Var ekkert hægt að gera til bjargar - í aðdraganda efnahagshrunsins ?

 

Jón Sigurðsson	forseti Íslands	Peningastefnan	Icesave-vextir	forseti Íslands	Icesave-vextir
Stjórnarskráin	forseti Íslands	Vinstrivaktin	Samtök fullveldis	Evrópuvaktin	Heimssýn

  

  

Samstaða þjóðar    NATIONAL UNITY COALITION                                                               Baráttusamtök fyrir sjálfstæðu ríki á Íslandi    og fullveldisréttindum almennings.    Stöndum vörð um Stjórnarskrá Lýðveldisins.

  

     

    

Var ekkert hægt að gera til bjargar - í aðdraganda efnahagshrunsins ?

  

  

10. marz 2012.

     

  

 

Loftur Altice Þorsteinsson.

  

Landsmenn hafa mánuðum saman mátt hlusta á þann falska söng að ekkert hafi verið hægt að gera til bjargar efnahag Íslands í aðdraganda efnahagshrunsins. Því er haldið fram með »blákaldri rósemi« sem að sögn byggir á »ísköldu mati« að síðustu þrjú árin fyrir Hrun, hafi stjórnvöld EKKERT getað gert til að hindra hrun hagkerfisins. Landsmenn setur hljóða yfir svona hagspeki og spyrja hvort ekki hefði þá verið hægt að spara einhvern launakostnað þessa 36 mánuði, fyrst ráðmenn gátu EKKERT gert.

  

Þeir sem hafa gefið sér tíma til að líta upp frá daglegum önnum, hafa ekki lagt mikinn trúnað á fullyrðingar þessara »EKKI HÆGT« manna. Fyrst mögulegt var að halda greiðslukerfum landsins gangandi án nokkurs fyrirvara, var það þá ekki mögulegt með þriggja mánaða undirbúningi ? Með þriggja mánaða undirbúningi var einnig hægt að taka upp fastgengi og hindra fall Krónunnar og þar með koma í veg fyrir óðaverðbólgu og eignabruna, sem fylgdi í kjölfar gengisfallsins.

  

Straks árið 2004 var innherjum í fjármálaheiminum ljóst að stórkostleg hætta var á bankahruni. Í febrúar 2006 var stofnaður samráðshópur um fjármálastöðugleika og viðbúnað við efnahagserfiðleikum. Þá höfðu menn í heil tvö ár séð í hvað stefndi og stofnun samráðshópsins voru rétt og eðlileg viðbrögð. Samráðshópurinn gaf fyrirheit, sem því miður urðu aldreigi annað en fyrirheit. Alla formfestu virðist hafa vantað í störf hópsins og afraksturinn líklega ekki verið annar en Neyðarlögin sem sett voru til að gæta hagsmuna Breta og Hollendinga.

Stofnun ríkisbanka hefði leyst vanda greiðslumiðlunar.

Getur verið að stjórnvöld hafi ekki kannað möguleika á stofnun ríkisbanka sem hefði haldið uppi lágmarks þjónustu, ef þríbura-bankinn hryndi ? Hvers vegna voru stofnaðir þrír ríkisbankar eftir Hrun, þegar einn banki hefði verið nóg ? Hvers vegna voru tveir þessara banka gefnir kröfuhöfum gömlu bankanna og þar með fórnað möguleikum til skulda-afskrifta fyrir heimilin ? Þessi gjöf til kröfuhafanna hefur nú þegar kostað ríkissjóð 500 milljarða Króna og sú upphæð veks hröðum skrefum.

  

Straks og stjórnvöld greindu hættuna af hruni bankakerfisins, var sjálfsagt að stofna einn ríkisbanka sem starfaði án tengsla við þríbura-bankann. Þetta var einnig eðlilegt að gera eftir hrunið og með heimild Neyðarlaganna. Sama á jafnvel við á árinu 2012, því að engin ástæða er til að hlaða undir hina erlendu kröfuhafa, sem voru í vitorði með innlendum bankaræningjum.

Fastgengi undir stjórn myntráðs hefði hindrað gengisfall Krónunnar.

Fyrir utan nauðsyn þess að tryggja greiðslumiðlun var mikilvægt að halda föstu gengi Krónunnar og hindra þannig verðbólgu, eignabruna og kaupmáttarrýrnun. Fastgengi var auðvelt að taka upp, undir stjórn myntráðs og er auðvitað ennþá. Þeim lygum hefur verið haldið fram að slíkt kosti mikið (200 milljarða Króna) og að langan tíma taki að koma á fót myntráði. Sannleikurinn er sá að varasjóður myntráðs þarf ekki að vera meiri en 40 milljarðar Króna og hann verður allur í vinnu og skilar myntgróða (seigniorage). Ekki tekur meira en þrjá mánuði að undirbúa rekstur myntráðs, sem til dæmis gæti byrjað að nota Kanadadollar, þar til nýr innlendur gjaldmiðill hefði verið prentaður.

  

Í stað þess að aðgerðir til varnar Hruninu eru sagðar hafa þurft 36 mánaða fyrirvara, er sannleikurinn sá að nauðsynlegar aðgerðir hefðu einungis tekið þrjá mánuði. Margt annað var einnig hægt að gera til að draga úr hættu á efnahagshruni og til dæmis var hægt að minnka efnahagsreikning bankanna með bindiskyldu og hærra eiginfjárhlutfalli. Hins vegar féllu bankarnir ekki vegna stærðarinnar, heldur vegna þess að þeir voru blöðrur, fullar af fúlu gasi.

  

Það sem verður að teljast furðulegast við stöðuna í dag er að leikendurnir fullyrða að EKKERT hefði verið hægt að gera. Það hlýtur þá að vera heimssöguleg uppgötvun, því að bankahrun er nær daglegur atburður. Bækur um svona atburði myndu fylla bæði Seðlabankann og Fjármáleftirlitið. Ekki þarf einu sinni hagfræðimenntun til að sjá að þessar fullyrðingar eru rangar. Er hægt að draga aðrar ályktanir, en að stjórnvöld hafi sofið á verðinum og sýnt af sér refsivert framtaksleysi ?

  

  
  

   
   

<><<>><<<>>><<>><>

  
  

   

      Samkomulag

forsætisráðuneytis, fjármálaráðuneytis, viðskiptaráðuneytis,

Fjármálaeftirlitsins og Seðlabanka Íslands

um samráð varðandi fjármálastöðugleika og viðbúnað.

         

   

Tilgangur.

Frá stofnun Fjármálaeftirlitsins í ársbyrjun 1999 hafa það og Seðlabanki Íslands átt náið samstarf um viðfangsefni sem varða fjármálastöðugleika, þ.m.t. um viðbúnað við hugsanlegum áföllum í fjármálakerfinu. Undanfarin tvö ár (frá 15. janúar 2004) hefur einnig átt sér stað óformlegt samráð forsætisráðuneytisins, fjármálaráðuneytisins, viðskiptaráðuneytisins, Fjármálaeftirlitsins og Seðlabankans um sama efni. Tilgangur þessa samkomulags er að formbinda samráð aðila á þessu sviði. Með því er leitast við að skerpa hlutverkaskiptingu, hindra tvíverknað og auka gegnsæi. Samkomulagið takmarkar ekki svigrúm hvers um sig til sjálfstæðra ákvarðana um aðgerðir út frá hlutverki og ábyrgð sinni.

Samráðshópur.

Góð almenn umgjörð í lögum, reglum og eftirliti með starfsemi fjármálafyrirtækja og markaða er grundvallarforsenda fjármálastöðugleika og traust og skilvirkt fjármálakerfi er mikilvæg forsenda fyrir vexti og velferð þjóðarbúsins. Aðilar samkomulagsins stuðla saman að því að þessar forsendur séu til staðar á grundvelli lögbundinna hlutverka og verkefna sinna. Þá leitast þeir við að samhæfa viðbrögð sín við hugsanlegu fjármálaáfalli.

Vettvangur samráðsins er samráðshópur fulltrúa forsætisráðuneytis, fjármálaráðuneytis, viðskiptaráðuneytis, Fjármálaeftirlits og Seðlabanka Íslands. Samráðshópurinn hittist eigi sjaldnar en tvisvar á ári. Hann skal þó kallaður saman um leið og forstjóri Fjármálaeftirlitsins og/eða bankastjórn Seðlabankans leggja til að svo verði gert vegna atvika sem varða stöðu fjármálafyrirtækja eða markaða. Fulltrúi forsætisráðuneytis stýrir starfi hópsins. Við undirbúning kynninga og í umræðum er gætt þeirrar þagnarskyldu sem hver aðili er bundinn.

Á fundum sínum fjallar samráðshópurinn m.a. um:

• Stöðu og horfur á fjármálamörkuðum

• Meiriháttar breytingar á lögum, reglum og starfsháttum er varða fjármálamarkaðinn

• Álitamál í alþjóðlegu samstarfi, sérstaklega innan EES.

Viðbúnaður og verklag.

Samráðshópurinn er vettvangur upplýsinga- og skoðanaskipta. Hann er ráðgefandi og tekur ekki ákvarðanir um aðgerðir. Samráðshópurinn útbýr og heldur við lista yfir helstu tengiliði. Hann getur staðið að og tekið þátt í viðlagaæfingum eins og þeim sem hafa farið fram í samvinnu Fjármálaeftirlitsins og Seðlabanka Íslands. 

Skapist þær aðstæður að fjármálakerfinu sé talin hætta búin vegna áfalls í fjármálafyrirtæki eða á markaði skal efnt til umfjöllunar í samráðshópnum án tafar. Viðbrögð við slíkum vanda eru háð aðstæðum hverju sinni en grundvallaratriði er að eigendur og stjórnendur fjármálafyrirtækja sem og markaðsaðilar leysi vanda sinn sjálfir.

Endurskoðun samkomulagsins.

Samkomulagið skal endurskoðað þegar einhver aðila þess óskar þess.

Nánara samstarf Fjármálaeftirlitsins og Seðlabanka Íslands.

Fjármálaeftirlitið og Seðlabankinn fylgjast grannt með og leitast við að stuðla að heilbrigði íslensks fjármálakerfis, hvor stofnunin með sínum hætti í samræmi við hlutverk sitt. Um samstarf þeirra gildir opinber samningur, fyrst gerður 1999 en nú frá 2003, þar sem meðal tilgreindra markmiða er að tryggja samræmd viðbrögð við hugsanlegri kerfisáhættu á fjármálamarkaði.

21. febrúar 2006

Halldór Ásgrímsson

Valgerður Sverrisdóttir

Árni M. Mathiesen

Davíð Oddsson

Eiríkur Guðnason

Jónas Fr. Jónsson

  

    

______________________________________________________________________________________________

 

Samnorræna viðlagaæfingin 20. – 25. september 2007

 

Jón Sigurðsson	forseti Íslands	Peningastefnan	Icesave-vextir	forseti Íslands	Icesave-vextir
Stjórnarskráin	forseti Íslands	Vinstrivaktin	Samtök fullveldis	Evrópuvaktin	Heimssýn

 

  

Samstaða þjóðar    NATIONAL UNITY COALITION                                                               Baráttusamtök fyrir sjálfstæðu ríki á Íslandi    og fullveldisréttindum almennings.    Stöndum vörð um Stjórnarskrá Lýðveldisins.

     

    

Samnorræna viðlagaæfingin 20. - 25. september 2007.

  

  

09. marz 2012.

     

  

 

Loftur Altice Þorsteinsson.   

  

Eitt þeirra atriða sem Rannsóknarnefnd Alþingis horfði sérstaklega til, voru viðlagaæfingar þær sem um allan heim eru snar þáttur í eftirliti með ástandi fjármálakerfa. Um þetta getur að lesa í 19. kafla rannsóknarskýrslunnar: Aðgerðir og viðbrögð Íslendskra stjórnvalda á árunum 2007-2008 vegna hættu á fjárlagaáfalli. Viðlagaæfingar hérlendis voru venjulega gerðar án erlendrar þátttöku, en 20. – 25. setember 2007 var gerð samnorræn viðlagaæfing og fengu Eystrasaltsríkin einnig að vera með. Að hluta til var þetta innbyrðis keppni þeirra sem höfðu með höndum eftirlit með fjármálakerfum. Íslendingar ætluðu að sýna fram á styrk hins Íslendska banka-undurs !

Styrkurinn var auðvitað enginn, því að bankarnir voru blaðra sem beið þess eins að verða sprengd. Hins vegar kom á óvart, að vanhæfni stjórnkerfisins var fullkomin. Þegar hin samnorræna viðlagaæfing leiddi í ljós að bankarnir voru fullir af gasi, var henni samstundis hætt ! Ábyrgð á getulausum eftirlitsstofnunum - Seðlabankanum og Fjármáleftirlitinu - báru Forsætisráðherra og Viðskiptaráðherra. Þegar Forsætisráðherra hefur verið dæmdur sekur af Landsdómi, munu menn því spyrja: hvar er Viðskiptaráðherrann? 

Vanhæfnin kemur vel fram í umsögnum sumra þáttakenda í viðlagaæfingunni. Æfingunni var slitið í hálfleik, af Ingimundi Friðrikssyni seðlabankastjóra og Baldri Guðlaugssyni ráðuneytisstjóra í Fjármálaráðuneytinu. Um þetta sagði Rúnar Guðmundsson sviðsstjóri vátryggingasviðs Fjármáleftirlitsins: »…það hefði verið skaðlegt og Íslendingum til álitshnekkis að leika ekki þessa norrænu æfingu til enda og taka hina pólitísku ákvörðun um hvort koma ætti Kaupþingi til aðstoðar.« Á þessum tíma var vitað að bankarnir höfðu nærstum hrunið í ársbyrjun 2006.

Getur verið að menn telji það vera málsvörn að hafa ekkert vitað um þau vandamál sem þeim var falið að leysa ? Geir »hafði vitneskju um« viðlagaæfinguna og Björgvin »rámaði í að hafa heyrt af« henni. Árni virðist þó hafa fylgst með framvindu málsins.  

 

  

      

>>>---<<<>>>---<<<

  

   

Samnorræna viðlagaæfingin 20.– 25. september 2007

Undanfarin ár hafa Seðlabanki Íslands og Fjármálaeftirlitið haldið viðlagaæfingar þar sem æfð hafa verið viðbrögð stjórnvalda við sviðsettu fjármálaáfalli. Æfingarnar hafa m.a. reynt á upplýsingaflæði milli stjórnvalda ásamt því að samhæfa vinnu og ákvarðanir í mikilli tímaþröng. Meðal annars er fjallað um þessar æfingar í Fjármálastöðugleika 2008. Þar kemur fram að Seðlabankinn og Fjármálaeftirlitið hafi gengist fyrir slíkum æfingum árin 2004 og 2006.

Þá hafi stofnanirnar ásamt fjármálaráðuneytinu tekið þátt í samnorrænni viðlagaæfingu sem haldin hafi verið dagana 20.–25. september 2007. Einnig hafi stjórnvöld frá hinum Norðurlöndunum ásamt seðlabönkum Eystrasaltsríkjanna tekið þátt í æfingunni. Æfinguna hafi undirbúið Andrew Gracie, sérfræðingur í fjármálastöðugleika og fyrrverandi starfsmaður Seðlabanka Bretlands. Æfingin hafi staðið yfir í þrjá daga og lokið með uppgjörsfundi sem haldinn hafi verið strax í kjölfarið í Stokkhólmi en þar hafi verið farið yfir viðbrögð manna og hvaða lærdóm mætti draga af þeim. 

Með töluverðri einföldun má segja að íslendska verkefnið í norrænu æfingunni hafi byggst á því að greiðslufall hefði orðið hjá mjög stórum viðskiptavini Kaupþings sem hefði orðið til þess að eigið fé bankans minnkaði í rétt rúmlega 8%. Í framhaldinu hefðu markaðsaðstæður versnað sem leitt hefði til lækkunar á lánshæfismati bankans en það hefði síðan valdið erfiðri lausafjárstöðu hans. Samkvæmt atvikalýsingu æfingarinnar fór svo að bankinn uppfyllti ekki lágmarksskilyrði laga um eigið fé og fjármálaráðuneytið þurfti að taka ákvörðun um hvort ríkið ætti að koma til aðstoðar. Í skýrslu um æfinguna er eftirfarandi skráð um viðbrögð íslendskra stjórnvalda:

In Iceland there was intense coordination among the Icelandic authorities to discuss the way forward with Kaupthing, picking up on the issues identified at the end of Stage 2. While the potential size of the needed assistance had been defined, a decision whether to go ahead and support Kaupthing or not was deliberately not taken.

Í skýrslu Ingimundar Friðrikssonar, seðlabankastjóra, fyrir rannsóknarnefnd Alþingis kom fram að farið hefði verið í gegnum stöðuna á þessum tíma og hefði það verið mat Fjármálaeftirlitsins að eiginfjárhlutfallið þyrfti að verða 12% og þar með hefði legið fyrir hvaða fjárhæð þyrfti til svo endurreisa mætti bankann. Um hefði verið að ræða mjög háar fjárhæðir, þ.e. um 100 til 230 milljarða króna samstundis og 400 milljarða til viðbótar til þess að koma bankanum á réttan kjöl. Hefði það verið niðurstaða fjármálaráðuneytisins og Seðlabanka Íslands að láta þar við sitja en þá hefði allt verið undirbúið fyrir lokaákvörðunina. 

Í skýrslu Baldurs Guðlaugssonar, ráðuneytisstjóra fjármálaráðuneytisins, fyrir rannsóknarnefnd Alþingis kom fram að þótt æfingin hefði verið unnin í trúnaði hefðu menn óttast að ef ákvörðun yrði tekin myndu upplýsingar um viðbrögð ríkisins leka út. Ef sagt hefði verið nei hefði það getað skapað ólgu og ef sagt hefði verið já hefði það getað búið til freistnivanda (e. moral hazard) fyrir bankana þar sem þá hefði verið búið að undirstrika að ríkið ætlaði að standa við bakið á þeim. Af þeim sökum hefðu menn talið rétt að taka enga ákvörðun. Baldur áréttaði að hann teldi að þessi æfing hefði ekki haft neina hernaðarlega þýðingu fyrir raunverulega greiningu manna þar sem ekkert nýtt hefði komið fram. Á þessum tímapunkti hefðu menn vitað að bankarnir voru orðnir stórir og ef það ætti að aðstoða þá þyrfti til háar fjárhæðir. 

Í skýrslu Tryggva Pálssonar, framkvæmdastjóra fjármálasviðs Seðlabankans, kom fram það mat að æfingin hefði verið afar gagnleg. Aðspurður sagði hann að hin norrænu ríkin hefðu hegðað sér eins á æfingunni og þau hefðu síðar gert þegar harðnaði á dalnum á alþjóðlegum fjármálamörkuðum tæplega ári síðar. Tryggvi sagði einnig:

 

Æfingin gekk vel (framan af) og reyndi á ýmsa þætti. Þegar kom að ákvörðunum, hvort stjórnvöld ættu í þessu ímyndaða dæmi að bjarga Kaupþingi eða ekki, þá er það að loknum fyrri degi sem Ingimundur og Baldur tala saman símleiðis eftir æfingu, heiman frá sér, og þeir komast að þeirri niðurstöðu að það væri skynsamlegt að opinbera ekki spilin og sýna hvort íslendsk stjórnvöld myndu styðja bak við Kaupþing eða ekki, æfingin hefði náð tilætluðum árangri, að þeirra mati, og þeir ákváðu sem sagt að skila ekki svari, á prófinu.

  

Jónas Fr. var kannski ekki sömu skoðunar og ég þurfti að eiga samtöl við Andrew Gracie sem spurði:

  

Hvað er eiginlega að gerast hjá ykkur? Þeir eru líka byrjaðir að tala saman á íslendsku.

Við áttum að tala allt á ensku til að allt væri augljóst, þetta var aðeins orðað á íslendsku, þegar menn fóru á milli og þessi tregða til þess að sýna á spilin kom upp. Þeir tala sem sagt saman Ingimundur og Baldur um kvöldið og ákveða að hafa þetta með þessum hætti og þess vegna var skilað auðu um hvað stjórnvöld hefðu gert. Tryggvi sagði að sér hefði verið ljóst að forstjóri og starfsmenn Fjármálaeftirlitsins hefðu ekki verið ánægðir með að æfingin hefði ekki verið leikin til enda.

Í skýrslu Jónasar Fr. Jónssonar, forstjóra Fjármálaeftirlitsins, fyrir rannsóknarnefnd Alþingis kom fram að hann hefði talið það vera mistök að klára ekki æfinguna. Þegar horft væri til baka teldi hann það hafa verið mjög slæmt því að þegar vandinn jókst haustið 2008 hefðu menn ekki heldur verið til í að klára að taka ákvarðanir. Hefði því verið ágætt ef menn hefðu verið búnir að æfa einu sinni að taka ákvörðun í svona leik. 

Í skýrslu Rúnars Guðmundssonar, sviðsstjóra vátryggingasviðs Fjármálaeftirlitsins, kom fram að æfingin hefði verið afar gagnleg og að það hefði verið skaðlegt og Íslendingum til álitshnekkis að leika ekki þessa norrænu æfingu til enda og taka hina pólitísku ákvörðun um hvort koma ætti Kaupþingi til aðstoðar.

Í skýrslu Sylvíu Kristínar Ólafsdóttur, forstöðumanns viðbúnaðarsviðs Seðlabanka Íslands, fyrir rannsóknarnefnd Alþingis kom fram að það hefði lekið til fjölmiðla að viðbúnaðaræfing stæði yfir hjá Seðlabanka Íslands og Fjármálaeftirlitinu. Um þetta sagði Sylvía: "Já, þetta kom á Rás 2 eða í útvarpsfréttum. Ég man að Davíð kom niður og sagði að þetta hefði verið, að þetta hefði lekið út og þá svona, af því að í æfingunni þá eru líka notuð sko nöfn bankanna, þú veist Kaupþing, Glitnir og Nordea og allt. Og það var, lekinn var frá Íslandi, þetta var í öllum þessum löndum og það var svona... Þá kom svolítill titringur í mannskapinn man ég og þá var farið, já, þá var farið í – já, þá var farið að nota gsm-símana, ég man að það var hringt í forsætisráðuneytið, fjármálaráðuneytið, bara: "Eigum við ekki, heyrðu eigum við ekki bara að hætta þessu núna? Eigum við nokkuð að taka ákvörðun innan kerfisins, þar sem að er tekið upp, heldur frekar ræða þetta seinna", hvað ætti að gera. [...] Það var bara, við sátum þarna öll og Ingimundur ákvað bara að: "Já, við stoppum bara hér." Hann kallar það bara út í kerfið. Þannig að við erum búin að læra það sem við þurfum að læra af þessari æfingu, [...] það var svona þannig póll, fannst mér, tekinn í þetta." 

Í skýrslu Árna M. Mathiesen, fjármálaráðherra, fyrir rannsóknarnefnd Alþingis kom fram að honum hefði verið kunnugt um viðlagaæfinguna og hvernig henni hefði lyktað. 

 

Í skýrslu Geirs H. Haarde, forsætisráðherra, kom fram að hann hefði haft vitneskju um viðlagaæfinguna en ekki hvernig henni lyktaði. 

Í skýrslu Björgvins G. Sigurðssonar, viðskiptaráðherra, kom fram að hann rámaði í að hafa heyrt um viðlagaæfinguna en virtist lítið vita annað um hana.

>>>---<<<>>>---<<<

                                                                                

     

 

   

Per Christiansen lýsir sig vanhæfan að dæma um Icesave-kröfurnar

 

Jón Sigurðsson	forseti Íslands	Peningastefnan	Icesave-vextir	forseti Íslands	Icesave-vextir
Stjórnarskráin	forseti Íslands	Vinstrivaktin	Samtök fullveldis	Evrópuvaktin	Heimssýn

 

  

Samstaða þjóðar    NATIONAL UNITY COALITION                                                               Baráttusamtök fyrir sjálfstæðu ríki á Íslandi    og fullveldisréttindum almennings.    Stöndum vörð um Stjórnarskrá Lýðveldisins.

 

   

    

Per Christiansen lýsir sig vanhæfan að dæma um Icesave-kröfurnar

  

  

07. marz 2012.

     

  

Þær fréttir voru að berast að Per Christiansen hafi lýst sig vanhæfan að dæma um Icesave-kröfurnar fyrir EFTA-dómstólnum. Samkvæmt sömu heimilarmönnum hefur Ola Mestad tekið sæti Christiansen, hvað Icesave-málið varðar. Með réttu ætti að vísa Per Christiansen frá EFTA-dómstólnum fyrir fullt og allt. 

  

 

  

    

>>>---<<<>>>---<<<

  

   

    

Vanhæfur dómari - vegna yfirlýsinga um Icesave - situr í EFTA-dómstólnum

  

  

07. marz 2012.

 

  

Loftur Altice Þorsteinsson.   

  

Norðmönnum fannst við hæfi að skipa í EFTA-dómstólinn Per Christiansen, mann sem gefið hafði yfirlýsingar um algjöra greiðsluskyldu Íslands, á Icesave-kröfum nýlenduveldanna. Íslendska ríkisstjórnin gerði engar athugasemdir við að þessi yfirlýsti andstæðingur Íslands settist í dómarasæti til að fjalla um þá miklu hagsmuni Íslands, sem eru undir í Icesave-málinu.

  

Per Christiansen var skipaður dómari við EFTA-dómstólinn 13. janúar 2011, en 12. janúar 2010 réttum 12 mánuðum áður, hafði verið birt eftir hann ritgerð í Aftonposten um Icesave. Þar komst Christiansen að þeirra heimskulegu niðurstöðu, að almenningi á Íslandi beri skylda til að ábyrgjast Icesave-reikningana.

  

Heimildir herma, að ríkisstjórn Íslands hafi fagnað skipun Christiansen sem dómara við EFTA-dómstólinn, enda er það staðföst fyrirætlan Jóhönnu og Steingríms, að Ísland tapi Icesave-málinu fyrir dómstólnum. Til marks um afstöðu ríkisstjórnarinnar má nefna neitun að nýta þekkingu þeirra sem barist hafa gegn Icesave-kröfunum frá haustinu 2008.

  

Jafnframt eru sterkar grunsemdir um að Bretski lögfræðingurinn Tim Ward sé á mála hjá stjórnvöldum í Bretlandi. Eins og ríkisstjórnin, hefur Tim Ward neitað að nýta þekktar staðreyndir til varnar Íslendskum hagsmunum. Ward hefur neitað að gefa upplýsingar um fyrri dómsmál, þar sem hann hefur verið í andstöðu við stjórnvöld í Bretlandi eða Hollandi. Fyrirspurnir til erlendra aðila, styrkja þá skoðun að Ward sé ekki treystandi fyrir hagsmunum Íslands.

  

Á meðal atriða sem hvorki ríkisstjórnin eða Tim Ward vilja nota til varnar Íslandi er sú staðreynd að Landsbankinn var með fullar (upp-í-topp) innistæðu-tryggingar í Bretlandi og Hollandi. Fjármálaeftirlitið í Bretlandi (FSA) hefur staðfest þetta skriflega. Raunar liggur þetta fyrir í reglum tryggingasjóðsins í Bretlandi (FSCS). Bankar sem veitt er aðild að FSCS eru með fullar innistæðu-tryggingar hjá sjóðnum, óháð hvaða iðgjald hefur verið greitt vegna innistæðanna.

  

Hér fyrir neðan er birt greinin eftir Per Christiansen. Hann endurtekur mörg slagorð nýlenduveldanna og kjölturakka Evrópusambandsins. Til dæmis talar hann um »endurgreiðslur« til Breta og Hollendinga (Britene vil ha pengene sine tilbake), þótt engar forsendur séu fyrir slíkum kröfum. Hann talar um »spilareglur EES« (ikke følger spillereglene for det indre marked), sem hlýtur að merkja að Ísland skuli láta ríkin í ESB kúga sig, hvað sem líður samningnum um Evrópska efnahagssvæðið.

  

Það sem er þó verst í málflutningi Christiansen er að hann afhjúpar sig fylgjandi höfðingjaveldi (þingræði) og gefur þar með yfirlýsingu um andstöðu sína við lýðveldi - stjórnarform Íslands. Hann lætur frá sér fara fullyrðingu sem er bæði röng og ögrandi við það lýðræðisform sem Íslendingar hafa kosið sér (I praksis er demokratiet representativt, selv om folkeavstemninger kan ha en plass i styringssystemet.)

  

Með málflutningi sínum sannar Christiansen að Ísland á ekkert erindi í Evrópska efnahagssvæðinu, enda mun það verða öllum ljóst þegar EFTA-dómstóllinn hefur fellt úrskurð um Icesave-kröfurnar, nýlenduveldunum í vil.

 

  

    

>>>---<<<>>>---<<<

  

Hvem skal dekke tapet ?

  

Fyrst birt í Aftenposten 12. janúar 2010.

        

Per Christiansen.

  

Island, Icesave og EU.

Den islandske president har nektet å undertegne et lovvedtak i Alltinget. Det er ikke ofte at et statsoverhode i et parlamentarisk demokrati hindrer gjennomføring av et lovlig fattet vedtak i nasjonalforsamlingen.

  

Etter den islandske grunnlov skal lovvedtaket i et slikt tilfelle stadfestes ved folkeavstemning. Ellers faller det bort. Icesave er en virksomhet som Landsbanki drev bl.a. i Storbritannia. Bankens virksomhet der var regulert etter EØS-reglene som en bankfilial, underlagt islandsk banktilsyn og med en islandsk innskuddsgaranti på 20 000 euro for kundene, også de britiske.

  

Garantiordninger.

Da Landsbanki kollapset ble det på islandsk side pekt på at garanti-ordningen var utilstrekkelig for å dekke tapene. Britiske myndigheter fant dette utilfredsstillende og dekket innskuddene selv. Penger utbetalt innenfor garantirammen krever Storbritannia tilbake fra Island. En parallell sak, med noe mindre beløp, foreligger overfor Nederland.

  

Forhandlinger om en ordning har skjedd I flere etapper. Den lov som blir gjenstand for folkeavstemning var et kompromiss som tilfredsstilte Storbritannia. Avtalen går ut på at utbetalingene innenfor garantibeløpet omgjøres til et lån fra den britiske stat til den islandske garantiordning. Tilbakebetalingen er garantert av den islandske stat. Statens samlede ansvar fordelt pr. innbygger kan tilsvare ca. 100 000 norske kroner, gitt at ingen verdier realiseres fra Landsbankis konkursbo. Dette er imidlertid en urealistisk forutsetning. Etter visse beregninger kan kontantverdien utgjøre rundt 30 000 norske kroner.

  

Folkeavstemning.

Presidenten, som ved sin sanksjonsnektelse har bevirket folke-avstemningen, ber om forståelse for demokratiets virkemåte. Dette minner imidlertid mest om uttalelsen fra statsråden om folket I TV-serien «Javel, statsråd» – «I am their leader. I must follow them!». I praksis er demokratiet representativt, selv om folkeavstemninger kan ha en plass i styringssystemet. Å få et flertall for økte skatter i en folkeavstemning, stiller imidlertid svært store krav til velgernes situasjonsforståelse og sinnsro. Så langt kan stemningen i Island tyde på at det blir et nei. Det kan ikke overraske noen om dette blir resultatet.

  

Internasjonale kreditter.

Det er hevdet fra regjeringen at Island ikke motsetter seg at gjelden tilbakebetales: Det er vilkårene som ikke var akseptable for presidenten, uten en folkeavstemning. Men faller lovvedtaket bort etter en folkeavstemning, kan vel ikke en tilbakebetaling som Storbritannia ikke godtar være tjenlig? I så fall må en nok forutsette at en løsning måtte søkes ved nye forhandlinger, eller en rettsavgjørelse. Dette vil ta ytterligere tid. Det er uklart om internasjonale kreditter fra de nordiske land og Pengefondet fortsatt vil være tilgjengelige så lenge en avklaring ikke foreligger.

  

EU-søknad.

Det er vanskelig å se at Islands EU-søknad kan komme til realitets-behandling før Storbritannia (og Nederland) sier seg fornøyd med en Icesave-ordning. Hver enkelt medlemsstat kan i Rådet forhindre at medlemskapsforhandlinger åpnes. Britene vil ha pengene sine tilbake – det dreier seg om et stort beløp. Men det må ellers være vanskelig å godta – både for EU-kommisjonen og Storbritannia/Nederland – forhandlinger med en søkerstat som ikke følger spillereglene for det indre marked. Island er en EØS-stat. Garantiordningen for innskudd er en EØS-sak. Det er en rimelig forutsetning for EU-medlemskap at EU-retten respekteres lojalt.

  

Det kan være uenighet om det rettslige innhold av innskuddsgarantien. Det er imidlertid vanskelig å se at en garantiordning, som ikke faktisk dekker de innskudd som er omfattet, kan tilfredsstille kravene etter ordningen. Hvorfor har man garantiordningen da? Rimelighet kan imidlertid tale for en viss ansvarsdeling i saken (kundene fikk gode innskuddsvilkår, britiske banktilsynsmyndigheter kunne vært mer aktive mv.).

  

Rimelighetshensyn kan komme inn i en forhandlet løsning, men krever at Island møter velvilje hos motparten. At Island for Storbritannia er en liten nabostat, er neppe i seg selv nok. Island har store naturrikdommer og er mer velstående enn Storbritannia pr. innbygger. Briter og islendinger har dessuten hatt direkte konflikter tidligere. Torskekrigene – om fiskeressursene utenfor Island – medførte økonomisk tap og liten ære for Storbritannia. Dette er neppe helt glemt i London?

  

Islandske beslutninger.

Det har oppstått et økonomisk tap som følge av Icesave-systemet. Dette tapet er i hovedsak forårsaket av islandske beslutninger, dels fra bankene og dels fra myndighetene. Det er uklart hvorstort tapet endelig vil bli, men tapet må uansett dekkes av noen. Hvis man mener at den islandske stat ikke skal dekke tapet, bør en samtidig svare på spørsmålet om hvem som da skal dekke det. Det vil være vanskelig for andre å forstå et nei-resultat, dersom dette ikke klargjøres ved folkeavstemningen.

>>>---<<<>>>---<<<

                                                                                

     

 

   

Vanhæfur dómari - vegna yfirlýsinga um Icesave - situr í EFTA-dómstólnum

 

Jón Sigurðsson	forseti Íslands	Peningastefnan	Icesave-vextir	forseti Íslands	Icesave-vextir
Stjórnarskráin	forseti Íslands	Vinstrivaktin	Samtök fullveldis	Evrópuvaktin	Heimssýn

 

  

Samstaða þjóðar    NATIONAL UNITY COALITION                                                               Baráttusamtök fyrir sjálfstæðu ríki á Íslandi    og fullveldisréttindum almennings.    Stöndum vörð um Stjórnarskrá Lýðveldisins.

   

    

Vanhæfur dómari - vegna yfirlýsinga um Icesave - situr í EFTA-dómstólnum

  

  

07. marz 2012.

 

  

Loftur Altice Þorsteinsson.   

  

Norðmönnum fannst við hæfi að skipa í EFTA-dómstólinn Per Christiansen, mann sem gefið hafði yfirlýsingar um algjöra greiðsluskyldu Íslands, á Icesave-kröfum nýlenduveldanna. Íslendska ríkisstjórnin gerði engar athugasemdir við að þessi yfirlýsti andstæðingur Íslands settist í dómarasæti til að fjalla um þá miklu hagsmuni Íslands, sem eru undir í Icesave-málinu.

  

Per Christiansen var skipaður dómari við EFTA-dómstólinn 13. janúar 2011, en 12. janúar 2010 réttum 12 mánuðum áður, hafði verið birt eftir hann ritgerð í Aftonposten um Icesave. Þar komst Christiansen að þeirra heimskulegu niðurstöðu, að almenningi á Íslandi beri skylda til að ábyrgjast Icesave-reikningana.

  

Heimildir herma, að ríkisstjórn Íslands hafi fagnað skipun Christiansen sem dómara við EFTA-dómstólinn, enda er það staðföst fyrirætlan Jóhönnu og Steingríms, að Ísland tapi Icesave-málinu fyrir dómstólnum. Til marks um afstöðu ríkisstjórnarinnar má nefna neitun að nýta þekkingu þeirra sem barist hafa gegn Icesave-kröfunum frá haustinu 2008.

  

Jafnframt eru sterkar grunsemdir um að Bretski lögfræðingurinn Tim Ward sé á mála hjá stjórnvöldum í Bretlandi. Eins og ríkisstjórnin, hefur Tim Ward neitað að nýta þekktar staðreyndir til varnar Íslendskum hagsmunum. Ward hefur neitað að gefa upplýsingar um fyrri dómsmál, þar sem hann hefur verið í andstöðu við stjórnvöld í Bretlandi eða Hollandi. Fyrirspurnir til erlendra aðila, styrkja þá skoðun að Ward sé ekki treystandi fyrir hagsmunum Íslands.

  

Á meðal atriða sem hvorki ríkisstjórnin eða Tim Ward vilja nota til varnar Íslandi er sú staðreynd að Landsbankinn var með fullar (upp-í-topp) innistæðu-tryggingar í Bretlandi og Hollandi. Fjármálaeftirlitið í Bretlandi (FSA) hefur staðfest þetta skriflega. Raunar liggur þetta fyrir í reglum tryggingasjóðsins í Bretlandi (FSCS). Bankar sem veitt er aðild að FSCS eru með fullar innistæðu-tryggingar hjá sjóðnum, óháð hvaða iðgjald hefur verið greitt vegna innistæðanna.

  

Hér fyrir neðan er birt greinin eftir Per Christiansen. Hann endurtekur mörg slagorð nýlenduveldanna og kjölturakka Evrópusambandsins. Til dæmis talar hann um »endurgreiðslur« til Breta og Hollendinga (Britene vil ha pengene sine tilbake), þótt engar forsendur séu fyrir slíkum kröfum. Hann talar um »spilareglur EES« (ikke følger spillereglene for det indre marked), sem hlýtur að merkja að Ísland skuli láta ríkin í ESB kúga sig, hvað sem líður samningnum um Evrópska efnahagssvæðið.

  

Það sem er þó verst í málflutningi Christiansen er að hann afhjúpar sig fylgjandi höfðingjaveldi (þingræði) og gefur þar með yfirlýsingu um andstöðu sína við lýðveldi - stjórnarform Íslands. Hann lætur frá sér fara fullyrðingu sem er bæði röng og ögrandi við það lýðræðisform sem Íslendingar hafa kosið sér (I praksis er demokratiet representativt, selv om folkeavstemninger kan ha en plass i styringssystemet.)

  

Með málflutningi sínum sannar Christiansen að Ísland á ekkert erindi í Evrópska efnahagssvæðinu, enda mun það verða öllum ljóst þegar EFTA-dómstóllinn hefur fellt úrskurð um Icesave-kröfurnar, nýlenduveldunum í vil.

 

  

    

>>>---<<<>>>---<<<

  

Hvem skal dekke tapet ?

  

Fyrst birt í Aftenposten 12. janúar 2010.

        

Per Christiansen.

  

Island, Icesave og EU.

Den islandske president har nektet å undertegne et lovvedtak i Alltinget. Det er ikke ofte at et statsoverhode i et parlamentarisk demokrati hindrer gjennomføring av et lovlig fattet vedtak i nasjonalforsamlingen.

  

Etter den islandske grunnlov skal lovvedtaket i et slikt tilfelle stadfestes ved folkeavstemning. Ellers faller det bort. Icesave er en virksomhet som Landsbanki drev bl.a. i Storbritannia. Bankens virksomhet der var regulert etter EØS-reglene som en bankfilial, underlagt islandsk banktilsyn og med en islandsk innskuddsgaranti på 20 000 euro for kundene, også de britiske.

  

Garantiordninger.

Da Landsbanki kollapset ble det på islandsk side pekt på at garanti-ordningen var utilstrekkelig for å dekke tapene. Britiske myndigheter fant dette utilfredsstillende og dekket innskuddene selv. Penger utbetalt innenfor garantirammen krever Storbritannia tilbake fra Island. En parallell sak, med noe mindre beløp, foreligger overfor Nederland.

  

Forhandlinger om en ordning har skjedd I flere etapper. Den lov som blir gjenstand for folkeavstemning var et kompromiss som tilfredsstilte Storbritannia. Avtalen går ut på at utbetalingene innenfor garantibeløpet omgjøres til et lån fra den britiske stat til den islandske garantiordning. Tilbakebetalingen er garantert av den islandske stat. Statens samlede ansvar fordelt pr. innbygger kan tilsvare ca. 100 000 norske kroner, gitt at ingen verdier realiseres fra Landsbankis konkursbo. Dette er imidlertid en urealistisk forutsetning. Etter visse beregninger kan kontantverdien utgjøre rundt 30 000 norske kroner.

  

Folkeavstemning.

Presidenten, som ved sin sanksjonsnektelse har bevirket folke-avstemningen, ber om forståelse for demokratiets virkemåte. Dette minner imidlertid mest om uttalelsen fra statsråden om folket I TV-serien «Javel, statsråd» – «I am their leader. I must follow them!». I praksis er demokratiet representativt, selv om folkeavstemninger kan ha en plass i styringssystemet. Å få et flertall for økte skatter i en folkeavstemning, stiller imidlertid svært store krav til velgernes situasjonsforståelse og sinnsro. Så langt kan stemningen i Island tyde på at det blir et nei. Det kan ikke overraske noen om dette blir resultatet.

  

Internasjonale kreditter.

Det er hevdet fra regjeringen at Island ikke motsetter seg at gjelden tilbakebetales: Det er vilkårene som ikke var akseptable for presidenten, uten en folkeavstemning. Men faller lovvedtaket bort etter en folkeavstemning, kan vel ikke en tilbakebetaling som Storbritannia ikke godtar være tjenlig? I så fall må en nok forutsette at en løsning måtte søkes ved nye forhandlinger, eller en rettsavgjørelse. Dette vil ta ytterligere tid. Det er uklart om internasjonale kreditter fra de nordiske land og Pengefondet fortsatt vil være tilgjengelige så lenge en avklaring ikke foreligger.

  

EU-søknad.

Det er vanskelig å se at Islands EU-søknad kan komme til realitets-behandling før Storbritannia (og Nederland) sier seg fornøyd med en Icesave-ordning. Hver enkelt medlemsstat kan i Rådet forhindre at medlemskapsforhandlinger åpnes. Britene vil ha pengene sine tilbake – det dreier seg om et stort beløp. Men det må ellers være vanskelig å godta – både for EU-kommisjonen og Storbritannia/Nederland – forhandlinger med en søkerstat som ikke følger spillereglene for det indre marked. Island er en EØS-stat. Garantiordningen for innskudd er en EØS-sak. Det er en rimelig forutsetning for EU-medlemskap at EU-retten respekteres lojalt.

  

Det kan være uenighet om det rettslige innhold av innskuddsgarantien. Det er imidlertid vanskelig å se at en garantiordning, som ikke faktisk dekker de innskudd som er omfattet, kan tilfredsstille kravene etter ordningen. Hvorfor har man garantiordningen da? Rimelighet kan imidlertid tale for en viss ansvarsdeling i saken (kundene fikk gode innskuddsvilkår, britiske banktilsynsmyndigheter kunne vært mer aktive mv.).

  

Rimelighetshensyn kan komme inn i en forhandlet løsning, men krever at Island møter velvilje hos motparten. At Island for Storbritannia er en liten nabostat, er neppe i seg selv nok. Island har store naturrikdommer og er mer velstående enn Storbritannia pr. innbygger. Briter og islendinger har dessuten hatt direkte konflikter tidligere. Torskekrigene – om fiskeressursene utenfor Island – medførte økonomisk tap og liten ære for Storbritannia. Dette er neppe helt glemt i London?

  

Islandske beslutninger.

Det har oppstått et økonomisk tap som følge av Icesave-systemet. Dette tapet er i hovedsak forårsaket av islandske beslutninger, dels fra bankene og dels fra myndighetene. Det er uklart hvorstort tapet endelig vil bli, men tapet må uansett dekkes av noen. Hvis man mener at den islandske stat ikke skal dekke tapet, bør en samtidig svare på spørsmålet om hvem som da skal dekke det. Det vil være vanskelig for andre å forstå et nei-resultat, dersom dette ikke klargjøres ved folkeavstemningen.

>>>---<<<>>>---<<<

                                                                                

     

 

   

Stórkostlegt hneyksli að gögn frá Landsdómi verða lokuð almenningi

 

Jón Sigurðsson	forseti Íslands	Peningastefnan	Icesave-vextir	forseti Íslands	Icesave-vextir
Stjórnarskráin	forseti Íslands	Vinstrivaktin	Samt Fullveldis	Evrópuvaktin	Heimssýn

 

  

Samstaða þjóðar    NATIONAL UNITY COALITION                                                               Baráttusamtök fyrir sjálfstæðu ríki á Íslandi    og fullveldisréttindum almennings.    Stöndum vörð um Stjórnarskrá Lýðveldisins.

   

    

Stórkostlegt hneyksli að gögn frá Landsdómi verða lokuð almenningi

 

    

Þær ótúlegu fréttir hafa borist, að Landsdómur ætlar ekki að birta gögn frá réttarhöldunum yfir fyrrverandi forsætisráðherra. Þessar fréttir bætast við þá móðgun við almenning að sjónvarpa ekki beint úr réttarsalnum. Greinilegt er að Landsdómur ætlar að hindra megintilgang réttarhaldanna, sem er að upplýsa um orsakir Hrunsins. Ég minni á, að þeim frumgögnum sem Rannsóknarnefnd Alþingis hafði aðgang að, mun einnig ætlunin að halda leyndum í áratugi. Þetta er hrein svívirða, sem ekki má leyfa að gangi fram.

  

Morgunblaðið segir svo frá,  06.03.2012, kl.11:03.

„Það er landsdómur sem tekur ákvörðunina,“ segir Þorsteinn Jónsson, skrifstofustjóri Hæstaréttar, aðspurður um hver hafi ákveðið að ekki skuli heimilað að sjónvarpa og/eða útvarpa beint frá yfirheyrslum í landsdómi í málinu gegn Geir H. Haarde, fyrrverandi forsætisráðherra.

„Rökin eru þau að í 11. grein laga um meðferð sakamála er gert ráð fyrir því að óheimilt sé að hljóðrita eða taka myndir í þinghaldi, dómari geti þó veitt undanþágu frá þessu ef sérstaklega stendur á,“ segir Þorsteinn.

Blaðamaður benti á að verið væri að lögsækja fyrrverandi forsætisráðherra og að það væri varla neitt í þessu máli sem ekki ætti fullt erindi við almenning í landinu.

„Ég ætla ekkert að fara í rökræður við þig um það. Það er ekki ég sem tek þessa ákvörðun en ég er bara að benda á það hver eru rök dómsins og menn óttuðust að þetta hefði truflandi áhrif á dómstörfin. Það komu nú svör í Fréttablaðinu í dag frá forseta landsdóms,“ sagði Þorsteinn.

Veistu hvenær þessi ákvörðun var tekin?

„Það barst nú ekki formleg beiðni fyrr en á föstudaginn og þá frá Ríkisútvarpinu og því var synjað og síðan barst skrifleg beiðni í morgun og henni hefur verið svarað á sama veg.“

Aðspurður um hvort líkur væru á því að þessi ákvörðun yrði endurskoðuð sagði Þorsteinn: „Ég get ekki fullyrt eitt eða neitt, en ég á ekki von á því.“

Ekki verður veittur aðgangur að yfirheyrslum að þinghaldi loknu

Er ekki alveg öruggt að allar yfirheyrslur verða skrifaðar upp og birtar?

„Nei.“

Þær verða ekki birtar?

„Ég á ekki von á því. Þær eru allar teknar upp, en ég á ekki von á því að þær verði skrifaðar upp.“

Þannig að fjölmiðlar og almenningur munu ekki hafa aðgang að þeim?

„Nei, það er ekki gert ráð fyrir því í lögum að almenningur hafi aðgang að gögnum sakamála.“

Jafnvel ekki í svona málum?

„Það gilda lög um meðferð sakamála í svona málum og þar er ekki gert ráð fyrir að menn hafi aðgang að neinu öðru en ákæru og greinargerð varnaraðila,“ sagði Þorsteinn.

Forseti landsdóms tók ákvörðunina í samráði við aðra dómara

Í Fréttablaðinu í dag er haft eftir Markúsi Sigurbjörnssyni, forseta landsdóms að í svona málum sé gefin þröng undantekning og að ekki hafi þótt við hæfi að gera undanþágu í þessu máli. Markús segist hafa tekið ákvörðunina í samráði við aðra dómara. „Þessi ákvörðun var tekin öðrum þræði út af því að umstangi við upptökur getur fylgt mikið ónæði," segir Markús í samtali við Fréttablaðið.

„Það er allavega keppikefli okkar að þetta gangi greiðlega fyrir sig og í friði og við viljum ekki gera úr þessu neitt annað og meira en réttarhald," segir Markús í samtali við Fréttablaðið.

  

     

  

>>>---<<<>>>---<<<

                                                                                

     

 

   

Ákærur birtar í Landsdómi á hendur fyrrverandi forsætisráðherra

 

Jón Sigurðsson	forseti Íslands	Peningastefnan	Icesave-vextir	forseti Íslands	Icesave-vextir
Stjórnarskráin	forseti Íslands	Vinstrivaktin	Samt Fullveldis	Evrópuvaktin	Heimssýn

 

  

Samstaða þjóðar    NATIONAL UNITY COALITION                                                               Baráttusamtök fyrir sjálfstæðu ríki á Íslandi    og fullveldisréttindum almennings.    Stöndum vörð um Stjórnarskrá Lýðveldisins.

   

    

Ákærur birtar í Landsdómi á hendur fyrrverandi forsætisráðherra

 

    

Mikilvægt er að skilja, að það er ekki orðalag ákæru sem skiptir máli fyrir framgang saksóknar, heldur hvernig færðar eru sönnur á brotum á ákveðnum lagagreinum. Hvort ákæra er sett fram í 4 eða 6 liðum skiptir því engu, svo framarlega sem brotin eru heimfærð á viðeigandi ákvæði laganna.

  

Einnig skiptir ekki máli hvernig kærandi orðar sína kæru. Ákærandi (saksóknari) hefur “torgreint vald” (discretionary power) til að haga ákærum á þann hátt sem honum finnst viðeigandi, enda ber hann fulla ábyrgð á ákvörðum sínum. Alþingi hefur alls ekki ákæruvald, eins og sumir hafa haldið fram, einungis kæruvald. Þeir sem ekki skilja mun á kæru og ákæru, ættu ekki að koma nærri réttarfari. Hér eru þær lagagreinar sem ákærur gegn Geir H. Haarde eru byggðar á:

     

Lög 4/1963 um ráðherraábyrgð.

  

8. gr. Í samræmi við ákvæðin hér á undan, varðar það ráðherra ábyrgð eftir lögum þessum: 

a. ef hann sjálfur gefur út fyrirmæli eða veitir atbeina sinn til, að út séu gefin fyrirmæli forseta um málefni, sem eftir stjórnarskránni verður aðeins skipað með lögum eða heyrir undir dómstóla; 

b. ef hann leitar eigi samþykkis Alþingis, þegar skylt er samkvæmt stjórnarskránni;

 

c. ef hann annars framkvæmir sjálfur, fyrirskipar framkvæmd á eða lætur viðgangast að framkvæmt sé nokkuð það, er fer í bága við stjórnarskrá lýðveldisins, eða lætur farast fyrir að framkvæma nokkuð það, sem þar er fyrirskipað eða veldur því, að framkvæmd þess farist fyrir; 

d. ef hann verður þess valdandi, að nokkuð það sé ráðið eða framkvæmt er skert getur frelsi eða sjálfsforræði landsins.

   

10. gr. Loks verður ráðherra sekur eftir lögum þessum:

 

a. ef hann misbeitir stórlega valdi sínu, enda þótt hann hafi ekki beinlínis farið út fyrir embættistakmörk sín; 

b. ef hann framkvæmir nokkuð eða veldur því, að framkvæmt sé nokkuð, er stofnar heill ríkisins í fyrirsjáanlega hættu, þótt ekki sé framkvæmd þess sérstaklega bönnuð í lögum, svo og ef hann lætur farast fyrir að framkvæma nokkuð það, er afstýrt gat slíkri hættu, eða veldur því, að slík framkvæmd ferst fyrir.

  

11. gr. Brot gegn lögum þessum varða, eftir málavöxtum, embættismissi, sektum eða fangelsi allt að 2 árum. 

  

Við ákvörðun refsingar skal höfð hliðsjón af 70. gr. almennra hegningarlaga.

 

Hafi ráðherra jafnframt brotið gegn hinum almennu hegningarlögum, skal hegning sú, sem hann hefur til unnið, tiltekin í einu lagi samkvæmt reglum 77. gr. almennra hegningarlaga.

  

    

>>>---<<<>>>---<<<

 

  

     

Á K Æ R A

 

      

SAKSÓKNARI ALÞINGIS gjörir kunnugt:

  

Að samkvæmt ákvörðun Alþingis, á grundvelli 14. gr. stjórnarskrár lýðveldisins Íslands, nr. 33 17. júní, sbr. 13.gr. laga um landsdóm, nr. 3/1963, ber að höfða sakamál fyrir landsdómi á hendur fyrrverandi forsætisráðherra,

  

Geir Hilmari Haarde, kennitala 080451-4749,

til heimilis að Granaskjóli 20, Reykjavik,

  

  

fyrir brot framin af ásetningi eða stórkostlegu hirðuleysi í embættisfærslu hans sem forsætisráðherra á tímabilinu frá febrúar 2008 og fram í októberbyrjun sama ár, allt eins og hér greinir:

  

  1.

1.1          Fyrir að hafa sýnt af sér alvarlega vanrækslu á starfsskyldum sínum sem forsætisráðherra andspænis stórfelldri hættu sem vofði yfir íslendskum fjármálastofnunum og ríkissjóði, hættu sem honum var eða mátti vera kunnugt um og hefði getað brugðist við með því að beita sér fyrir aðgerðum, löggjöf, útgáfu almennra stjórnvaldsfyrirmæla eða töku stjórnvaldsákvarðana á grundvelli gildandi laga í því skyni að afstýra fyrirsjáanlegri hættu fyrir heill ríkisins.

  

1.2          Fyrir að hafa látið undir höfuð leggjasta að hafa frumkvæði að því, annaðhvort með eigin aðgerðum eða tillögum um þær til annarra ráðherra, að innan stjórnkerfisins væri unnin heildstæð og fagleg greining á fjárhagslegri áhættu sem ríkið stóð frammi fyrir vegna hættu á fjármálaáfalli.

  

1.3          Fyrir að hafa vanrækt að gæta þess að störf og áherslur samráðshóps stjórnvalda um fjármálastöðugleika og viðbúnað, sem stofnað var til á árinu 2006, væru markvissar og skiluðu tilætluðum árangri.

  

1.4          Fyrir að hafa vanrækt að hafa frumkvæði að virkum aðgerðum af hálfu ríkisvaldsins til að draga úr stærð íslendska bankakerfisins með því til að mynda að stuðla að því að bankanir minnkuðu efnahagsreikning sinn eða einhverjir þeirra flyttu höfuðstöðvar sínar úr landi.

  

1.5          Fyrir að hafa ekki fylgt þvi eftir og fullvissað sig um að unnið væri með virkum hætti að flutningi Icesave-reikninga Landsbanka Íslands hf. í Bretlandi yfir í dótturfélag og síðan leitað leiða til að stuðla að framgangi þessa með virkri aðkomu ríkisvaldsins.

   

Framangreind háttsemi þykir varða við b-lið 10.gr., sbr. 11.gr. laga nr. 4/1963, en til vara við 141.gr. almennra hegningarlaga, nr. 19/1940.

    

2.

Fyrir að hafa á framangreindu tímabili látið farast fyrir að framkvæma það sem fyrirskipað er í 17.gr. stjórnarskrár lýðveldisins um skyldu til að halda ráðherrafundi um mikilveg stjórnarmálefni. Á þessu tímabili var lítið fjallað á ráðherrafundum um hinn yfirvofandi háska, ekki var fjallað formlega um hann á ráðherrafundum og ekkert skráð um þau efni á fundunum. Var þó sérstök ástæða til þess, einkum eftir fund hans, Ingibjargar Sólrúnar

Gísladóttur,  Árna M. Mathiesen og formanns stjórnar Seðlabankans 7. febrúar 2008, eftir fund hans og Ingibjargar Sólrúnar Gísladóttur með bankastjórn Seðlabankans 1.apríl 2008 og í kjölfar yfirlýsingar til sænsku, dönsku og norsku seðlabankanna sem undirrituð var 15. maí 2008. Forsætisráðherra átti ekki frumkvæði að formlegum ráðherrafundi um ástandið né heldur gaf hann ríkisstjórninni sérstaka skýrslu um vanda bankanna eða hugsanleg áhrif hans á íslendska ríkið.

  

Þykir þetta varða við c-lið 8.gr., sbr.11.gr. laga nr. 4/1963, en til vara við 141.gr. almennra hegningarlaga.

  

Saksóknari  Alþingis gerir þær kröfur fyrir hönd Alþingis að ákærði verði dæmdur til refsingar og greiðslu sakarkostnaðar að mati landsdóms, sbr. 46.gr. laga nr. 3/1963.

  

    

Skrifstofu saksóknara Alþingis, Reykjavik 10. maí 2011.

     

Sigríður J. Friðjónsdóttir

  

saksóknari Alþingis

     

  

>>>---<<<>>>---<<<

                                                                                

     

 

   

Ólafur Ragnar Grímsson mun gegna áfram embætti forseta Íslands !

 

Jón Sigurðsson	Áskorun til forseta  Íslands	Peningastefnan	Icesave-vextir	Áskorun til forseta  Íslands	Icesave-vextir
Stjórnarskráin	Áskorun til forseta  Íslands	Peningastefnan	Icesave-vextir	Áskorun til forseta  Íslands	Heimssýn

 

  

Samstaða þjóðar    NATIONAL UNITY COALITION                                                               Baráttusamtök fyrir sjálfstæðu ríki á Íslandi    og fullveldisréttindum almennings.    Stöndum vörð um Stjórnarskrá Lýðveldisins.

  

   

    

Ólafur Ragnar Grímsson mun gegna áfram embætti forseta Íslands !

 

Þær ánægjulegu fréttir voru að berast, að Ólafur Ragnar Grímsson mun gefa kost á að gegna áfram embætti forseta Íslands. Eftir þessari ákvörðun var Samstaða þjóðar að vonast, frá því að undirskriftasöfnunni “Áskorun til forseta Íslands” var hleypt af stokkunum 20. janúar 2012. Nú er verkefnið að tryggja kosningu Ólafs Ragnars, svo að slökktar verði vonir kjölturakka ESB um auðvelda innlimun Íslands og Icesave-kúgun. 


    

    

>>>---<<<>>>---<<<

 

  

     

Y F I R L Ý S I N G

 

Að undanförnu hefur birst í áskorunum, könnunum, erindum og erindum ríkur vilji til þess að ég breyti þeirra ákvörðun sem ég tilkynnti í nýársávarpinu.

Í rökstuðningi er vísað til vaxandi óvissu varðandi stjórnskipan landsins og stöðu forseta í stjórnarskrá, umróts á vettvangi þjóðmála og flokkakerfis sem og átaka um fullveldi Íslands. Þá er einnig áréttað mikilvægi þess að standa vörð um málstað þjóðarinnar á alþjóðavettvangi.

Í ljósi alls þessa og í kjölfar samráðs okkar hjóna og fjölskyldunnar hef ég ákveðið að verða við þessum óskum og gefa kost á því að gegna áfram embætti forseta Íslands sé það vilji kjósenda í landinu.

Það er einlæg ósk mín að þjóðin muni sýna því skilning þegar stöðugleiki hefur skapast í stjórnskipan landsins og stjórnarfari og staða okkar í samfélagi þjóðanna hefur skýrst, ákveði ég að hverfa til annarra verkefna áður en kjörtímabilið er á enda og forsetakjör fari þá fram fyrr en ella.

   

Bessastöðum 04. mars 2012.

Ólafur Ragnar Grímsson

 

 

>>>---<<<>>>---<<<

    

Eldri umfjöllun um framboð Ólafs Ragnars:

  

28.02.2012: Ólafur Ragnar Grímsson, gef kost á þér áfram sem forseti Íslands !

  

01.02.2012: Framundan er harðnandi barátta um Lýðveldið og embætti forseta

  

24.01.2012:  Áskorun á Ólaf Ragnar Grímsson forseta

  

22.01.2012:  SAMSTAÐA ÞJÓÐAR hvetur til framboðs Ólafs Ragnars Grímssonar !

04.01.2012: Leitin er hafin að nýgjum lýðræðissinnuðum forseta fyrir Lýðveldið

01.01.2012: Hugleiðingar í upphafi árs 2012 - að loknu ávarpi Ólafs Ragnars

 

>>>---<<<>>>---<<<

                                                                                

     

 

   

Hrunadans Evrulands er rétt að byrja

 

Jón Sigurðsson	Áskorun til forseta  Íslands	Peningastefnan	Icesave-vextir	Áskorun til forseta  Íslands	Icesave-vextir
Stjórnarskráin	Áskorun til forseta  Íslands	Peningastefnan	Icesave-vextir	Áskorun til forseta  Íslands	Icesave-vextir

 

  

Samstaða þjóðar    NATIONAL UNITY COALITION                                                               Baráttusamtök fyrir sjálfstæðu ríki á Íslandi    og fullveldisréttindum almennings.    Stöndum vörð um Stjórnarskrá Lýðveldisins.

  

   

    

Hrunadans Evrulands er rétt að byrja.

 
Fyrst birt í Morgunblaðinu 03. marz 2012.

 

 

Stefnir Húni Kristjánsson.
  

Erfiðleikum á evrusvæðinu er hvergi nærri lokið og næstu ár munu reynast erfið, ef marka má stefnumörkun Evrópusambandsins í málefnum ríkja í skuldavandræðum. Nýlega var ákveðið að veita Grikklandi björgunarlán í annað sinn og sækja því áleitnar spurningar að undirrituðum. Var fyrsta lánið ekki nóg og mun seinna lánið bjarga Grikklandi úr þeim ógöngum sem það er komið í ?

  

Lánið er í þetta sinn 130 billjónir evra eða um 2 milljónir Íslendskra króna á hvern íbúa á Grikklandi. Er með þessu verið að greiða fjárfestum og kröfuhöfum, búa því næst til nýtt risavaxið lán sem er háð skilyrðum á borð við mikinn niðurskurð og einkavæðingu. Jú, vissulega má segja að þetta sé Grikkjum sjálfum að kenna og það var jú ríkistjórn Grikklands sem kom þjóðinni í þessa stöðu en engu að síður er áhugavert að sjá hvernig Evrópusambandið virðist taka yfir efnahagsstjórn Grikklands.

  

Þann 11. nóvember 2011 sl. varð Lucas nokkur Papademos forsætisráðherra landsins, maður sem hefur aldrei setið á þingi og aldrei verið lýðræðislega kosinn til starfans. Sá sami og var árin 2002-2010 varaseðlabankastjóri Evrópu og hefur oft komið opinberlega fram og sagt hans meginmarkmið sé að fara í hvívetna að skipunum ESB í þeim tilgangi að halda Grikklandi í evrusamstarfinu.

  

Margir hagfræðingar hafa bent á að vandinn sé orðinn það mikill, að það væri betra fyrir Grikkland að hætta í evru-samstarfinu. Mætti halda að Evrópski seðlabankinn tæki undir þetta því samkvæmt gögnum frá honum munu björgunaraðgerðirnar aðeins auka á skuldir Grikklands og búast hagfræðingar seðlabankans við rúmri 20% aukningu á skuldum frá 2010 til 2014, þrátt fyrir allar aðhaldsaðgerðirnar sem Evrópusambandið krefur Grikki um að fara eftir.

  

Samkvæmt nýlegri skýrslu sem var gefin út af vefritinu Open Europe upp úr gögnum Evrópska seðlabankans eru langstærstu kröfuhafar Grikklands þýðskir og franskir bankar og munu þeir verða keyptir út að miklu leyti. Getur sú staðreynd, að stærstu kröfuhafar Grikklands eru bankar frá tveimur valdamestu ríkjum ESB, útskýrt hvers vegna engar aðrar tillögur eru uppi á borðinu ?

  

Því miður er þetta aðeins byrjunin. Í upphafi áttu aðeins tímabundnar aðgerðir að koma til og var tímabundinn björgunarsjóður settur á laggirnar til að bjarga Grikkjum, Portúgölum og Írum en fyrirsvarsmenn Evrópusambandsins hafa komist að því að vandamálið er talsvert stærra og hefur því verið búinn til evru-björgunarsjóður sem ber nafnið European Stability Mechanism eða ESM.

  

Þessi sjóður er kominn til að vera og mun byrja í 500 milljörðum evra. Að auki, sem er þeim mun óhugnanlegra, mun hann verða undanskilinn lögsögu aðildarríkjanna en getur stefnt hverjum sem er, þar sem hann er sjálfstæð lögpersóna. Með öðrum orðum, þá er sjóðurinn og hans eignir ósnertanlegar með lögum samkvæmt 32.gr. ESM laganna. Sáttmálinn um ESM var samþykktur 2. febrúar síðastliðinn og mun taka gildi í júlí 2012.

  

Þessi þróun sýnir okkur að aðgerðir Evrópusambandsins í Grikklandi eru aðeins byrjunin á miklum breytingum innan Evrópusambandsins og enn eitt dæmið um skort á gagnsæi og lýðræði, sem einkennt hefur sambandið frá upphafi. Framtíð evrunnar er í besta falli óljós og stöðugleiki eitt það síðasta sem kemur upp í hugann í því sambandi. Skuldasambandið ESB er komið til að vera. Hrunadans Evrulands er rétt að byrja.

  

      
 

      

  Getur sú staðreynd, að stærstu kröfuhafar Grikklands

eru bankar frá tveimur valdamestu ríkjum ESB,

útskýrt hvers vegna engar aðrar tillögur eru uppi á borðinu ?

>>><<<

                                                                                

     

 

   

Afstaða Alþingismanna til mikilvægra þingmála - hverjum ert þú sammála ?

 

Jón Sigurðsson	Áskorun til forseta  Íslands	Peningastefnan	Icesave-vextir	Áskorun til forseta  Íslands	Icesave-vextir
Stjórnarskráin	Áskorun til forseta  Íslands	Peningastefnan	Icesave-vextir	Áskorun til forseta  Íslands	Icesave-vextir

 

  

Samstaða þjóðar    NATIONAL UNITY COALITION                                                               Baráttusamtök fyrir sjálfstæðu ríki á Íslandi    og fullveldisréttindum almennings.    Stöndum vörð um Stjórnarskrá Lýðveldisins.

  

    

Afstaða Alþingismanna til mikilvægra þingmála - hverjum ert þú sammála ?
 

     

    

	Fylgjandi ESB-umsókn ? 16. júlí 2009		Fylgjandi Icesave-III ? 16. febrúar 2011		Fylgjandi Landsdómi ? 01. marz 2012
Loftur Altice Þorsteinsson 02.03.2012	33 : 28		43 : 16		33 : 27
	Já	Nei	Já	Nei	Já	Nei
Atli Gíslason	-	x	x	-	-	x
Álfheiður Ingadóttir	x	-	x	-	x	-
Árni Johnsen	-	x	x	-	-	x
Árni Páll Árnason	x	-	x	-	-	-
Árni Þór Sigurðsson	x	-	x	-	x	-
Ásbjörn Óttarsson	-	x	x	-	-	x
Ásmundur Einar Daðason	-	x	-	x	-	x
Ásta R. Jóhannesdóttir	x	-	x	-	-	x
Birgir Ármansson	-	x	-	x	-	x
Birkir Jón Jónsson	x	-	-	x	-	x
Birgitta Jónsdóttir	-	x	-	x	x	-
Bjarkey Gunnarsdóttir	x	-	-	-	-	-
Bjarni Benediktsson	-	x	x	-	-	x
Björgvin G. Sigurðsson	x	-	x	-	-	-
Björn Valur Gíslason	-	-	x	-	x	-
Einar K. Guðfinnsson	-	x	x	-	-	x
Eygló Harðardóttir	-	x	-	x	x	-
Guðbjartur Hannesson	x	-	x	-	x	-
Guðfríður Lilja Grétarsdóttir	-	-			-	x
Guðlaugur Þór Þórðarson	-	x	-	-	-	x
Guðmundur Steingrímsson	x	-	-	-	x	-
Gunnar Bragi Sveinsson	-	x	-	x	-	x
Helgi Hjörvar	x	-	x	-	x	-
Höskuldur Þórhallsson	-	x	-	x	x	-
Illugi Gunnarsson	-	x	-	-	-	x
Jóhanna Sigurðardóttir	x	-	x	-	x	-
Jón Bjarnason	-	x	x	-	-	x
Jón Gunnarsson	-	x	x	-	-	x
Jónína Rós Guðmundsdóttir	x	-	x	-	x	-
Katrín Jakobsdóttir	x	-	x	-	x	-
Katrín Júlíusdóttir	x	-	x	-	-	-
Kristján L. Möller	x	-	x	-	-	-
Kristján Þór Júlíusson	-	x	x	-	-	x
Lilja Mósesdóttir	x	-	-	x	x	-
Lilja Rafney Magnúsdóttir	-	x	x	-	x	-
Lúðvik Geirsson	-	-	-	-	x	-
Magnús H. Norðdahl	-	-	-	-	x	-
Magnús Orri Schram	x	-	x	-	x	-
Margrét Tryggvadóttir	-	x	-	x	x	-
Mörður Árnason	-	-	x	-	x	-
Oddný Harðardóttir	x	-	x	-	x	-
Ólafur Þ. Gunnarsson	-	-	x	-	-	-
Ólína Þorvarðardóttir	x	-	x	-	x	-
Ólöf Nordal	-	x	x	-	-	x
Pétur Blöndal	-	x	-	x	-	x
Ragnheiður Elín Árnadóttir	-	x	x	-	-	x
Ragnheiður Ríkharðsdóttir	x	-	x	-	-	x
Róbert Marshall	x	-	x	-	x	-
Sigmundur D. Gunnlaugsson	-	x	-	x	-	x
Sigmundur Ernir Rúnarsson	x	-	x	-	x	-
Sigríður Ingibjörg Ingadóttir	x	-	x	-	x	-
Sigurður Ingi Jóhannsson	-	x	-	x	-	x
Sigurður Kári Kristjánsson	-	-	-	x	-	-
Siv Friðleifsdóttir	x	-	-	-	x	-
Skúli Helgason	x	-	x	-	x	-
Steingrímur J. Sigfússon	x	-	x	-	x	-
Steinunn Valdís Óskarsdóttir	x	-
Svandís Svavarsdóttir	x	-	-	-	x	-
Tryggvi Þór Herbertsson	-	x	x	-	-	x
Unnur Brá Konráðsdóttir	-	x	-	x	-	x
Valgerður Bjarnadóttir	x	-	x	-	x	-
Vigdís Hauksdóttir	-	x	-	x	x	-
Þorgerður K. Gunnarsdóttir	-	-	x	-	-	x
Þór Saari	-	x	-	x	x	-
Þórunn Sveinbjarnardóttir	x	-	x	-	-	-
Þráinn Bertelsson	x	-	x	-	x	-
Þuríður Bachman	-	x	x	-	x	-
Ögmundur Jónassson	x	-	x	-	-	x
Össur Skarphéðinsson	x	-	x	-	-	x

                                                                                        

 

>>><<<

                                                                                

     

 

Mun Štefan Füle fá sama svar hjá Íslendingum og fekk Þórarinn Nefjólfsson ?

    

Jón Sigurðsson	Áskorun til forseta  Íslands	Peningastefnan	Icesave-vextir	Áskorun til forseta  Íslands	Icesave-vextir
Stjórnarskráin	Áskorun til forseta  Íslands	Peningastefnan	Icesave-vextir	Áskorun til forseta  Íslands	Icesave-vextir

 

  

Samstaða þjóðar    NATIONAL UNITY COALITION                                                               Baráttusamtök fyrir sjálfstæðu ríki á Íslandi    og fullveldisréttindum almennings.    Stöndum vörð um Stjórnarskrá Lýðveldisins.

  

    

Mun Štefan Füle fá sama svar hjá Íslendingum og fekk Þórarinn Nefjólfsson ?

 

  

   

Heimskringla - Ólafs saga helga

(85. Ferð Hræreks konungs til Íslands)

 Snorri Sturluson 1179-1241

 

 

Maður er nefndur Þórarinn Nefjólfsson. Hann var íslendskur maður. Hann var kynjaður norðan um land. Ekki var hann ættstór og allra manna vitrastur og orðspakastur. Hann var djarfmæltur við tigna menn. Hann var farmaður mikill og var löngum utanlendis. Þórarinn var manna ljótastur og bar það mest frá hversu illa hann var limaður. Hann hafði hendur miklar og ljótar en fæturnir voru þó miklu ljótari. 

 

  

   

Heimskringla - Ólafs saga helga

(125. Frá ráðagerð Íslendinga)

 Snorri Sturluson 1179-1241

 

  

Ólafur konungur sendi þetta sumar Þórarinn Nefjólfsson til Íslands með erindum sínum og hélt Þórarinn skipi sínu þá út úr Þrándheimi er konungur fór og fylgdi honum suður á Mæri.

Sigldi Þórarinn þá á haf út og fékk svo mikið hraðbyri að hann sigldi á átta dægrum til þess er hann tók Eyrar á Íslandi og fór þegar til alþingis og kom þar er menn voru að Lögbergi, gekk þegar til Lögbergs. En er menn höfðu þar mælt lögskil þá tók Þórarinn til máls Nefjólfsson:

Ég skildist fyrir fjórum nóttum við Ólaf konung Haraldsson. Sendi hann kveðju hingað til lands öllum höfðingjum og landstjórnarmönnum og þar með allri alþýðu karla og kvinna, ungum manni og gömlum, sælum og veslum, guðs og sína, og það með að hann vill vera yðar drottinn ef þér viljið vera hans þegnar en hvorir annarra vinir og fulltingsmenn til allra góðra hluta.

Menn svöruðu vel máli hans. Kváðust allir það fegnir vilja að vera vinir konungs ef hann væri vinur hérlandsmanna. Þá tók Þórarinn til máls:

 

Það fylgir kveðjusending konungs að hann vill þess beiðast í vináttu af Norðlendingum að þeir gefi honum ey eða útsker er liggur fyrir Eyjafirði er menn kalla Grímsey, vill þar í mót leggja þau gæði af sínu landi er menn kunna honum til að segja en sendi orð Guðmundi á Möðruvöllum til að flytja þetta mál því að hann hefir það spurt að Guðmundur ræður þar mestu.

Guðmundur (Eyjólfsson) svarar:

Fús em ég til vináttu Ólafs konungs og ætla eg mér það til gagns miklu meira en útsker það er hann beiðist til. En þó hefir konungur það eigi rétt spurt að eg eigi meira vald á því en aðrir því að það er nú að almenning gert. Nú munum vér eiga stefnu að vor á milli, þeir menn er mest hafa gagn af eyjunni.

Ganga menn síðan til búða. Eftir það eiga Norðlendingar stefnu milli sín og ræða þetta mál. Lagði þá hver til slíkt er sýndist. Var Guðmundur flytjandi þessa máls og sneru þar margir aðrir eftir því. Þá spurðu menn hví Einar bróðir hans ræddi ekki um. „Þykir oss hann kunna,“ segja þeir, „flest glöggst að sjá.“ Þá svarar Einar (Þveræingur Eyjólfsson):

Því em ég fáræðinn um þetta mál að engi hefir mig að kvatt. En ef ég skal segja mína ætlan þá hygg eg að sá muni til vera hérlandsmönnum að ganga eigi undir skattgjafir við Ólaf konung og allar álögur hér, þvílíkar sem hann hefir við menn í Noregi. Og munum vér eigi það ófrelsi gera einum oss til handa heldur bæði oss og sonum vorum og allri ætt vorri þeirri er þetta land byggir og mun ánauð sú aldregi ganga eða hverfa af þessu landi.

En þótt konungur sjá sé góður maður, sem ég trúi vel að sé, þá mun það fara héðan frá sem hingað til þá er konungaskipti verður að þeir eru ójafnir, sumir góðir en sumir illir. En ef landsmenn vilja halda frelsi sínu því er þeir hafa haft síðan er land þetta byggðist þá mun sá til vera að ljá konungi einskis fangstaðar á, hvorki um landaeign hér né um það að gjalda héðan ákveðnar skuldir þær er til lýðskyldu megi metast.

En hitt kalla ég vel fallið að menn sendi konungi vingjafir, þeir er það vilja, hauka eða hesta, tjöld eða segl eða aðra þá hluti er sendilegir eru. Er því þá vel varið ef vinátta kemur í mót. En um Grímsey er það að ræða ef þaðan er engi hlutur fluttur sá er til matfanga er þá má þar fæða her manns. Og ef þar er útlendur her og fari þeir með langskipum þaðan þá ætla eg mörgum kotbóndunum muni þykja verða þröngt fyrir durum.

Og þegar er Einar hafði þetta mælt og innt allan útveg þenna þá var öll alþýða snúin með einu samþykki að þetta skyldi eigi fást. Sá Þórarinn þá erindislok sín um þetta mál.

>>><<<