsten, Stormarn, Ditmarsken, Lauenborg og Oldenborg, Gøre vitterligt:

Rigsdagen har vedtaget og Vi ved Vort Samtykke stadfæstet følgende Lov:

  

 § 1

Sager, i hvilke der - alene eller i Forbindelse med andre Forhold - rejses Tiltale efter Lov om Tillæg til Borgerlig Straffelov angaaende Forræderi og anden landsskadelig Virksomhed, behandles og paakendes i 1ste Instans ved Underret, jfr. § 2, efter Reglerne i Retsplejelovens Kap. 80.

Efter de i denne Lov indeholdte Regler behandles endvidere Sager, hvori nogen sigtes for forud for Besættelsen af Danmark den 9. April 1940 at have begunstiget dennes Iværksættelse eller for den nævnte Dato at have medvirket til Besættelsens Gennemførelse, inden der af kompetent dansk Myndighed blev givet Ordre til Modstandens Ophør.

 § 2

Til i 1ste Instans at behandle og paadømme de i § 1 nævnte Sager beskikker Justitsministeren et Antal Underretsdommere. Beskikkelsen kan omfatte en eller flere Retskredse. Justitsministeren beskikker endvidere det fornødne Antal Landsdommere til som Ankeinstans at behandle og paadømme de nævnte Sager.

Justitsministeren bemyndiges til i Anledning af disse Sagers Behandling at konstituere det fornødne yderligere Antal Dommere ved Underretterne og Landsretterne.

 § 3

Justitsministeren bemyndiges til efter Forhandling med Indenrigsministeren at fastsætte, at Underretternes Domsmandslister og Landsretternes Domsmandslister og Nævningelister for Nævningekredsene suppleres med et nærmere fastsat Antal Personer under Hensyn til, at det i Medfør af Lov Nr. 349 af 22. August 1941 forbudte politiske Parti var udelukket fra Deltagelse i de senest afholdte kommunale Valg. Denne Bemyndigelse gælder, indtil der foreligger Domsmandslister og Nævningelister, der er udtaget af Grundlister, hvis Medlemmer efter Afholdelse af Valg til Kommunalbestyrelserne og derefter følgende Nyvalg til de i Retsplejelovens § 73 nævnte Udvalg er udvalgt af disse.

Domsmænd og Nævninger udtages af de saaledes supplerede Domsmands- og Nævningelister, saavel til Behandling af de i denne Lov omhandlede Sager som til Behandling af andre Sager, i hvilke Domsmænd eller Nævninger skal medvirke.

Domsmænd til Behandling af de i § 1 nævnte Sager udtages kun for den enkelte Sag, og Udtagelsen foregaar i et Retsmøde, hvor Anklageren og Forsvareren er til Stede. Anklageren og Forsvareren kan uden Angivelse af Grund udskyde hver indtil 4 af de udtagne Domsmænd, hvorefter de næste paa Domsmandslisten opførte Personer udtages.

 § 4

Enkeltstaaende Retshandlinger kan, naar den af Justitsministeren til Behandling af disse Sager beskikkede Dommer er forhindret, foretages af en anden Dommer.

Sagerne skal fremmes med størst mulig Hurtighed.

 § 5

Naar der foreligger skellig Grund til at antage, at en Person har gjort sig skyldig i en af de i Lov om Tillæg til Borgerlig Straffelov angaaende Forræderi og anden landsskadelig Virksomhed omhandlede Forbrydelser, vil han være at fængsle, indtil Sagen er endelig afgjort, og, hvis han idømmes Straf, indtil Strafafsoningens Paabegyndelse.

 § 6

Justitsministeren kan konstituere det fornødne Antal overtallige Statsadvokater.

Til at udføre Anklagen for Underret antager Justitsministeren efter Overenskomst et passende Antal dertil egnede Sagførere.

 § 7

Som Forsvarer i de i § 1 nævnte Sager kan enhver Sagfører, der findes egnet, beskikkes, men kun de af Justitsministeren i Medfør af Retsplejelovens § 733 beskikkede offentlige Forsvarere er forpligtede til at modtage Beskikkelsen.

Saafremt Sigtede ønsker en bestemt Sagfører som Forsvarer, bør denne beskikkes, for saa vidt det efter Stk. 1 er muligt.

 § 8

Til Behandling af Andragender om Anke, jfr. § 9, og Genoptagelse, jfr. § 11, nedsættes et Ankenævn bestaaende af en Formand og 6 andre Medlemmer, der skal opfylde Betingelserne for at udnævnes til Dommer, og som beskikkes af Kongen for et Tidsrum af 5 Aar. Inden for dette Tidsrum kan de kun afsættes ved Dom.

I hver Sags Behandling deltager mindst 3 Medlemmer.

 § 9

Anke fra Tiltaltes Side kan kun ske, naar Livsstraf eller Fængsel i 10 Aar eller derover er idømt, eller naar det i § 8 nævnte Ankenævn finder, at særlige Omstændigheder taler derfor, og meddeler Tilladelse hertil. Andragende herom maa fremsættes for Ankenævnet inden de i Retsplejeloven fastsatte Frister for Anke. Et senere indgivet Andragende kan dog tages til Følge, naar efter Ankenævnets Skøn de i Retsplejelovens Kap. 86 fastsatte Betingelser for Genoptagelse er opfyldt.

Anken kan støttes paa de i Retsplejelovens §§ 943 og 963, Stk. 1, anførte Grunde.

Om Anke af de af Landsretten afsagte Domme gælder Reglerne i Retsplejelovens § 966.

 § 10

De af Underretterne afsagte Kendelser om Anholdelse eller Fængsling kan paakæres. Over for andre Kendelser og Beslutninger vedrørende de i § 1 nævnte Sager kan Kæremaal ikke rejses.

 § 11

Genoptagelse af en Sag, der er paadømt ved Højesteret eller Landsret, kan ske efter Bestemmelse af det i § 8 nævnte Ankenævn.

Ved Ankenævnets Behandling af Sager om Genoptagelse finder Reglerne i Retsplejelovens Kap. 86 Anvendelse med de fornødne Lempelser.

 § 12

De i Retsplejeloven indeholdte Regler finder i øvrigt Anvendelse med de Lempelser, som følger af Forholdets Forskellighed.

Justitsministeren bemyndiges til at give nærmere Bestemmelser om Gennemførelsen af de i denne Lov indeholdte Regler.

 § 13

Honoraret til Formanden og de øvrige Medlemmer af Ankenævnet fastsættes ved Finansloven.

Ankenævnet kan antage den fornødne Medhjælp, hvis Lønning fastsættes ved Finansloven.

 § 14

Denne Lov, der ikke gælder for Færøerne, træder i Kraft straks.

  

Hvorefter alle vedkommende sig have at rette.

Givet paa Amalienborg, den 1. Juni 1945.

Under Vor Kongelige Haand og Segl.

CHRISTIAN R.

  

(L. S.)

  

(L.S. = Locus Sigilli = staður innsiglis)

      

 

Þorsteinn Pálsson vanvirðir Lýðveldið

 

Stjórnarskráin	Áskorun til forseta  Íslands	Peningastefnan	Icesave-vextir	Áskorun til forseta  Íslands	Icesave-vextir
Stjórnarskráin	Áskorun til forseta  Íslands	Peningastefnan	Icesave-vextir	Áskorun til forseta  Íslands	Icesave-vextir

 

  

Samstaða þjóðar    NATIONAL UNITY COALITION                                                               Baráttusamtök fyrir sjálfstæðu ríki á Íslandi    og fullveldisréttindum almennings.    Stöndum vörð um Stjórnarskrá Lýðveldisins.

  

   

    

Þorsteinn Pálsson vanvirðir Lýðveldið.

 
Fyrst birt í Morgunblaðinu 21. marz 2011.

 

 

Loftur Altice Þorsteinsson.
  
Íslendingar eiga ekki bara í efnahagsstyrjöld við nýlenduveldin, heldur sækir að okkur hersveit Evrópusinna. Flest aðhyllist þetta fólk framandi hugmyndafræði kommúnismans. Undantekning er líklega Þorsteinn Pálsson sem hampar einhvers konar frjálshyggju á tyllidögum. Hvað sem líður hugmyndafræði Þorsteins, þá vanvirðir hann lýðveldi Íslands í Fréttablaðinu 26. febrúar 2011. 
 
Þorsteinn sækir að því stjórnarformi sem landsmenn völdu í þjóðaratkvæði árið 1944. Þetta stjórnarform nefnist lýðveldi, sem felur í sér að fullveldi í landinu er hjá lýðnum. Í staðinn er Þorsteinn að berjast fyrir stjórnarformi sem hann nefnir þingræði. Þingræði er ekki skilgreint í stjórnarskránni og raunar ekki nefnt þar á nafn.

 
Ísland er lýðveldi með þingbundinni stjórn.
Í fyrstu grein Stjórnarskrárinnar segir: »Ísland er lýðveldi með þing-bundinni stjórn.« Þessi setning merkir að lýðurinn fer með fullveldis-réttinn í landinu og að ríkisstjórnin er bundin ákvörðunum Alþingis. Skipun ríkisstjórna er alls ekki í höndum Alþingis, heldur er skipun og lausn ráðherra í höndum forseta lýðveldisins. Hvernig Þorsteinn Pálsson getur misskilið þessar staðreyndir er eitt af leyndarmálum alheimsins. Í ritgerð sinni segir Þorsteinn:

»Það er rangfærsla að forseti leiki samkvæmt stjórnarskrá einhvers konar hlutlausan ármann þjóðarviljans er vísi málum eftir atvikum til afgreiðslu hjá löggjafarvaldi Alþingis eða löggjafarvaldi fólksins. Það er líka rangfærsla að beint lýðræði sé fullkomnara en fulltrúalýðræði.«

Af 81 grein núgildandi stjórnarskrár fjalla 30 fyrstu greinarnar um verkefni forsetans. Ætlar Þorsteinn Pálson að afskrifa stjórnarfarslega stöðu forsetans með háðsyrðum? Enginn vafi leikur á að forsetinn er umboðsmaður almennings og hann hefur það viðfangsefni að gæta hagsmuna landsmanna gagnvart óþjóðhollum stjórnmálaöflum.

Allir ættu að geta lesið 26. grein stjórnarskrárinnar og séð að forsetinn getur sent lög í þjóðaratkvæði, en hefur ekki neitunarvald. Við vitum að við ákvarðanir sínar hefur Ólafur Ragnar eingöngu vísað til vilja þjóðarinnar. Enda væri tilgangslaust að senda lög í þjóðaratkvæði sem ekki væru líkur til að yrðu felld. 
 
Er einveldi fullkomnara en lýðveldi?
Til að koma höggi á lýðveldið leiðist Þorsteinn út í samanburðarfræði og fullyrðir að beint lýðræði sé ekki fullkomnara en fulltrúalýðræði. Það er undarlegt að gefa í skyn að eitt stjórnarform geti verið »fullkomnara« en annað. Öllum einræðisherrum finnst örugglega, að eina fullkomna stjórnarfarið sé einveldi. Hins vegar er lýðveldi á Íslandi og við skulum þakka stofnendum lýðveldisins fyrir það. Annars væri þjóðin núna með 1.000 milljarða Icesave-klyfjar á bakinu og eru þó næg mistök ríkisstjórnar. En að orðum Þorsteins:

»Það sem forseti gerir er að hafna tillögu frá ráðherra um staðfestingu á lögum. Að formi og efni felst í því pólitísk andstaða við lögin og vantraust á dómgreind ráðherrans og þess meirihluta sem að baki honum stendur. Með því að forsetanum var ekki fengið stöðvunarvald er þjóðar-atkvæðagreiðslan sjálfvirk afleiðing af synjuninni. Hún er sett í stjórnarskrá til að leysa ágreining forseta og Alþingis.«

Öll þessi málsgrein er viðsnúningur á staðreyndum. Forsetinn hafnaði ekki »tillögu ráðherra«, heldur hafnaði hann lagafrumvarpi staðfestingar sem varð samt samtímis að lögum. Í þeim gerningi fólst engin »pólitísk andstaða við lögin«, heldur vitund um andstöðu fullveldishafans - landsmanna. Álíka gáfuleg er fullyrðing Þorsteins, að þjóðaratkvæði sé í Stjórnarskránni til að leysa ágreining forseta og Alþingis. Forsetinn hefur ekki gert neinn ágreining við Alþingi, hvorki um Icesave né önnur mál.

Næmur skilningur fyrir hagsmunum ESB.
Annars er Þorsteini ekki alls varnað því að hann fjallar af næmum skilningi um þau skilyrði sem Bretar og Hollendingar settu fyrir gerð Icesave-III. Með hönd á hjarta, telur Þorsteinn það sýna mikla ábyrgð hjá sumum þingmönnum Sjálfstæðisflokks að samþykkja Icesave-samningana sem byggjast ekki bara á forsendulausum kröfum heldur eru einnig brot á Stjórnarskránni. Þorsteinn segir:

»Í þessu tilviki verður líka að hafa hugfast að Bretar og Hollendingar settu það sem skilyrði fyrir þriðju samningatilrauninni að fleiri kæmu að málinu en ríkisstjórnin. Stjórnarflokkarnir beygðu sig fyrir þeirri kröfu. Forysta Sjálfstæðisflokksins sýndi að sama skapi mikla ábyrgð með því að taka þátt í þeirri tilraun utan ríkisstjórnar og á endanum að standa að nýjum samningi.«

Við skulum ekki gleyma því að Þorsteinn er í samninganefnd ríkisstjórnarinnar sem hefur það verkefni að innlima Ísland í Evrópusambandið. Hans sýn á Icesave-málið kemur því ekki á óvart. Því hefur raunar verið fleygt að samninganefndin hafi verið hinn eiginlegi gerandi að Icesave III-samningunum. Ef það er rétt verður bægslagangur Þorsteins skiljanlegur því að enginn dregur hollustu hans við Evrópusambandið í efa.
 

      

Ísland er lýðveldi með þingbundinni stjórn,

sem merkir að lýðurinn fer með fullveldisréttinn

og að ríkisstjórnin er bundin ákvörðunum Alþingis.

>>><<<

                                                                                

   

 _____________________________________________________________________
     

 

   

Kæra: Starfsemi Evrópustofu er margfalt brot á landslögum !

 

Stjórnarskráin	Áskorun til forseta  Íslands	Peningastefnan	Icesave-vextir	Áskorun til forseta  Íslands	Icesave-vextir
Stjórnarskráin	Áskorun til forseta  Íslands	Peningastefnan	Icesave-vextir	Áskorun til forseta  Íslands	Icesave-vextir

 

  

Samstaða þjóðar    NATIONAL UNITY COALITION                                                               Baráttusamtök fyrir sjálfstæðu ríki á Íslandi    og fullveldisréttindum almennings.    Stöndum vörð um Stjórnarskrá Lýðveldisins.

    

Kæra: Starfsemi Evrópustofu er margfalt brot á landslögum !

 

  

Ríkissaksóknari

Hverfisgata 6

150 Reykjavík

 

Reykjavík 17. febrúar 2012.

                                                                                    

Varðar kæru á brotum á eftirfarandi lögum:

 

1. Lög 162/2006 um fjármál stjórnmálasamtaka og frambjóðenda. 

2. Lög 62/1978 um bann við fjárhagslegum stuðningi erlendra aðila við íslendska stjórnmálaflokka. 

3. Lög 16/1971 um aðild Íslands að alþjóðasamningi um stjórnmála-samband (staðfesting Vínarsamningsins frá 18. apríl 1961).

 

Fyrir hönd Samstöðu þjóðar, kærum við:

• Ríkisstjórn Íslands,
• Utanríkisráðuneyti Íslands,
• Össur Skarphéðinsson, utanríkisráðherra,
• Fjármálaráðuneyti Íslands,
• Oddnýju Harðardóttur, fjármálaráðherra,
• Samfylkinguna,
• Athygli Public Relations ehf,
• Valþór Hlöðversson framkvæmdastjóra Athygli Public Relations ehf,
• Media Consulta International Holding AG, Wassergasse 3, 10179 Berlin, GERMANY.
• Evrópusambandið (ESB)
• Timo Summa sendiherra ESB á Íslandi,
• Štefan Füle stækkunarstjóra ESB

 …….fyrir að brjóta ákvæði laga 162/2006, laga 62/1978 og laga 16/1971, með starfsemi og fjármögnun Evrópustofu, að Suðurgötu 10, 101 Reykjavík.

Að auki kærum við alla starfsmenn þeirra félaga og stofnana sem nefnd hafa verið, þar á meðal eftirtalda starfsmenn Evrópustofu: Birna Þórarinsdóttir, Árni Þórður Jónsson, Bryndís Nielsen, Guðbergur Ragnar Ægisson, Jóna Sólveig Elínardóttir.

  

A. Vísað er til: 1. og 5. málsgreina, 6. greinar, laga 162/2006, sem hljóðar svo:

III. kafli. Almenn framlög til stjórnmálastarfsemi.
 

6. gr. Móttaka framlaga.

Stjórnmálasamtökum og frambjóðendum er heimilt að taka á móti framlögum til starfsemi sinnar eða til kosningabaráttu með þeim takmörkunum sem leiðir af 2.–5. mgr. þessarar greinar og ákvæðum 7. gr.

Óheimilt er að veita viðtöku framlögum frá óþekktum gefendum.

Óheimilt er að veita viðtöku framlögum frá fyrirtækjum að meiri hluta í eigu, eða undir stjórn, ríkis eða sveitarfélaga.

Óheimilt er að veita viðtöku framlögum frá opinberum aðilum sem ekki rúmast innan ákvæða II. kafla.

Óheimilt er að veita viðtöku framlögum frá erlendum ríkisborgurum, fyrirtækjum eða öðrum aðilum sem skráðir eru í öðrum löndum. Bann þetta tekur þó ekki til framlaga frá erlendum ríkisborgurum sem njóta kosningaréttar hér á landi skv. 3. mgr. 2. gr. laga nr. 5/1998, um kosningar til sveitarstjórna.

 

B. Vísað er til: 1. – 5. greina laga 62/1978 og greinargerðar með lagafrumvarpinu, þar sem meðal annars segir:

“Orsök þess, að flutningsmenn flytja nú þetta sérstaka frumvarp, sem varðar einn þátt málsins, er hins vegar sú, að upp komst nú í vetur og liggur fyrir játning eins stjórnmálaflokks, Alþýðuflokksins, að hann hafi leitað fjárframlaga erlendis frá og fái nú þaðan peninga til þess að kosta útgáfu blaðs síns og standa straum af annarri stjórnmálastarfsemi á landi hér.”

 

1. gr.

Þá er erlendum sendiráðum á Íslandi óheimilt að kosta eða styrkja blaðaútgáfu í landinu.

2. gr.

Lög þessi taka til stjórnmálaflokka og félagasamtaka þeirra, svo og til hvers konar stofnana, sem starfa á þeirra vegum, beint eða óbeint, þ. á m. blaða, og einnig til blaða og tímarita, sem út eru gefin á vegum einstaklinga eða félagasamtaka.

3. gr.

Bann það, sem felst í 1. gr. þessara laga, nær til hvers konar stuðnings, sem metinn verður til fjár, þ. á m. til greiðslu launa starfsmanna eða gjafa í formi vörusendinga.

4. gr.

Erlendir aðilar teljast í lögum þessum sérhverjar stofnanir eða einstaklingar, sem hafa erlent ríkisfang, hvort sem þeir eru búsettir hér á landi eða ekki.

5. gr.

Brot gegn lögum þessum varða sektum. Fjármagn, sem af hendi er látið í trássi við lög þessi, skal gert upptækt og rennur til ríkissjóðs.

  

  

C. Vísað er til: 1. málsgreinar, 41. greinar laga 16/1971, sem hljóðar svo:

  

41. gr.

1. Það er skylda allra þeirra, sem njóta forréttinda og friðhelgi, að virða lög og reglur móttökuríkisins, en þó þannig að forréttindi þeirra eða friðhelgi skerðist eigi. Á þeim hvílir einnig sú skylda að skipta sér ekki af innanlandsmálum þess ríkis.

2. Öll opinber erindi, sem móttökuríkið varða og falin eru sendiráðinu af sendiríkinu, skulu rekin hjá utanríkisráðuneyti móttökuríkisins eða hjá öðru ráðuneyti, sem samkomulag verður um, eða fyrir milligöngu þeirra.

3. Ekki má nota sendiráðssvæðið á nokkurn þann hátt sem ósamrýmanlegur er störfum sendiráðsins svo sem þau eru skilgreind í þessum samningi eða í öðrum reglum hins almenna þjóðaréttar eða sérsamningum milli sendiríkisins og móttökuríkisins.

 

Greinargerð: 

Evrópustofa tók til starfa 21. janúar 2012 og er til húsa að Suðurgötu 10, 101 Reykjavík. Við opnunina fluttu ávörp Oddný Harðardóttir fjármálaráðherra og Timo Summa, sendiherra ESB á Íslandi. Nafngreindir starfsmenn eru fimm: Birna Þórarinsdóttir, Árni Þórður Jónsson, Bryndís Nielsen, Guðbergur Ragnar Ægisson, Jóna Sólveig Elínardóttir. 

Samkvæmt upplýsingum á vef Evrópustofu er Evrópustofa miðstöð kynningar og upplýsinga. Hlutverk hennar er að auka skilning og þekkingu á eðli og starfsemi ESB, þar á meðal kostum og göllum við mögulega aðild. Samkvæmt sömu heimild er Evrópustofa fjármögnuð af Evrópusambandinu. 

Samkvæmt ummælum utanríkisráðherra Össurar Skarphéðinssonar er stofnun Evrópustofu til komin vegna beiðni hans í nafni Utanríkisráðuneytis að Evrópusambandið veiti fjárstyrk til að reka Evrópustofuna. Formlega er það stækkunardeild ESB sem stjórnar fjárveitingum til starfseminnar. 

Útboð vegna starfsemi Evrópustofu var auglýst 02. September 2010, með tilboðsfresti til 22. október 2010. Í útboðinu var gert ráð fyrir að starfsemi Evrópustofu hæfist 01. janúar 2011 og lengd samningstímans væri 24 mánuðir. Af óþekktum ástæðum dróst að hefja starfsemina um 12 mánuði og því má gera ráð fyrir að lok samningsins verði 20. janúar 2014. Verkefninu er svo lýst:

 

Contract description:

• The purpose of the contract is ultimately to assist the European Union&#39;s efforts to improve public knowledge and understanding of the European Union in Iceland and to explain the relationship between Iceland and the EU, the process of EU accession and the potential implications of accession for Iceland to its citizens.

• The activities deployed by the future contractor should facilitate debate on all of the above and counteract misinformation and disinformation on the EU, thus contributing to giving well-informed citizens with realistic expectations a basis to form their own conclusions.

• To achieve this, the contractor will need to ensure the delivery and increase the accessibility of objective, clearand helpful information on the EU, under the direction of the European Commission, to all segments of Icelandic society, in part by establishing and operating an EU Information Centre.

• The contractor should assist the Commission&#39;s Directorate-General for Enlargement and the EU Delegation in Reykjavik in their implementation of the Commission&#39;s communication strategy, as well as possible multi-annual communication plans, through web and social media based communication, event management, information/publication production and dissemination, media relations and consultancy services, as well as through the setting up and management of an EU Information Centre.

Í útboðsgögnum, sem hægt er að nálgast á vefsetri “Sendinefnd ESB á Íslandi” er tilgreint að fyrirhuguð starfsemi styðjist við “EC Council Regulation No 1085/2006 of 17.7.2006 establishing an Instrument for Pre-Accession Assistance (IPA)”. Einnig kemur fram að samningupphæðin sé að upphæð EUR.700.000 fyrir fyrstu 12 mánuðina, en gefinn ádráttur um að samningurinn verði framlengdur um aðra 12 mánuði og heildarupphæð verði EUR.1.400.000, sem samsvarar tæpum IKR.250 milljónum.

Þetta fjármagn er þó bara lítill hluti þess sem Evrópusambandið er reiðubúið að leggja í áróður svo að Ísland gangist því á hönd. Þannig gerði Framkvæmdastjórn ESB þann 08. apríl 2011 samþykkt (COMMISSION DECISION of 08.04.2011 on a Multi-annual Indicative Planning Document (MIPD) 2011-2013 for Iceland), þar sem samþykktar eru fjárveitingar til Evrópustofu (EU Information Centre in Reykjavik) fyrir þrjú ár (2011: EUR 10 million, 2012: EUR 12 million, 2013: EUR 6 million). Þarna er Evrópustofu svo lýst:

http://ec.europa.eu/enlargement/pdf/mipd_iceland_2011_2013_en.pdf  

In the field of communication and information, an EU Information Centre will be set up in Reykjavik and communication activities such as conferences, workshops, stakeholders&#39; visits, cultural events, exchange visits etc. will be organised, aiming at informing the general public about the EU and its policies. (bls.7)

Preparations for the establishment and operation of an EU Information Centre in Iceland in 2011, which will be central to the organisation of EU related events and public outreach, are on-going. Its activities will include web and social media based communication, information tools/publications and audio-visual material, organisation of events including visits andcultural events, media relations, networking, stakeholders and strategic partners relations. (bls.9)

Að auki má þess geta að eftirfarandi fyrirtæki sóttust eftir samningi við ESB um að starfrækja hina ólöglegu Evrópustofu:

B & S Europe, Premisa d.o.o., InWent.

College of Europe, Reykjavik University.

Congress Service Center, Albany Associates, M.C. Triton, AP PR

ECORYS, University of Iceland, God Samskipti PR.

EIR Development Partners, KOM PR, Pomilio Blumm, European Movement Latvia.

INTRASOFT, HCL Consultants Ltd.

Media Consulta International, Athygli Public Relations.

SAFEGE, European Service Network, Aspect Relations Publiques, Cecoforma. 

 

Verkefni Evrópustofu varðar mesta deiluefni Íslenskra stjórnmála, hugsanlega innlimun Íslands í Evrópusambandið. Samfylkingin er eini stjórnmálflokkur landsins sem hefur innlimun sem megin baráttumál. Utanríkisráðherra Össur Skarphéðinsson og fjármálaráðherra Oddný Harðardóttir, bæði Alþingismenn úr Samfylkingu standa fyrir stofnun Evrópustofu. Þess vegna er starfsemi Evrópustofu greinilega pólitísks eðlis og ber að skoða starfsemi hennar sem ólögleg afskipti af innanríkismálum Íslendinga og fyrir þessari ólöglegu starfsemi stendur Samfylkingin.

Starfsfólk Evrópustofu er einnig að brjóta landslög, með þátttöku sinni í starfsemi sem öllum ætti að vera ljóst að er ólögleg. Ætla verður að fleiri en nefndir ráðherrar séu vitorðsmenn og liggur bæði ríkisstjórnin í heild og Samfylkingin undir grun um þátttöku í lögbrotunum. Sekt starfsmanna Evrópusambandsins er augljós, bæði sendiherrans Timo Summa og stækkunarstjóra ESB Štefan Füle. Þetta fólk er að skipta sér af innanríkismálum á Íslandi. Evrópusambandinu ætti að vera ljóst að starfsemi þeirra hérlendis er brot á Vínarsamningnum.

Við beinum þeim tilmælum til Ríkissaksóknara, að kæra okkar leiði til lögreglurannsóknar og að henni lokinni verði hinir ákærðu sóttir til saka fyrir dómstólum landsins. Þeir brotamenn sem njóta friðhelgi verður að vísa tafarlaust úr landi.

 

 

Virðingarfyllst

 fyrir hönd Samstöðu þjóðar.

 

Loftur Altice Þorsteinsson                      Pétur Valdimarsson
                                                                                

   

 _____________________________________________________________________
    Skrásett heimilisfang: Laugarásvegur 4, 104 Reykjavík  -  Netföng: [e-mail] / [e-mail]

 

 

   

Seðlabankinn taldi fjármálastöðugleika ógnað með dómum Hæstaréttar !

 

Stjórnarskráin

Áskorun til forseta  Íslands

Peningastefnan

Áskorun til forseta  Íslands

Icesave-vextir

  

 

Samstaða þjóðar    NATIONAL UNITY COALITION                                                               Baráttusamtök fyrir sjálfstæðu ríki á Íslandi    og fullveldisréttindum almennings.    Stöndum vörð um Stjórnarskrá Lýðveldisins.

    

Seðlabankinn taldi fjármálastöðugleika ógnað með dómum Hæstaréttar !

 

20. febrúar 2012.

  

Loftur Altice Þorsteinsson.

Hæstiréttur felldi dóma 16. júní 2010 um gengistryggingu, sem valdið hafa miklu fjaðrafoki fram á þennan dag og munu gera áfram um ófyrirséða framtíð. Dómana er hægt að lesa hér: 92/2010 og hér: 153/2010. Dómstóllinn dæmdi gengistryggingu höfuðstóls lána ólöglega. Lagalega voru dómarnir rangir, þótt þeir væru siðferðilega réttir í ljósi þess að valda-aðall landsins steypti bankahruninu yfir þjóðina.

Hæstiréttur felldi dómana á grundvelli laga 38/2001, um vexti og verðbætur. Niðurstöðunni réðu lögskýringargögn, en þau eru ekki tilgreind í dómunum nema greinargerð með lagafrumvarpinu. Þessi greinargerð var undirbúin af þáverandi viðskiptaráðherra Valgerði Sverrisdóttur, en málið var flutt af utanríkisráðherra Halldóri Ásgrímssyni.

Greinargerðin með frumvarpinu hefði ekki átt að gilda til lögskýringar, því að Alþingi tók enga afstöðu til hugmynda flutningsmanns, einungis til efnis frumvarpsins sjálfs. Fráleitt verður að telja, að Hæstiréttur dæmi eftir hugmyndum flutningsmanna frumvarpa um innihald laga sem sett eru í framhaldi af frumvörpum.

Samkvæmt gildandi stjórnarskrá fer Alþingi með löggjafarvaldið í umboði lýðsins, en ráðherrarnir eru bundnir af ákvörðunum Alþingis (Ísland er lýðveldi með þingbundinni stjórn). Ráðherrar eru skipaðir í embætti og reknir úr stólunum af forseta Lýðveldisins. Vel getur hins vegar verið að óskrifuð stjórnarskrá Samfylkingarinnar feli ráðherrum fullveldisrétt þjóðarinnar.

 

Ótti Seðlabankans við afleiðingar af dómum Hæstaréttar.

Þegar dómar Hæstaréttar frá 16. júní 2010 lágu fyrir, fylltist seðlabankastjóri miklum ótta við að »fjármálstöðugleiki« hagkerfisins væri í hættu. Seðlabankinn sendi frá sér »tilmæli« 30. júní 2010 til fjármálafyrirtækja um vaxtakjör á viðkomandi útlánum í kjölfar dómanna. Var Fjármálaeftirlitið (FME) haft með í tilkynningunni. Hins vegar var FME líklega ekki haft með í ráðum, því að tilmælin hafa ekki ennþá verið birt á vefsetri FME. Þetta er þeim mun grunsamlegra þar sem FME er í tilmælunum nefnt á undan Seðlabankanum.

  

Sama dag og tilmælin voru birt, hélt Seðlabankinn fréttamannafund þar sem tilmælunum var fylgt eftir. Aðstoðarseðlabankastjórinn geri þar grein fyrir ótta Seðlabankans við afleiðingum dóma Hæstaréttar fyrir »fjármálastöðugleikann«. Í máli hans kom einnig fram það álit, að ríkissjóður hefði þá skyldu að leggja bönkunum til fjármagn, ef gengið yrði hart að þeim þannig að skuldurum yrði hlíft við hæstu vaxtagreiðslum. Ekki er ljóst hvaðan Seðlabankinn hefur þá hugmynd að Íslendskir bankar séu með ríkisábyrgð. Aðstoðarseðlabankastjórinn sagði meðal annars í inngangsorðum sínum:

    

Tilmælin byggja á þeirri afstöðu fyrrgreindra eftirlitsstofnana að hvorki séu lagaleg né efnahagsleg rök fyrir því að vaxtakjör sem áður tóku mið af erlendum millibankavöxtum haldist áfram eftir að tenging þess hluta höfuðstólsins sem bar slíka vexti við viðkomandi gjaldmiðil hefur verið rofin með dómi Hæstaréttar. Eftirlitsstofnanirnar telja að slík túlkun á niðurstöðu Hæstaréttar, væri hún framkvæmd til hins ýtrasta, fæli í sér svo stórt högg á eigið fé fjármálafyrirtækja að ríkissjóður þyrfti að leggja þeim til umtalsvert nýtt fé. Það er kostnaður sem aðrir samfélagsþegnar bera á endanum.

Umboðsmaður Alþingis sendi Seðlabankanum fyrirspurn.

Í framhaldi af framangreindum “tilmælum”, sem margir nefna “fyrirmæli”, sendi Umboðsmaður Alþingins fyrirspurn til Seðlabankans. Fyrirspurnin var dagsett 07. júlí 2010 og henni svaraði Seðlabankinn (en ekki FME !) 23. júlí 2010. Auðvitað ríkir bankaleynd um þau atriði sem skipta máli varðandi “tilmælin”. Í svarinu tjáir Seðlabankinn sömu áhyggjur og áður höfðu komið fram, varðandi »fjármálastöðugleika« og ábyrgð ríkissjóðs á bönkunum. Meðal annars segir svo:

  

Því hefur verið haldið fram af hagsmunaaðilum að dómur Hæstaréttar feli í sér að hinir erlendu vextir sem upphaflega var samið um skuli haldast þrátt fyrir að tenging þess hluta höfuðstólsins sem slíka vexti bar við gengi viðkomandi erlends gjaldmiðils hafi verið rofin. Seðlabankinn og Fjármálaeftirlitið (FME) telja slíka túlkun órökrétta og að ósennilegt sé að Hæstiréttur muni komast að slíkri niðurstöðu í dómum sem líklegt er að falli á næstunni. Það gæti hins vegar valdið umtalsverðum óstöðugleika og skaðað almannahagsmuni ef látið yrði undan þrýstingi sérhagsmunaafla varðandi uppgjör skulda allra þeirra sem teldu sig eiga rétt á uppgjöri vegna meintra óskuldbindandi gengistryggingarákvæða í samræmi við upphaflega erlenda samningsvexti.

  

Til þess að varpa ljósi á hve ríkir almannahagsmunir eru í húfi er gagnlegt að skoða hvaða áhrif það hefði á fjármálakerfið ef þorri lánasamninga sem innihalda gengistryggingarákvæði yrðu dæmdir ólögmætir en hinir erlendu vextir stæðu óbreyttir. Samkvæmt upplýsingum sem fyrir lágu þegar tilmælin voru gefin út var ljóst að öll stóru fjármálafyrirtækin myndu verða fyrir svo miklu höggi á eigið fé þeirra að óhjákvæmilegt væri að ríkissjóður legði þeim til nýtt eigið fé. Nokkur smærri fjármálafyrirtæki yrðu gjaldþrota.

Af ofangreindu má ljóst vera að leiði dómar Hæstaréttar til þess að fjármálastöðugleika verði teflt í tvísýnu, að því marki að ríkissjóður þurfi að leggja fjármálafyrirtækjum til umtalsvert nýtt hlutafé, varðar það brýna almannahagsmuni, sem Seðlabankanum og FME ber lagaleg skylda til að standa vörð um, jafnvel þótt það kunni að stangast á við einkahagsmuni ákveðins hóps skuldara. Niðurstaða í samræmi við ýtrustu túlkun á dómum Hæstaréttar myndi að auki leiða til mikillar tilfærslu ráðstöfunartekna á milli einstakara hópa heimila. Ekki er hægt að verða við öllum kröfum eins hóps heimila án þess jafnframt að þrengja möguleika annarra, þ.á m. komandi kynslóða.

Hreingerning er nauðsynleg í Seðlabankanum.

Með ólíkindum verður að telja, að Seðlabankinn sýni almenningi svona fjandsamlega afstöðu. Seðlabankinn hafði fullkomlega rangt fyrir sér varðandi hættuna á »fjármálstöðugleikanum« yrði ógnað. Bankinn hefur heldur enga heimild til að fullyrða að ríkisábyrgð sé á bönkum í eigu erlendra vogunarsjóða. Þá liggur fyrir að eiginfé bankanna þriggja var komið yfir 500 milljarðar um síðustu áramót og þeim ránsfeng á að láta þá skila.

  

Dómur Hæstaréttar frá 15. febrúar 2012 um að samningsvextir skuli gilda á ólöglegu gengistryggðu lánunum, segir líka sína sögu um vanþekkingu Seðlabankans á lögum landsins. Hreingerning er nauðsynleg í Seðlabankanum sem gert hefur hver mistökin á fætur öðrum. Torgreinda peningastefnu (discretionary monetary policy) verður að gera útlæga og taka í staðinn upp fastgengi Krónunnar undir stjórn myntráðs. Þá getum við skilað þeim 1000 milljórðum Króna sem Seðlabankinn hefur tekið að láni.

  

Annað mikilvægt verkefni er að aflétta lánskjaravísitölunni af húsnæðislánum landsmanna. Vísitöluhækkanir eru enda bein afleiðing af falli Krónunnar og þau tengsl eru auðvelt að sanna. Fyrst bein gengistrygging er ólögleg, þá hlýtur sama að gilda um óbeina gengistryggingu sem birtist í verðbólgu og hækkun lánskjaravísitölunnar. Stjórnvöld mega ekki lengur komast upp með að þjóna erlendum vogunarsjóðum og haldið áfram að vinna gegn hagsmunum þjóðarinnar.

Samkvæmt gildandi stjórnarskrá fer Alþingi með löggjafarvaldið

í umboði lýðsins, en ráðherrarnir eru bundnir af ákvörðunum Alþingis

(Ísland er lýðveldi með þingbundinni stjórn).

Ráðherrar eru skipaðir í embætti og reknir úr stólunum af forseta Lýðveldisins.

 

 

---<<<>>>------<<<>>>------<<<>>>------<<<>>>------<<<>>>---

 

 

______________________________________________________________________

   

Ólafur Arnarson: Þýfinu skal skila ! - Hvar eru þjófarnir ?

       

Stjórnarskráin

Áskorun til forseta  Íslands

Peningastefnan

Icesave-vextir

 

 

 

Samstaða þjóðar    NATIONAL UNITY COALITION                                                               Baráttusamtök fyrir sjálfstæðu ríki á Íslandi    og fullveldisréttindum almennings.    Stöndum vörð um Stjórnarskrá Lýðveldisins.

    

Þýfinu skal skila !  -  Hvar eru þjófarnir ?

 

Fyrst birt á Pressunni 16. febrúar 2012.

  

Ólafur Arnarson.

  

Hæstiréttur hefur fellt tímamótadóm. Með dóminum áréttar æðsti dómstóll þjóðarinnar að eignarréttur einstaklinga er líka stjórnarskrárvarinn en ekki aðeins eignarréttur fjármálafyrirtækja, fjárfesta og kröfuhafa. Þetta eru væntanlega nokkur tíðindi fyrir Alþingi og ríkisstjórnina, sem fram til þessa hafa gætt þess að ganga ekki á eignarrétt fjármálafyrirtækja og kröfuhafa en látið sig eignarrétt einstaklinga – og hvað þá skuldugra einstaklinga – engu varða.

Allir sjö dómararnir eru á einu máli um að lög nr. 151/2010 ganga gegn 72. gr. stjórnarskrá lýðveldisins Íslands. Fyrri málsgrein þeirrar greinar hljóðar svo:

  

Eignarrétturinn er friðhelgur. Engan má skylda til að láta af hendi eign sína nema almenningsþörf krefji. Þarf til þess lagafyrirmæli og komi fullt verð fyrir.

Þetta er ekki flókinn texti og ætla mætti að hvaða skussi sem klöngrast hefur í gegnum einhverja af fjölmörgum háskólalagadeildum þessa lands gæti stautað sig í gegnum hann. Jafnvel ólöglært fólk skilur þennan texta. En ekki þeir 27 þingmenn sem samþykktu 18. desember 2010 að brjóta gegn þessum helga rétti Íslendinga.

Dómur Hæstaréttar skilgreinir oftekna og afturá reiknaða vexti bankanna af ólöglegum gengislánum sem þýfi. Í því ljósi er óskiljanlegt að þrír af sjö dómurum réttarins skildu einhvern veginn komast að þeirri niðurstöðu að þjófurinn (bankar og fjármálafyrirtæki) eigi að fá að halda þýfinu en ekki skila því til fórnarlamba glæpsins.

 

Forhertir ráðamenn.

Viðbrögð ráðamanna, þingmanna og jafnvel fjölmiðla við dóminum eru undarleg. Steingrímur J. Sigfússon heldur því fram að dómurinn sé óskýr og t.d. komi ekkert fram í honum um það hve langt aftur í tímann eigi að endurreikna. Hann var hins vegar ekki í vafa um það hve langt aftur ætti að endurreikna þegar hann beitti sér fyrir því að lögfest yrði að seðlabankavextirnir skyldu gilda frá lántökudegi. Dómur Hæstaréttar er kristalstær. Það á að endurreikna á samningsvöxtum aftur til lántökudags. Þeir vextir gilda fram til 16. september 2010 er dómur Hæstaréttar féll í máli nr. 471/2010. Allt sem tekið var umfram samningsvexti fram til þess tíma er þýfi, sem ber að skila. Steingrímur stendur hér enn vörð um hagsmuni auðvaldsins og gegn hagsmunum almennings.

Þá segir Steingrímur óvíst um fordæmisgildi dómsins. Það var einmitt það, já! Maðurinn heldur greinilega að eignarrétturinn sé eitthvað ofan á brauð. Í hvaða tilvikum telur efnahags- og viðskiptaráðherrann að það stangist ekki á við stjórnarskrá að ganga bótalaust á eignarétt fólks?

Helgi Hjörvar, formaður efnahags- og viðskiptanefndar Alþingis sagði í sjónvarpsfréttum í gærkvöldi að „tjón“ bankanna gæti numið milljarðatugum! „TJÓN“? Túlkar þingmaðurinn það semsagt svo þegar þýfi er gert upptækt hjá innbrotsþjófi og skilað til réttra eigenda að innbrotsþjófurinn verði fyrir „tjóni“? Fréttamaður RÚV talaði um „kostnað“ bankanna vegna dómsins. Þarna er heldur betur búið að snúa hlutunum á haus.

Steingrímur J. og fleiri halda því fram að lögin, sem Hæstiréttur hefur nú afgreitt sem gróft stjórnarskrárbrot, hafi falið í sér réttarbót til skuldara og bætt þeirra hag. Þetta er vitanlega rakalaus þvættingur vegna þess að lögin beinlínis leyfðu bönkunum að stela peningum af fólki. Það kann að vera að mikill meirihluti þingsins hafi viljað ganga enn lengra í þjónkun við fjármálafyrirtækin á þessum tíma en það breytir ekki þeirri staðreynd að lögin brutu stjórnarskrárvarinn rétt fólks en bættu ekki hag þess. Nú hefur Árni Páll Árnason greint frá því, sem raunar var vitað, að kröfuhafar beittu hótunum gagnvart stjórnvöldum í aðdraganda lagasetningarinnar. Það stendur því staðfest að íslensk stjórnvöld brutu gegn stjórnarskrárvörðum rétti almennings í þjónkun við kröfuhafa. Geta stjórnvöld í einu landi lagst mikið lægra?

Aðeins þrír þingmenn á hinum háa Alþingi börðust gegn stjórnarskrárbroti ríkisstjórnar-meirihlutans. Það voru þingmenn Hreyfingarinnar, Margrét Tryggvadóttir, Birgitta Jónsdóttir og Þór Saari.

 

Margir meðsekir.

Dómur Hæstaréttar í gær staðfestir að íslenskir bankar stálu af viðskiptavinum sínum og skákuðu í skjóli stjórnarskrárbrota löggjafans. Bankarnir voru ekki einir að verki. Strax hálfum mánuði eftir að Hæstiréttur dæmdi gengisbundin lán ólögleg í júní 2010 sendu Seðlabankinn og Fjármálaeftirlitið „tilmæli“ til fjármálafyrirtækja um að nota seðlabankavexti í stað samningsvaxta á hin ólöglegu gengislán. Raunar virðast þetta fremur vera fyrirmæli til fjármálafyrirtækja en ekki tilmæli enda fóru öll fjármálafyrirtæki landsins eftir þessum „tilmælum“.

Ríkisstjórnin ræddi þessi mál sumarið 2010. Gylfi Magnússon, þáverandi viðskiptaráðherra, vildi að ríkisstjórnin setti bráðabirgðalög um að seðlabankavextir skyldu reiknaðir á öll gengisbundin lán allt aftur til lántökudags. Jóhanna Sigurðardóttir og Steingrímur J. Sigfússon voru fylgjandi þessari tillögu og reyndu með harðfylgi að fá hana samþykkta. Það gekk ekki eftir vegna mikillar andstöðu annarra lykilráðherra.

Það kom svo í hlut Árna Páls Árnasonar, sem þá var tekinn við embætti efnahags- og viðskiptaráðherra, að flytja frumvarpið sem í desember varð að lögum nr. 151/2010 í með atkvæðum 27 þingmanna. Frumvarpið var flutt eftir að dómur Hæstaréttar féll í máli nr. 471/2010 um að nota ætti seðlabankavexti en ekki samningsvexti. Hæstiréttur fjallaði í þeim dómi ekki um það hvort þeir vextir skyldu vera afturvirkir enda snerist málið ekki um það.

Eftir forskrift Seðlabanka og FME.

Það er fyrst með dómi sínum í gær sem Hæstiréttur tekur af öll tvímæli um að vitanlega má ekki skerða kjör lántaka aftur í tímann. Fyrir utan að byggja dóm sinn á bjargföstum grunni stjórnarskrárinnar eru greinar í samningalögum, sem styðja við niðurstöðu réttarins í gær. Konungstilskipunin frá 9. febrúar 1798 kveður skýrt á um gildi fullnaðarkvittana fyrir greiðslu. Þá eru reglur ESB um neytendavernd, sem við Íslendingar erum aðilar að í gegnum EES samninginn, skýrar og styðja dóm Hæstaréttar.

Seðlabankastjóri og forstjóri FME beindu tilmælum til fjármálafyrirtækja um að þau skyldu brjóta stjórnarskrárvarinn rétt á viðskiptavinum sínum. Ríkisstjórnin beitti sér fyrir lagasetningu og Alþingi samþykkti lög sem brjóta stjórnarskrána. Þessir aðilar eru allir með herskara af lögfræðingum á sínum snærum og því verður að telja fullvíst að seðlabankastjóra, forstjóra FME, ráðherrum og alþingismönnum hafi verið fulljóst eða mátt vera ljóst að þeir voru að brjóta stjórnarskrá lýðveldisins Íslands. Við hljótum að gera þá kröfu að þetta fólk axli ábyrgð á brotum sínum og segi af sér.

Umboðsmaður Alþingis hlýtur jafnframt að íhuga stöðu sína alvarlega í ljósi þess að hann gerði engar athugasemdir við það þegar Seðlabankinn og FME hvöttu til stjórnarskrárbrota og heldur ekki þegar Alþingi samþykkti lög sem brjóta í bága við stjórnarskrá. Alþingi, sem brotið hefur stjórnarskrá landsins með jafn grófum hætti og það sem nú situr, á að leysa sjálft sig upp og boða til kosninga. Alþingi hefur engan trúverðugleika fyrr en þjóðin er búin að endurnýja umboð þess.

Það er kaldhæðnislegt að eitt helsta yfirlýsta markmið núverandi ríkisstjórnar er að færa þjóðinni nýja stjórnarskrá. Er eitthvað að þeirri gömlu? Væri ekki ráð að byrja á því að fara eftir gildandi stjórnarskrá áður en henni er úthúðað sem úreltri?

 

Nú er til nóg af peningum.

Það er athyglisvert að bankar virðast nú ekki telja það vandamál að skila þýfi upp á tugmilljarða. Fyrir nokkrum dögum fullyrtu þeir að þeir ættu ekki svo mikið sem eina krónu til að leiðrétta stökkbreyttar skuldir heimilanna og fengu brandarakalla úr Háskóla Íslands til að staðfesta það. Það er spurning hvort þeir ætla sér yfirleitt að skila þýfinu. Þegar gengislánin voru dæmd ólögleg hafði það lítil sem engin áhrif á efnahag bankanna, m.a. vegna áhrifa laga nr. 151/2010, sem leyfðu bönkunum að reikna sér seðlabankavexti á gengislánin. Vegna afturvirkninnar komu bankarnir í mörgum tilfellum með hagnað út úr þeim endurútreikningunum.

Við getum ekki treyst bönkunum til að endurreikna ólöglegu lánin út frá hinum nýja dómi Hæstaréttar. Það er álíka skynsamlegt og að leyfa innbrotsþjófi að velja hvaða hluta þýfis hann vill skila fórnarlambi sínu eða hvort hann vill skila einhverju yfirleitt. Það verður því að fá óháðan utanaðkomandi aðila til að sjá um endurútreikninginn. Bönkunum er ekki treystandi. Við getum heldur ekki treyst Seðlabankanum eða FME. Hagfræðistofnun Háskóla Íslands hefur sýnt sig að vera annað hvort vanhæf, gjörspillt eða hvort tveggja þannig að ekki getum við treyst henni. Líklega er best að fá virta erlenda endurskoðendur í þessa útreikninga. Það væri svo ekki úr vegi að setja tilsjónarmenn inn í alla banka og slitastjórnir til að fylgjast með því sem þar fer fram.

 

Verðtryggingin næst.

Nú er einnig gríðarlega mikilvægt að láta ekki deigan síga í baráttunni fyrir leiðréttingu á verðtryggðu lánunum og afnámi verðtryggingar. Dómur Hæstaréttar í gær var áfangasigur fyrir hrjáða skuldara þessa lands. Verðtryggðu lánin eru næst og þau verður að leiðrétta. Án efa mun verðtryggingarelítan reyna að etja saman annars vegar þeim sem fengu leiðréttingu með dóminum í gær og hins vegar þeim sem sitja uppi með stökkbreytt verðtryggð lán. Það má ekki verða.

Nú þarf að hreinsa til og losa kerfið við bubbana sem hikuðu ekki við að brjóta gegn eignarrétti íslenskrar alþýðu á sama tíma og þeir sungu hástöfum um að alls ekki mætti fara gegn eignarrétti fjármálafyrirtækja og kröfuhafa vegna þess að þá gætu þeir farið í mál og krafist skaðabóta.

 

Hinir seku beri ábyrgð.

Bankar hafa ólöglega gengið að eignum fólks og fyrirtækja í skjóli ólaganna, sem kölluð eru lög nr. 151/2010. Sumir hafa misst íbúðir sínar og aðrir bíla. Fyrirtæki hafa verið svipt vinnuvélum sínum og sett í gjaldþrot. Allt í skjóli stjórnarskrárbros. Fjöldi einstaklinga og fyrirtækja á háar skaðabótakröfur á banka og fjármögnunarfyrirtæki – langt fram yfir þær vaxtaendurgreiðslur sem leiða beint af dómi Hæstaréttar.

Þessir aðilar verða að sækja rétt sinn fyrir dómstólum. Einsýnt er að ekki verður aðeins bönkum og fjármálafyrirtækjum stefnt til greiðslu bóta heldur einnig íslenska ríkinu vegna þess að ránið var framið í skjóli laga nr. 151/2010. Það er eðlilegt að ráðherrum og þingmönnum, sem samþykktu lögin, sé líka stefnt. Þá hljóta þeir, sem orðið hafa fyrir tjóni, að stefna Seðlabankastjóra og forstjóra FME til greiðslu bóta vegna „tilmæla“ þeirra til fjármálafyrirtækja um að stjórnarskrárvarinn eignarréttur viðskiptavina skuli brotinn.

Við hljótum að vera búin að fá nóg af ógeðinu

sem situr eins og klessa um allt íslenska stjórn- og stofnanakerfið.

Við megum ekki gefa hrokanum, ósvífninni og lögleysunni grið.

Ekki nú! Aldrei meir!

 

---<<<>>>------<<<>>>------<<<>>>------<<<>>>------<<<>>>---

 

 

______________________________________________________________________

   

Aristóteles fjallaði um: stjórnarskrá, fullveldi og stjórnarform

        

Stjórnarskráin

Áskorun til forseta  Íslands

Peningastefnan

Icesave-vextir

 

 

 

Samstaða þjóðar    NATIONAL UNITY COALITION                                                               Baráttusamtök fyrir sjálfstæðu ríki á Íslandi    og fullveldisréttindum almennings.    Stöndum vörð um Stjórnarskrá Lýðveldisins.

    

Aristóteles fjallaði um: stjórnarskrá, fullveldi og stjórnarform.

 

18. febrúar 2012.

  

Loftur Altice Þorsteinsson.

  

Af þeirri brengluðu umræðu um Stjórnarskrána sem er í gangi í landinu, gæti maður haldið að hugtök eins og stjórnarskrá og fullveldi hefðu verið fundin upp eftir síðustu aldamót. Svo er þó auðvitað ekki, því að þessi hugtök eru meira en 2000 ára gömul.

  

Til að sanna vantrúuðum að ég fer ekki með fleipur, birti ég hér fyrir neðan nokkrar málsgreinar úr riti Aristótelesar (384FX - 322FX), en hann þarf vonandi ekki að kynna fyrir neinum lesanda. Bókin nefnist Stjórnspekin, (Πολιτικ&#x3AC;), en á Enskri tungu nefnist hún Politics.

  

Stjórnarskrá (constitution) gerir grein fyrir stjórnarformi ríkis og einkum hver fer með fullveldisréttindi ríkisins og hvernig stjórnarathafnir skulu fara fram. Mikilvægt er að stjórnvalds-athafnir séu aðgreindar í höndum löggjafarvalds, framkvæmdavalds og dómsvalds.

  

Fullveldi (sovereign power) er óskiptanlegt og í höndum eins aðila. Fullveldishafinn getur verið einn einstaklingur, hópur manna, eða allir einstaklingar ríkis. Þetta skildi Aristótelis fullkomlega, en sama verður ekki sagt um marga sem tjá sig um málið á okkar dögum. Fullveldi hefur ekkert með að gera sjálfstæði ríkis gagnvart öðrum ríkjum. Það versta sem menn geta gert í umræðu um stjórnarform er að rugla saman þessum hugtökum.

  

Stjórnarformi (form of government) ríkja er hægt að skipa í 3 flokka:  konungsveldi, höfðingjaveldi eða lýðveldi, en auðvitað geta nöfn þessara flokka verið önnur en hér eru notuð og einnig geta útfærslur í hverju ríki verið mismunandi. Mikilvægasti munurinn innan hvers flokks er hversu fast fullveldishafinn heldur um fullveldisréttindin.

    

 

     

 

---<<<>>>------<<<>>>------<<<>>>------<<<>>>------<<<>>>---

    

 

 

     

Kaflar úr Politics eftir Aristóteles - Bók III, þýðing eftir Benjamin Jowett.

    

 

     

CHAPTER 6. 

Having determined these questions, we have next to consider whether there is only one form of government or many, and if many, what they are, and how many, and what are the differences between them. A constitution is the arrangement of magistracies in a state, especially of the highest of all. The government is everywhere sovereign in the state, and the constitution is in fact the government. For example, in democracies the people are supreme, but in oligarchies, the few; and, therefore, we say that these two forms of government also are different: and so in other cases.

    

 

     

CHAPTER 7. 

Having determined these points, we have next to consider how many forms of government there are, and what they are; and in the first place what are the true forms, for when they are determined the perversions of them will at once be apparent. The words constitution and government have the same meaning, and the government, which is the supreme authority in states, must be in the hands of one, or of a few, or of the many.

  

The true forms of government, therefore, are those in which the one, or the few, or the many, govern with a view to the common interest; but governments which rule with a view to the private interest, whether of the one or of the few, or of the many, are perversions. For the members of a state, if they are truly citizens, ought to participate in its advantages.

    

Of forms of government in which one rules, we call that which regards the common interests, kingship or royalty (konungsveldi); that in which more than one, but not many, rule, aristocracy (höfðingjaveldi); and it is so called, either because the rulers are the best men, or because they have at heart the best interests of the state and of the citizens.

    

But when the citizens at large administer the state for the common interest, the government is called by the generic name- a constitution. And there is a reason for this use of language. One man or a few may excel in virtue; but as the number increases it becomes more difficult for them to attain perfection in every kind of virtue, though they may in military virtue, for this is found in the masses.

  

Hence in a constitutional government the fighting-men have the supreme power, and those who possess arms are the citizens. Of the above-mentioned forms, the perversions are as follows: of royalty, tyranny (konungsveldi); of aristocracy, oligarchy (höfðingjaveldi); of constitutional government, democracy (lýðveldi). For tyranny is a kind of monarchy which has in view the interest of the monarch only; oligarchy has in view the interest of the wealthy; democracy, of the needy: none of them the common good of all.

 

  

    Yfirlit yfir stjórnarform

 

Fullveldishafi:	einstaklingur	þjóðfélagshópur	almenningur
Íslendingar hafa búið við:	konungsveldi	höfðingjaveldi	lýðveldi
Aristoteles fannst góð stjórnarform:	monarchy	aristocracy	polity
Aristoteles fannst slæm stjórnarform:	tyranny	oligarchy	democracy

 

---<<<>>>------<<<>>>------<<<>>>------<<<>>>------<<<>>>---

 

 

______________________________________________________________________

   

Leyniskýrsla Evrópusambandsins frá 09. desember 2010

        

Stjórnarskráin

Áskorun til forseta  Íslands

Peningastefnan

Icesave-vextir

 

 

 

Samstaða þjóðar    NATIONAL UNITY COALITION                                                               Baráttusamtök fyrir sjálfstæðu ríki á Íslandi    og fullveldisréttindum almennings.    Stöndum vörð um Stjórnarskrá Lýðveldisins.

    

Leyniskýrsla Evrópusambandsins frá 09. desember 2010.

 

17. febrúar 2012.

  

Loftur Altice Þorsteinsson.

  

Þeirri ranghugmynd hefur verið haldið að landsmönnum að ríkisstjórn Íslands sé hvati umsóknarinnar að Evrópusambandinu. Þessu er alls ekki svo farið, heldur er það Evrópusambandið sem sækir fast að innlima landið og kjölturakkar ESB hlýða einungis fyrirmælum frá Brussel. Skýrslur frá ESB sýna að þetta er staðreynd og verður hér getið árs-gamallar leyniskýrslu sem Samstöðu þjóðar hefur nýlega borist.

  

Skýrslan er dagsett 09. desember 2010 og var gerð að frumkvæði Maroš Šef&#x10D;ovi&#x10D;, sem er varaforseti Framkvæmdastjórnar ESB og Štefan Füle sem er stækkunarstjóri. Skýrslan ber heitið “Ísland sem umsóknarland” og það verður að teljast merkilegt að það eintak sem Samstaða hefur undir höndum er á Íslendsku. Staffan Nilsson er skrifaður fyrir skýrslunni sem formaður Efnahags- og félagsmálanefndar ESB (EESC).

  

Skýrslan hefst á tilvísun til leynifundar sem haldinn var á Hilton hótelinu í Reykjavík 08. September 2010. Til fundarins var boðið heldstu kjölturökkum ESB og ræðumenn voru fulltrúar samtaka eins og Samtaka atvinnulífsins (Róbert Trausti Árnason), Samtaka iðnaðarins (Bjarni Már Gylfason) og Alþýðusambandsins (Gylfi Arnbjörnsson), auk fulltrúa ríkisstjórnarinnar (Stefán Haukur Jóhannesson). Svo segir í skýrslunni:

 

Eins og kom fram á opnum fundi á Íslandi í september 2010 er sem stendur mjög á brattann að sækja hvað varðar stuðning almennings við umsókn Íslands um aðild að Evrópusambandinu. Þótt áfram sé deilt um aðildina sem slíka virðist stuðningur við aðildarviðræðurnar þó hafa aukist að undanförnu: 64% Íslendinga vilja heldur halda ESB-aðildarferlinu áfram en draga umsóknina til baka. Þetta er töluvert aukinn stuðningur við aðildarferlið frá fyrri skoðanakönnunum.

 

Litlu verður Vöggur feginn, því að jafnvel þótt margir séu svo heimskir að vilja skoða í ESB-skjóðuna, þá munu þeir sömu ekki verða tilbúnir að fórna sjálfstæðu ríki á Íslandi, né að afsala fullveldisréttindum komandi kynslóða í hendur valda-aðals Evrópu.

  

Þess má geta að fyrrnefndur Stefán Haukur Jóhannesson undirritaði að sögn Brussel-samninginn frá 14. nóvember 2008. Nú kemur í ljós að hann hlýtur að hafa undirritað með ósýnilegu bleki, því að Brussel-samningurinn er bara ómerkileg nóta, án undirskrifta og án auðkenna sem gætu veitt plagginu þjóðréttarlega merkingu. Össur Skarphéðinsson laug til um gerð Brussel-samningsins, sem Alþingi síðan notaði sem forsendu fyrir gerð Icesave-samninganna. Engan þarf að undra að hvorki Bretland né Holland vildu kannast við lygasamninginn frá Brussel.

       

Hér fylgja á eftir nokkrar málsgreinar úr þessari ótrúlegu leyniskýrslu:

  

Nefndin telur að tími sé kominn til að samtök (hagsmunasamtök á Íslandi) sem eru hlynnt ESB-aðild taki aukinn þátt í opinberri umræðu til að sýna fram á kosti ESB-aðildar fyrir Ísland sem og fyrir ESB. Nefndin gæti átt frumkvæði að því að skipuleggja viðburði þar sem sjónum væri einkum beint að hlutverki ýmissa hagsmunasamtaka.

  

Auk aðila vinnumarkaðarins vill nefndin undirstrika þörfina fyrir víðtækari borgaralega þátttöku ýmissa hagsmunahópa. Tryggja þarf „borgaralega umræðu“ auk hinna hefðbundnari skoðanaskipta milli aðila vinnumarkaðarins meðan á aðildarferlinu stendur.

 

Neikvætt viðhorf almennings á Íslandi til ESB-aðildar stafar að hluta af hinni óleystu Icesave-deilu. Því skiptir jafnvel meira máli að virkja samfélagið til uppbyggjandi umræðu um spurninguna um ESB-aðild. Nefndin leggur áherslu á að Icesave-málið verði leyst utan við aðildarviðræðurnar og að ekki megi gera það að hindrun fyrir aðildarferli Íslands.

   

Þrátt fyrir hin nánu tengsl Íslands við ESB hefur Ísland til skamms tíma kosið að standa utan sambandsins. Almennt má rekja þessa afstöðu til ýmissa þátta, einkum viljans til halda yfirráðum yfir sjávarauðlindum. Sameiginleg landbúnaðarstefna ESB er jafnframt óvinsæl meðal íslenskra bænda, sem óttast samkeppni við ódýrari afurðir frá meginlandinu. Þjóðernislegur málflutningur er ríkjandi meðal ákveðinna þjóðfélagshópa á Íslandi og sumir stefnumótandi aðilar hafa almennt ekki viljað tala fyrir nokkru því sem líta mætti á sem ógnun við fullveldi landsins.

 

Aðild Íslands yrði bæði ESB og Íslandi í hag. Fyrir ESB myndi hún stuðla að aukinni landfræðilegri heildstæðni og veita ESB fótfestu á norðurskauts-svæðinu og möguleika á þátttöku í Norðurskautsráðinu.

        

Vegna efnahagshrunsins hafa skuldir ríkisins margfaldast. Stór hluti þessara skulda er vegna Icesave-skuldbindinga. Samkvæmt tilskipuninni um innlánatryggingakerfi (94/19/EB) ber Íslandi að endurgreiða innstæðu-eigendum allt að 20.000 evrur á hvern reikning. Ísland hefur samþykkt að uppfylla þessar skuldbindingar. Hins vegar hefur enn ekki náðst samkomulag um þann þátt Icesave-deilunnar sem snýr að því með hvaða skilmálum Ísland á að endurgreiða breskum og hollenskum stjórnvöldum það fé sem þau hafa greitt innstæðueigendum í sínum löndum.

  

Fundurinn með hagsmunaaðilum á Íslandi (08. September 2010) benti til þess að samfélagið sé klofið í afstöðu sinni til aðildar að ESB. Einkum eru það samtök útvegsmanna og bænda sem eru mótfallin ESB-aðild á meðan samtök eins og Alþýðusamband Íslands og Samtök iðnaðarins eru hlynnt aðild. Einnig eru mörg íslensk samtök hlutlaus í afstöðu sinni. Þótt lýðræðið standi afar sterkum fótum á Íslandi er forysta hinna víðtækari borgaralegu samtaka tiltölulega veik, sem gerir það að verkum að minna jafnvægis gætir í málflutningi innan hins borgaralega samfélags.

 

Aðilar vinnumarkaðarins á Íslandi hafa almennt verið nokkuð jákvæðir í garð Evrópusamruna, þótt skoðanir séu skiptar. ASÍ hafði upphaflega efasemdir um aðild Íslands að EES en breytti afstöðu sinni árið 2000 eftir að hafa komist að þeirri niðurstöðu að EES hefði ýmsa kosti í för með sér fyrir íslenskan verkalýð. ASÍ er nú hlynnt ESB-aðildarviðræðum og upptöku evru þar sem samtökin telja hagsmunum íslensks vinnuafls og almennum stöðugleika hagkerfisins best borgið með fullum samruna við ESB.

  

  

Þessi stutta útskrift úr langri skýrslu, sýnir kaldrifjaða áætlun ESB um að innlima Ísland. Öllum ráðun er beitt til að koma böndum á þá þjóð sem landið byggir. Leitað er liðsinnis allra kjölturakka í landinu, ekki bara þeirra sem er að finna í Samfylkingunni heldur einnig í hagsmunafélögum. Einnig má benda á einstengingslega afstöðu ESB varðandi forsendulausar Icesave-kröfurnar. Geta þeir talist Íslendingar sem beygja sig undir svona kröfur ? Teljast það ekki landráð að stefna af ráðnum hug, að Ísland tapi Icesave-málinu fyrir EFTA-dómstólnum ?

 

 

---<<<>>>------<<<>>>------<<<>>>------<<<>>>------<<<>>>--- 

 

______________________________________________________________________