Marklaus forsætisráðherra hlýtur vegtyllur hjá marklausum blaðamanni

Jón Sigurðsson	Myntráð	Kanadadalur	Icesave-vextir	NEI við ESB	XXX
Stjórnarskráin	Fjárframlög	Vinstrivaktin	Sunni-Islam	Evrópuvaktin	XXX

  

 

Samstaða þjóðar    NATIONAL UNITY COALITION                                                               Baráttusamtök fyrir sjálfstæðu ríki á Íslandi og fullveldisréttindum almennings.    Stöndum vörð um Stjórnarskrá Lýðveldisins.

 

 

Marklaus forsætisráðherra hlýtur vegtyllur hjá marklausum blaðamanni.

Fyrst birt í Morgunblaðinu 08. september 2010.

Loftur Altice Þorsteinsson.

Mánudaginn 23. ágúst 2010 birti vikuritið Time Magazine grein eftir blaðamanninn William Lee Adams. Þar opinberar hann mat sitt á kvenkyns leiðtogum heimsins. Án þess að rökstyðja skoðun sína skipar hann Jóhönnu Sigurðardóttur í hóp 10 fremstu kvenleiðtoga heims og setur hana raunar í 2. sæti listans. Þessum upplýsingum hafa fréttamiðlar landsins tekið fagnandi og talið mikinn heiður fyrir land og þjóð. „Miklir menn erum við Össur minn,“ er haft eftir Jóhönnu í tilefni af birtingu listans.

Það sýnir vel vanhæfni Íslendskra blaðamanna, að taka gagnrýnislaust við erlendum fréttum og kynna fyrir almenningi sem marktækan boðskap. Enginn fréttamiðill virðist hafa áttað sig á forsendum blaðamannsins Williams Lees Adams og þeirri staðreynd að skipan Jóhönnu í flokk með fremstu kvenleiðtogum heims er í besta falli fáránleg. Engin könnun lá að baki frétt blaðamannsins, nema þá sem átti sér stað í hugarheimi hans. Raunar vakna grunsemdir um að meira en barnaskapur blaðamannsins búi að baki, en þröngsýn túlkun á hegningarlögum hindrar frekari umræðu um það.(William Lee Adams er kynvillingur)

Varla hafa Íslendingar gleymt eftirfarandi ummælum Jóhönnu Sigurðardóttur, sem hún viðhafði í Alþingisræðu 1. marz 2010:

»Maður veltir fyrir sér: Er þetta ekki hálfgerður hráskinnsleikur? Er þessi þjóðaratkvæðagreiðsla ekki „marklaus“ þegar fyrir liggur annað tilboð á borðinu sem við gætum fengið? Maður veltir líka fyrir sér að ef svo færi að samningar tækjust í þessari viku, og eru bæði stjórn og stjórnarandstaða að vinna í því, er þá ástæða til að halda þessari þjóðaratkvæðagreiðslu til streitu ef það liggur allt annar og betri samningur á borðinu?«

Þarna var vegið harkalega að fullveldisrétti almennings og sjálfstæði þjóðarinnar. Ætlan Jóhönnu var að eyðileggja þjóðaratkvæðið um Icesave-kröfurnar, sem hefði haft alvarlegar afleiðingar fyrir stjórnarfar landsins og aðstoðað nýlenduveldin við að innlima Ísland í Evrópuríkið. Sem betur fer tókst þessi atlaga ekki, því að yfir 98% þeirra landsmanna sem höfðu skoðun á málinu höfnuðu Icesave.

Þjóðaratkvæðið um Icesave 6. marz 2010 sýndi að þjóðin mun standa heiðursvörð um stjórnarskrá Lýðveldisins. Íslendingar hafa staðfastan vilja til að búa við lýðræðislegt stjórnarfar og hafna alfarið öllum tilraunum til að koma á ólýðræðislegu þingræði. Sömu endalok bíða hugmynda um að leggja land og þjóð undir yfirráð Evrópuríkisins. Mútugreiðslur og hugmyndafræðileg afstæðishyggja munu ekki duga til að almenningur á Íslandi afsali sér stjórnarfarslegu fullveldi eða sjálfstæði landsins.

Jóhanna Sigurðardóttir verður seint talin merkur leiðtogi og erlendir blaðamenn fá engu þar um breytt. Þetta þarf ekki að sanna fyrir Íslendingum, en útlendingar gætu freistast til að trúa öðru. Flestir muna eftir ummælum hennar 17. júní 2010, þegar hún sagði í hátíðarræðu að fæðingarstaður Jóns Sigurðssonar (1811-1879) væri við Dýrafjörð. Afstaða sama „leiðtoga“ til þjóðkirkjunnar endurspeglar siðferðilegt gjaldþrot. Því fyrr sem Jóhanna Sigurðardóttir finnur sér annan bás í ríkisfjósinu þeim mun betra.

Blaðamaðurinn William Lee Adams, sem svo mjög dáist að Jóhönnu, á valdamikla vini á Íslandi. Orð hans eru sem lög fyrir þetta fólk og það lætur sig ekki muna um að hagræða sannleikanum til að ekki falli skuggi á gæðinginn. Ekki nóg með það, heldur grípa menn til skoðanakúgunar í nafni rétthugsunar. (Moggabloggi höfundar var lokað vegna þessarar færslu). Segja má um skoðanakúgun, að hún sé sem einvígi sannleikans við sleikibrjóstsykur. Því oftar sem maður rekur út úr sér tunguna, þeim mun meira líkist maður Narra (Jóni Narra).