Third letter of complaint to the Commission of the European Union

 

 

Samstaða þjóðar    NATIONAL UNITY COALITION                                                               Baráttusamtök fyrir sjálfstæðu ríki á Íslandi    og fullveldisréttindum almennings.    Stöndum vörð um Stjórnarskrá Lýðveldisins.

  

Commission of the European Union
Attention: Silvia Scatizzi
Rue de la Loi 200
B-1049 Brussels
BELGIUM                                        

Your: MARKT H4/SS/ms Ares(2011)s- 1367350
  
                                                                                    Reykjavík, 18. December 2011 

Third letter of complaint to the Commission of the European Union, concerning breaches of the EEA Agreement by the United Kingdom and the Netherlands. Complaint No. CHAP(2011) 2011.

  

Dear Ms. Nathalie de Basaldúa.

  

We wish to thank for the letter from the EU Commission dated 24^th November 2011. Having carefully examined your arguments on behalf of the United Kingdom and the Netherlands, we wish to submit following additional remarks regarding our complaint.

  

1.    We understand the political motivation behind your arguments, leading to refusal to acknowledge that the accused states breached Iceland’s sovereignty, infringed the EEA Agreement, violated international human rights, broke an EU agreement with Iceland and waged an economic warfare against a NATO founding member.

   

The Brussels Agreement from 14 November 2008.

  

2.    The Brussels Agreement between Iceland and the European Union is a legally valid document, done on a ministerial level. You are right that the Agreement is of a high level “political nature” which just makes its content more important and completely undisputable. The document is an International Agreement done in accordance with Public International Law.

  

3.    The Commission has not produced any evidence which should hinder the European Court of Justice to acknowledge the factual importance of the Brussels Agreement. The Agreement proves that all parties involved accepted that Iceland’s “unprecedented difficult situation” called for unprecedented assistance by the European Union, as well as the United Kingdom and the Netherlands.

  

4.    Because of the “unprecedented difficult situation”  of Iceland the European Union promised to “continue to be involved and consulted”. Furthermore, the European Union as well as the United Kingdom and the Netherlands promised to provide necessary help “concerning financial assistance for Iceland, including the IMF.”  The exact wording of the Agreement is as follows:

  

The acceptance by all parties of this legal situation will allow for the expeditious finalization of negotiations underway concerning financial assistance for Iceland, including the IMF. These negotiations shall be conducted in a coordinated and consistent way, and shall take into account the “unprecedented difficult situation” of Iceland and therefore the necessity of finding arrangements that allow Iceland to restore its financial system and its economy. The EU and the EEA Institutions will continue to be involved and consulted on this process.

  

5.    Further prove can be given, that the Brussels Agreement was of a high level political nature as well as constituting a legal document under Public International Law. We wish to advice, that on 05 December 2008 the Alþingi (Legislative Assembly of Iceland) passed a resolution based on the Brussels Agreement, stating Alþingi’s legal position towards the Icesave claims of the United Kingdom and the Netherlands. Furthermore, the financial arrangements made by Iceland at the end of the year 2008 with the International Monetary Fund were based on the Brussels Agreement. The fact that these important and high profile actions rest on the Brussels Agreement make it abundantly clear that the Agreement was far from being “purely of a political nature” , as your statement says.

   

6.    It can be firmly stated that the “general principles” of the European Court of Justice do not apply to the “unprecedented difficult situation” of Iceland. There exists no doubt that the Brussels Agreement proves that our cases against the United Kingdom and the Netherlands are worthy of deliberations by the European Court. One way or the other, our cases will be dealt with by the court.

  

Discretion of the European Court of Justice.

  

7.    We appreciate that you confirm our understanding, that the Icelandic state can on its own undertake action against the guilty states of the United Kingdom and the Netherlands, under Article 259 of the Treaty on the Functioning of the European Union (TFEU). This will undoubtedly be done, once the country is out of the current “unprecedented difficult situation”. In the meantime, we as individuals insist on freely exercising our human rights of having our three cases tried before the European Court of Justice and for that purpose refer to Article 258 of TFEU.

  

8.    The European Court of Justice has repeatedly expressed: “In accordance with its case-law, the Court may of its own motion examine whether the conditions laid down in Article 226 (169) EC for bringing an action for failure to fulfil obligations are satisfied.” Examples:

  

Case C-52/08 Commission v the Portugal [2011], paragraph 40: 

In accordance with its case-law, the Court may of its own motion examine whether the conditions laid down in Article 226 EC for bringing an action for failure to fulfil obligations are satisfied.

Case C-195/04  Commission v Republic of Finland [2007], paragraph 21:

However, the Court may of its own motion examine whether the conditions laid down in Article 226 EC for bringing an action for failure to fulfil obligations are satisfied.

Case C-98/04 Commission v United Kingdom [2006], paragraph 16:

It is appropriate at the outset to note that the Court may of its own motion examine the question whether the conditions laid down in Article 226 EC for the bringing of an action for failure to fulfil obligations are satisfied.

Case C-525/03 Commission v Italian Republic [2005], paragraph 8:

It is appropriate at the outset to emphasise that the Court may of its own motion examine the question whether the conditions laid down in Article 226 EC for the bringing of an action for failure to fulfil obligations are satisfied.

Case C-417/02 Commission v Greece [2004], paragraph 16:

In accordance with its case-law, the Court may of its own motion examine the question whether the conditions laid down in Article 226 EC for the bringing of an action for failure to fulfil obligations are satisfied.

Case C-439/99 Commission v Italy [2002], paragraph 8:

It should be noted at the outset that the Court may consider of its own motion whether the conditions laid down in Article 226 EC for an action for failure to fulfil obligations to be brought are satisfied.

Case C-362/90 Commission v Italy [1992], paragraph 8: 

As a preliminary point, it should be noted that the fact that the Italian Government formally pleaded the inadmissibility of the action only in its rejoinder cannot prevent the Court from examining this issue. The arguments relied upon in that respect by the Italian Government had already been submitted in its defence, in which it had formally contended that the action be dismissed. The Commission therefore had the opportunity to answer those arguments in its reply. Furthermore, and in any event, the Court may of its own motion examine the question whether the conditions laid down in Article 169 of the Treaty for the bringing of an action for failure to fulfil an obligation are satisfied. 

   

 9. (a) Liability claims against the United Kingdom and the Netherlands will arise from the breaches of these states against Iceland.                                                                 The enormous damage done to Iceland by the United Kingdom and the Netherlands is in the order of IKR.10.000.000.000.000. This equals about EUR.200.000 per person living in Iceland. One of the consequences of the crimes done by the United Kingdom and the Netherlands is massive emigration from Iceland. Since 2008, yearly emigration from Iceland equals all births in the country. This would equal 10.000.000 people emigrating from the European Union over a three years period.

                 

10. (b) The affected European Community rules involved in our cases are very important.                                                                                                                             The accused states breached Iceland’s sovereignty, infringed the EEA Agreement, violated international human rights, broke an EU agreement with Iceland (Brussels Agreement) and waged an economic warfare against a NATO founding member. If this list of crimes is not enough for deliberations by the European Court of Justice, the Court should be abolished immediately.

  

11.(c) A ruling by the European Court of Justice, against the United Kingdom and the Netherlands, will serve as a preventive measure of repeated occurrence.                                                                                                                               These states will continue their colonial behaviour unless they receive the punishment which they deserve for their grave infringements of human rights. These states have for hundreds of years used force against Iceland, not to mention all other peoples which they have harassed. If these powers are not stopped they will be encouraged by the leniency.

  

Concluding remarks.

  

12.In view of the proofs that we have provided, it should not be too difficult for the Commission to do a genuine investigation of our cases against the United Kingdom and the Netherlands. We refer to our previous letters, whose content does not need to be repeated. We remind that if the Commission is not convinced of the atrocities committed by the United Kingdom and the Netherlands, it should consult with the official sources in Iceland, mentioned previously.

   

13. Summing up our arguments, we accuse the United Kingdom and the Netherlands of:   

• having breached Iceland’s sovereignty,
• infringed the EEA Agreement,
• violated international human rights,
• broken an EU agreement with Iceland and
• waged an economic warfare against Iceland - a NATO founding member.

Refusing to acknowledge these facts will only add to the widespread disillusion amongst the people of Europe about the future of the European Union.                        
 

  

 

Citizens of Iceland.

 Sincerely.

 

Loftur Altice Þorsteinsson                      Pétur Valdimarsson
 Laugarásvegur 4                                    Lækjarhvammur 20  
104 Reykjavík                                         220 Hafnarfjörður    
       Iceland                                                    Iceland                            

   

 _____________________________________________________________________
    Skrásett heimilisfang: Laugarásvegur 4, 104 Reykjavík   -   Netföng: [e-mail] / [e-mail]
______________________________________________________________________

   

Tilraun stórveldis til ævarandi yfirráða yfir Íslandi – fyrir 100 árum !

 

 

Samstaða þjóðar    NATIONAL UNITY COALITION                                                               Baráttusamtök fyrir sjálfstæðu ríki á Íslandi    og fullveldisréttindum almennings.    Stöndum vörð um Stjórnarskrá Lýðveldisins.

                           Áskorun til forseta Íslands

  

   

    

Tilraun stórveldis til ævarandi yfirráða yfir Íslandi - fyrir 100 árum !  

   

    

    

Þegar Friðrik VIII Danakonungur kom til Íslands 1907 skipaði hann valdamenn í nefnd til að semja sambandslög, sem tryggja myndu völd Danmerkur til frambúðar yfir Íslandi. Sambandsnefndin var skipuð þingmönnum beggja landa og skilaði 14. maí 1908 uppkasti að lögum um ríkisréttar-samband Danmerkur og Íslands. Almennt gengur þessi tillaga undir nafninu Uppkastið.

  

 Sambandslaganefndin 1907 – 1908.

Úr Heimastjórnarflokknum:      Jón Magnússon 1859-1926  Lárus H. Bjarnason 1866-1934 Steingrímur Jónsson 1867–1956 Hannes Þórður Hafstein 1861-1922     Úr Þjóðræðisflokknum: Jóhannes Jóhannesson 1866-­1950 Stefán Jóhann Stefánsson 1863­-1921 Skúli Thoroddsen 1859-1916.

Danir:   Jens Christian Christensen 1856-1930 Niels Andreas Christian Andersen 1849-1919  August Herman F.C. Goos 1835-1917 Hans Nicolai Hansen 1835-1910 Peter Christian Knudsen 1848-1910 Christopher Krabbe 1833-1913 Niels Peter Madsen-Mygdal 1835-1913 Henning Matzen 1840-1910 Niels Thomasius Neergaard 1854-1936 Anders Nielsen 1862-1914 Anders Thomsen 1842-1920 Niels Kristian Johansen 1850-1915

 

 

Um Uppkastið var fullkomin samstaða innan Sambandsnefndarinnar, nema hvað Skúli Thoroddsen hafnaði því alfarið. Fulltrúar Íslendinga þóttust hafa sýnt mikla snilld við samningana og náð glæsilegum árangri, með því að samþykkja að grundvallaratriði samningsins yrðu óuppsegjanleg. Þar með yrði tryggt að yfirráð Danmerkur yrðu ævarandi, nema til kæmi vopnuð uppreisn gegn hinu erlenda stórveldi.

  

Þegar Uppkastið var birt Íslendingum kom í ljós eindregin andstaða landsmanna. Kjölturökkum Danaveldis tókst ekki að telja Íslendingum trú um að Uppkastið væri glæsilegt samkomulag. Stuðningsmönnum Uppkastsins var hafnað í Alþingiskosningum haustið 1908, með afgerandi hætti. Nær 60% kjósenda kusu frambjóðendur sem höfnuðu Uppkastinu. Af 34 þjóðkjörnum þingmönnum á Alþingi voru 24 andvígir Uppkastinu eftir kosningar. Þegar þing kom saman samþykkti það vantraust á Hannes Hafstein ráðherra konungs og völdu sinn eigin ráðherra, Björn Jónsson ritstjóra.

  

Hefur nokkuð breytst á 100 árum ? Koma ekki Icesave-samningarnir upp í huga lesenda ? Ennþá eru kjölturakkar erlends valds að störfum við valdastofnanir landsins. Ennþá gerir þetta fólk “glæsilega samninga” fyrir hönd þjóðarinnar, en almenningur afþakkar við fyrsta tækifæri. Mikinn lærdóm má draga af gerð Uppkastsins og þeim móttökum sem það fekk hjá þjóðinni. Hættum samningagerð við Evrópusambandið um innlimum landsins og drögum okkur út úr Evrópska efnahagssvæðinu.

  

Raunar er Evrópusambandið búið að segja upp samningnum um EES, með því að neita Íslandi um að reka sín mál gegn nýlenduveldunum fyrir Evrópudómstólnum. Réttarfarslegar stoðir Evrópska efnahagssvæðisins eru brostnar. Þar að auki hefur utanríkisráðherra landsins Össur Skarphéðinsson gefið yfirlýsingu um að Stjórnarskráin sé daglega brotin með EES-samningnum. Ráðherranum er sjálfsagt ljóst að brot á Stjórnarskránni eru landráð. Samningurinn um Evrópska efnahagssvæðið er ekki lengur í gildi. Um samskipti Íslands og Evrópusambandsins gildir því fríverzlunarsamningur landanna, frá 1972.

   

Loftur Altice Þorsteinsson.

   

---<<<>>>------<<<>>>------<<<>>>------<<<>>>------<<<>>>------<<<>>>------<<<>>>---

 

Uppkastið Millilandanefndin fyrri

 

 

Þetta uppkast að nýjum lögum um samband Íslands og Danmerkur

var sent með símskeyti til íslendskra dagblaða (blaðskeytasambandinu) 14. maí 1908.

Sama dag var eftirfarandi íslendsk þýðing birt í Lögréttu.

  

Uppkast að lögum

  

um

  

ríkisréttarsamband Danmerkur og Íslands.

  

14. maí 1908.

 

1. gr. Ísland er frjálst og sjálfstætt land, er eigi verður af hendi látið. Það er í sambandi við Danmörku um einn og sama konung og þau mál, er báðir aðilar hafa orðið ásáttir um, að telja sameiginleg í lögum þessum. Danmörk og Ísland eru því í ríkjasambandi, er nefnist: Veldi Danakonungs. Í heiti konungs komi eftir orðið Danmerkur: og Íslands. 

2. gr. Skipun sú er gildir í Danmörku um ríkiserfðir, rjett konungs til að hafa stjórn á hendi í öðrum löndum, trúarbrögð konungs, myndugleika hans og um ríkisstjórn, er konungur er ófullveðja, sjúkur, eða fjarstaddur, svo og um það, er konungdómurinn er laus og enginn ríkisarfi til, skal einnig gilda að því er til Íslands kemur. 

3. gr. Þessi eru sameiginleg mál Danmerkur og Íslands:

 

I. Konungsmata, borðfje ættmanna konungs og önnur gjöld til konungsættarinnar.

 

II. Utanríkismálefni. Enginn þjóðasamningur, er snertir Ísland sjerstaklega, skal þó gildur fyrir Ísland, nema rjett stjórnvöld íslendsk samþykki.

 

III. Hervarnir á sjó og landi ásamt gunnfána, sbr. þó 57. gr. stjórnarskrárinnar 5. jan. 1874.

 

IV. Gæsla fiskveiðarjettar þegnanna, að óskertum rétti Íslands til að auka eftirlit með fiskiveiðum við Ísland, eftir samkomulagi við Danmörku.

 

V. Fæðingarrjettur. Löggjafarvald hvors landsins um sig getur þó veitt fæðingarrjett með lögum og nær hann þá til beggja landa.

 

VI. Peningaslátta.

 

VII. Hæstirjettur. Þegar gerð verður breyting á dómaskipun landsins, getur löggjafarvald Íslands sett á stofn innanlands æðsta dóm í íslendskum málum. Meðan sú breyting er eigi gerð, skal þess gætt, er sæti losnar í hæstarjetti, að skipaður sje þar maður, er hafi sjerþekkingu á íslenskri löggjöf og kunnugur sje íslendskum högum.

 

VIII. Kaupfáninn út á við.

 

4. gr. Öðrum málefnum, sem taka bæði til Danmerkur og Íslands, svo sem póstsambandið og ritsímasambandið milli landanna, ráða dönsk og íslendsk stjórnarvöld í sameiningu. Sje um löggjafarmál að ræða, þá gera löggjafarvöld beggja landa út um málið. 

5. gr. Danir og Íslendingar á Íslandi og Íslendingar og Danir í Danmörku njóta fulls jafnrjettis. Þó skulu forrjettindi íslendskra námsmanna til hlunninda við Kaupmannahafnar háskóla óbreytt. Svo skulu og heimilisfastir Íslendingar á Íslandi hjer eftir sem hingað til vera undanþegnir herþjónustu á sjó og landi. Um fiskiveiðar í landhelgi við Danmörku og Ísland skulu Danir og Íslendingar jafn rjettháir meðan 4. atr. 3. gr. er í gildi. 

6. gr. Þangað til öðru vísi verður ákveðið með lögum, er ríkisþing og alþingi setja og konungur staðfestir, fara dönsk stjórnarvöld einnig fyrir hönd Íslands með mál þau sem eru sameiginleg samkv. 3. gr. Að öðru leyti ræður hvort landið (um sig) að fullu öllum sínum málum. 

7. gr. Meðan Ísland tekur engan þátt í meðferð hinna sameiginlegu mála, tekur það heldur ekki þátt í kostnaði við þau. Þó leggur Ísland fje á konungsborð og til borðfjár konungs-ættmenna hlutfallslega eftir tekjum Danmerkur og Íslands. Framlög þessi skulu ákveðin fyrir fram um 10 ár í senn með konungsúrskurði, er forsætisráðherra Dana og ráðherra Íslands undirskrifa. Ríkissjóður Danmerkur greiðir landssjóði Íslands í eitt skifti fyrir öll 1 miljón og 500 þús. kr., og eru þá jafnframt öll skuldaskifti, sem verið hafa að undanförnu milli Danmerkur og Íslands, fullkomlega á enda kljáð. 

8. gr. Nú rís ágreiningur um það, hvort málefni sje sameiginleg eða eigi, og skulu þá stjórnir beggja landanna reyna að jafna hann með sjer. Takist það eigi, skal leggja málið í gerð til fullnaðarúrslita. Gerðardóminn skipa 4 menn, er konungur kveður til, 2 eftir tillögu ríkisþingsins (sinn úr hvorri þingdeild) og 2 eftir tillögu alþingis. Gerðarmennirnir velja sjálfir oddamann. Verði gerðarmenn ekki á eitt sáttir um kosningu oddamannsins, er dómsforseti hæstarjettar sjálfkjörinn oddamaður. 

9. gr. Ríkisþing og alþingi geta hvort um sig krafist endurskoðunar á lögum þessum, þegar liðin eru 25 ár frá því er lögin gengu í gildi. Leiði endurskoðunin ekki til nýs sáttmála innan 3ja ára frá því að endurskoðunar var krafist, má heimta endurskoðun að nýju á sama hátt og áður, að 5 árum liðnum frá því er nefndur þriggja ára frestur er á enda. Nú tekst ekki að koma á samkomulagi meðal löggjafarvalda beggja landa innan tveggja ára frá því er endurskoðunar var krafist í annað sinn, og ákveður konungur þá með tveggja ára fyrirvara, eftir tillögu um það frá ríkisþingi eða alþingi, að sambandinu um sameiginleg mál, þau er ræðir um í 4., 5., 6. og 8. tölulið 3. gr., skuli vera slitið að nokkru eða öllu leyti.

 

---<<<>>>------<<<>>>------<<<>>>------<<<>>>------<<<>>>------<<<>>>------<<<>>>---

 
______________________________________________________________________

   

Framkvæmdastjórn ESB þiggur ráðgjöf hjá ríkisstjórn Íslands

 

 

Samstaða þjóðar    NATIONAL UNITY COALITION                                                               Baráttusamtök fyrir sjálfstæðu ríki á Íslandi    og fullveldisréttindum almennings.    Stöndum vörð um Stjórnarskrá Lýðveldisins.

                           Áskorun til forseta Íslands

  

   

    

Framkvæmdastjórn ESB þiggur ráðgjöf hjá ríkisstjórn Íslands.  

   

    

Undanfarna 8 mánuði höfum við Pétur Valdimarsson átt í líflegum skoðanaskiptum við Framkvæmdastjórn Evrópusambandsins (Commission of the European Union). Við gerðum þá kröfu að Framkvæmdastjórnin rannsakaði ólöglegar aðgerðir Bretlands og Hollands gegn Íslandi haustið 2008. Jafnframt gerðum við þá kröfu að Framkvæmdastjórnin ákærði nýlenduveldin fyrir Evrópudómstólnum (European Court of Justice).

  

Fram að þessu hafa samskiptin við Framkvæmdastjórnina að mestu verið á málefnalegum nótum. Við höfum flutt málstað Íslands í þremur bréfum, á samtals 14 blaðsíðum. Framkvæmdastjórnin hefur tekið sér góðan tíma til að svara erindunum - einn til tvo mánuði hverju sinni og svarað efnislega, þótt frá upphafi hafi verið ljóst að ætlunin var að hafna erindi okkar.

  

Nú bregður svo við, að í síðasta bréfi Framkvæmdastjórnarinnar er ekki reynt að svara með efnislegum rökum, heldur berst okkur nú stuttorð neitun. Við vitum að við höfum kveðið Framkvæmdastjórnina í kútinn, með sterkum rökum. Engar efnislegar forsendur eru fyrir að neita kröfu okkar um rannsókn og ákærum fyrir Evrópudómstólnum. Hvað hefur þá breyzt hjá Framkvæmdastjórninni, sem veldur því að engar ástæður eru tilgreinar í bréfi hennar og að rök okkar í síðasta bréfi hljóta enga umfjöllun ?

  

Fyrir liggja upplýsingar um að Framkvæmdastjórnin hefur verið í sambandi við utanríkis-ráðherra Össur Skarphéðinsson um kærur okkar. Afstaða þessa Íslendska ráðherra er okkur einnig kunn. Hann ráðlagði Framkvæmda-stjórninni að hafna kröfu Íslands um rétta málsmeðferð, sem er í fullu samræmi við samninginn um Evrópska efnahagssvæðið. Ráðgjöf ráðherrans var á þá leið að það þjónaði hagsmunum Evrópusambandsins bezt að svara kærunni með þögninni einni, eins og ríkisstjórn Íslands bregzt við öllum fyrirspurnum sem til hennar er beint. Framkvæmdastjórn ESB hefur þegið ráð Össurar Skarphéðinssonar og fylgt háttum ríkisstjórnar Íslands.

Loftur Altice Þorsteinsson.

   

---<<<>>>------<<<>>>------<<<>>>------<<<>>>------<<<>>>------<<<>>>------<<<>>>---

  

Ref. Ares (2012)s-154867 - 10/02/2012

 

EUROPEAN COMMISSION
Directorate General Internal Market and Services

FINANCIAL INSTITUTIONS
Financial Stability
Head ofUnit

Brussels, 10.02.2012
MARKT H4/SS/ms Ares (2012)s-163283
 

Mr. Loftur Altice Þorsteinsson
Mr. Pétur Valdimarsson
Laugarásvegur 4
104 Reykjavík
Iceland

E-mail: [e-mail]

 
Subject: Complaint Nr. CHAP(2011) 2011 related to alleged breaches of
               the EEA Agreement by the United Kingdom and the Netherlands.
 

Dear Sirs,

  

Thank you for your letter of 20 December 2011.

  

In this letter you come back with the same issues that have already been dealt with in previous correspondence with this service.

  

As indicated to you in our letters of 27.07.2011 and 24.11.2011, the factual and legal circumstances described by you do not show any infringement of EU law by the British or Dutch authorities that would justify a Commission&#39;s action pursuant to Article 258 of the TFEU.

  

I therefore confirm that your complaint Nr. CHAP(2011)2011 has been closed.

  

 

Yours faithfully,
 

Nathalie de Basaldúa

 

Contact: Silvia Scatizzi, Telephone: [phone], [e-mail]

______________________________________________________________________

   

Christian IX: Kundgjörelse angaaende Forfatningslov for Island.

  

 

Samstaða þjóðar    NATIONAL UNITY COALITION                                                               Baráttusamtök fyrir sjálfstæðu ríki á Íslandi    og fullveldisréttindum almennings.    Stöndum vörð um Stjórnarskrá Lýðveldisins.

                           Áskorun til forseta Íslands

  

   

    

Christian IX: Kundgjörelse angaaende Forfatningslov for Island.  

   

    

---<<<>>>---

 

  

Hafði Christian IX »fri Magtfuldkommenhed« ?

   

    

---<<<>>>---

  

  

Allerhöjeste Kundgjörelse til Islænderne

angaaende Udstedelsen af en Forfatningslov

for Islands særlige Anliggender.

  

  

  

  

Vi Christian den Niende &c. G.V. [et cetera Gjöre Vitterligt]:

  

Det i afvigte Aar forsamlede Althing har i en allerunderd. Adresse henvendt sig til Os med Andragende om, at Vi — i Overensstemmelse med hvad der ogsaa er udtalt i en af samme Althing indgiven Petition — vilde give det indeværende Aar en særegen og forhöjet Betydning for Islænderne ved at skjænke Islaud en Forfatning, som tillægger Althinget fuld lovgivende og finansiel Myndighed, og iövrigt saa frisindet som muligt.

  

Vi have herefter paany ladet den islandske Forfatningssag blive Gjenstand for den nöjeste Overvejelse, og som Frugten heraf have Vi paa en af Aarets förste Dage med Vort Kgl. Navn beseglet en Forfatningslov for Islands særlige Anliggender, i det Væsentlige bygget paa det Althinget i Aaret 1871 forelagte Forfatningslovforslag, men med særlig Hensynstagen til de i Althingets foranförte Petition fremhævede Indstillingspunkter.

  

Idet Vi kundgjöre dette for Vore tro og kjære Undersaatter paa Island, föle Vi Trang til at udtale Vor allerh. Tilfredshed med, at det islandske Forfatningsværk, hvorpaa der saalænge har været arbeidet, saaledes nu er bragt til en endelig Afslutning, og tillage Vor Paaskjönnelse og Tak for den Tillid, som Landets Repræsentation har vist Os ved paa den anförte Maade at betro den endelige Ordning af denne vigtige Sag til Vor Forsorg.

  

Det er Vort Haab, at den Gave, Vi saaledes af »fri Magtfuldkommenhed« have skjænket Island, vil af  Vore tro Islændere blive modtaget med det same Sindelag, hvoraf den har sit Udspring, og at det vil erkjendes ikke blot, at der ved Forfatningslovens Udarbeidelse er bleven taget det störst mulige Hensyn til de fra Island fremkomne Önsker, saavidt som de have kunnet forenes med Opretholdelsen af den bestaaende Statsorden og med Nödvendigheden af, at den heromhandlede Lov fremtræder i en Form, der svarer til dens Væsen som en endelig Forfatningslov, men at der ved Forfatningens Indhold overhovedet er indrömmet Vore kjære Undersaatter paa Island et saadant Maal af Frihed og politiske Rettigheder, at Betingelserne for en kraftig og heldbringende Udvikling af Landets aandelige og materielle Kræfter derved ere tilvejebragte.

  

For at imidlertid den Sæd, der er nedlagt i Forfatningen, kan komme til at bære Frugt, er det nödvendigt, at Folk og Regjering slutte sig sammen, for i Endrægtighed at arbeide hen til det fælles Maal, Landets Fremgang og Velvære, og Vi stole trygt paa, at Vore tro Islændere ved en forstandig Brug af den dem skjænkede Frihed ville understötte Vore Bestræbelser, for at dette Maal kan blive naaet.

   

Særlig tilfredsstillende har det derhos været Os, at Fuldbyrdelsen af den her omhandlede vigtige Akt overensstemmende med Althingets Önske har kunnet finde Sted netop i det Aar, da Erindringen igjennem et Tidsrum af 1000 Aar föres tilbage til Islands förste Bebyggelse og dermed til Begyndelsen af et Folkeliv, der særlig ved Bevaringen af Forfædrenes Sprog og den historiske Ihukommelse af deres Idræt har havt saa stor Betydning for hele Norden.

  

Idet Vi i Anledning af den forestaaende Höjtidelighed sende alle Vore tro og kjære Undersaatter paa Island Vor Hilsen og Vore bedste Önsker om Held og Lykke for Landets Fremtid, knytte Vi dertil Haabet om, at det Vendepunkt i de islandske Forfatningsforhold, som nu vil indtræde, ogsaa engang maa i Historien blive betegnet som en betydningsfuld og velsignelsesrig Begivenhed for Island.

     

  

  

Givet paa Amalienborg den 14. Februar 1874.

  

Under Vor Kongelige Haand og Segl.

  

CHRISTIAN R.

  

(L. S.)

  

(L.S. = Locus Sigilli = staður innsiglis)

 

>>><<<

 

Fundarboð »SAMSTÖÐU ÞJÓÐAR« 11. febrúar 2012

  

 

Samstaða þjóðar    NATIONAL UNITY COALITION                                                               Baráttusamtök fyrir sjálfstæðu ríki á Íslandi    og fullveldisréttindum almennings.    Stöndum vörð um Stjórnarskrá Lýðveldisins.

                           Áskorun til forseta Íslands

  

   

    

Fundarboð »SAMSTÖÐU ÞJÓÐAR« 11. febrúar 2012

Laugardaginn 11. þ.m. kl 14.00 í Perlunni

  

Hinn 28. janúar 2011 voru stofnuð grasrótar-samtökin »SAMSTAÐA ÞJÓÐAR gegn ICESAVE«. Hafin var barátta gegn lagasetningu um forsendulausa skattlagningu. Ætlun ríkisstjórnarinnar var að láta Íslendskan almenning greiða ólögvarðar kröfur Breta og Hollendinga.

  

»SAMSTAÐA«. vann að því að safna undirskriftum landsmanna að áskorun til forseta landsins um að haldið yrði þjóðaratkvæði um Icesave-III-lögin. Síðan tók við það starf að útskýra fyrir almenningi nauðsyn þess að fella lögin í þjóðaratkvæðinu 09. apríl 2011.

  

Þegar sigur í þjóðaratkvæðinu var í höfn, var ákveðið að þinglýsa félaginu »SAMSTAÐA ÞJÓÐAR«. Þinglýsing félagsins og þessa gæfuríka nafns hafði oft verið rædd á fundum samtakanna en ekki orðið af framkvæmd fyrr en næði skapaðist til þess um mitt ár 2011. Skráning félagsins var gerð 13. júlí 2011.

  

Þinglýsingin var gerð til þess að félagið »SAMSTAÐA ÞJÓÐAR« væri tiltækt til varnar margvíslegum óhæfuverkum  gegn þjóðinni. Formlegt félag er af mörgum ástæðum nauðsynlegt, til að standa fyrir langvarandi hugsjónabaráttu í þágu þjóðarinnar.

  

Baráttumálin sem liggja fyrir eru mikilvæg og ákveða þarf hvernig starfið verður skipulagt:

  

1. Ríkisstjórnin ætlar að láta þjóðina greiða ICESAVE, nú með lögsókn fyrir EFTA-dómstólnum.
2. Ríkisstjórnin linnir ekki tilraunum til að innlima Ísland í Evrópusambandið.
3. Halda verður áfram tilraunum til að fá kæru Íslands gegn Bretlandi og Hollandi tekna fyrir hjá Evrópudómstólnum.
4. Herða þarf baráttuna fyrir úrsögn Íslands úr Evrópska efnahagssvæðinu.

  

  

Góðir félagar við höfum þegar unnið góða sigra

og megum ekki láta þreytu eða uppgjöf stöðva okkur.

  

Mætum á fundinn laugardaginn 11. þ.m. kl 14.00 í „Perlunni“ til þess að ræða þessi mál. Allir stuðningsmenn eru velkomnir.

  

Með baráttu kveðjum !

  

Stjórn »SAMSTÖÐU ÞJÓÐAR«

   

      


    

Barátta fyrir sjálfstæðu ríki á Íslandi.

Barátta fyrir fullveldisréttindum almennings.

Stöndum vörð um Stjórnarskrá Lýðveldisins.

>>><<<

 

Undirlægjuháttur fyrir erlendu valdi og framandi hugmyndafræði.

  

 

Samstaða þjóðar    NATIONAL UNITY COALITION                                                               Baráttusamtök fyrir fullveldisrétti almennings og sjálfstæði Íslands.    Stöndum vörð um Stjórnarskrá Lýðveldisins.

                           Áskorun til forseta Íslands

  

   

    

Undirlægjuháttur fyrir erlendu valdi og framandi hugmyndafræði.

  

Loftur Altice Þorsteinsson.
  
Hver vetrar-stormurinn af öðrum gengur yfir landið, en góðar vonir standa til að þeir muni ganga hjá og valda landi og þjóðlífi litlum skaða. Hægt er að horfa til hækkandi Sólar og vona að smádýr landsins, svo sem fuglar og kanínur muni þrauka erfiða tíð sem dýrategundir, þótt margir einstaklingar falli í valinn.

  

Einn er þó sá vetrar-stormur sem ekki eru horfur að muni hjaðna og nefnist hann: Undirlægjuháttur fyrir erlendu valdi og framandi hugmyndafræði. Allt frá upphafi byggðar Íslands hafa fyrirfundist í landinu einstaklingar sem ekkert vita sælla en þjóna erlendum herrum og framandi hugmyndum. Á síðustu áratugum hefur þetta ógæfufólk rottað sig saman í Alþýðuflokki og síðar Samfylkingu.

  

Á síðustu árum hafa hins vegar þjóðhollir Íslendingar heldst átt sér skjól í félögum sem borið hafa nafnið Samstaða. Þannig var Samstaða um óháð Ísland stofnað 29. ágúst 1991 og var markmið félagsins að berjast gegn aðild Íslands að Evrópska efnahagssvæðinu (EES) og gegn innlimun landsins í Evrópusambandið (ESB). Þrátt fyrir að ekki tækist að hindra aðild Íslands að EES-samningnum, lifði baráttuandinn áfram og stofnun Heimssýnar 27. júní 2002 var framhald Samstöðu um óháð Ísland.

  

Til Samstöðu þjóðar gegn Icesave var stofnað 28. janúar 2011, sem óformlegra grasrótarsamtaka. Eftir stóra sigra í baráttunni gegn Icesave-kröfum nýlenduveldanna, var 13. júlí 2011 stofnað skrásett félag undir nafninu Samstaða þjóðar. Tilgangur þess er að halda uppi merkinu gegn Icesave-kröfunum, sem Icesave-stjórnin ætlar að halda til streitu og almennt að berjast fyrir stjórnskipulegum hagsmunum þjóðarinnar.

  

Nú bregður svo við að stofnaður hefur verið stjórnmálaflokkur undir nafninu Samstaða – flokkur lýðræðis- og velferðar, án heimildar frá skrásettum handhöfum samstöðu-nafnsins. Stefna þessa stjórnmálaflokks er einnig í hróplegri andstöðu við stefnu Samstöðu þjóðar, því að eftirfarandi málsgrein er í stefnuskránni:

  

Samstaða telur að við núverandi aðstæður sé hagsmunum Íslands best borgið utan ESB en leggur áherslu á að samningaviðræðunum verði lokið án tafar og niðurstaðan fari í þjóðaratkvæðagreiðslu.

  

Þessi afstaða er óskiljanleg þeim sem hlúa vilja að sjálfstæðu ríki á Íslandi. Okkar krafa er afdráttarlaus um að aðlögun Íslendska stjórnkerfisins að háttum Evrópusambandsins verði tafarlaust hætt. Samstaða þjóðar getur því ekki tekið neinn þátt í hinu nýgja framboði, þótt vafalaust megi finna eitthvað nýtilegt í stefnu þess.

    

Til Samstöðu þjóðar gegn Icesave var stofnað 28. janúar 2011,

 sem óformlegra grasrótarsamtaka.

Eftir stóra sigra í baráttunni gegn Icesave-kröfum nýlenduveldanna,

var 13. júlí 2011 stofnað skrásett félag undir nafninu Samstaða þjóðar.

>>><<<

 

Forget global warming - nærsta kuldaskeið er áhyggjuefnið

  

 

Samstaða þjóðar    NATIONAL UNITY COALITION                                                               Baráttusamtök fyrir fullveldisrétti almennings og sjálfstæði Íslands.    Stöndum vörð um Stjórnarskrá Lýðveldisins.

                           Áskorun til forseta Íslands

    

 

Lífsandinn (CO2) var ekki orsök hlýnunar.

Nærsta kuldaskeið er áhyggjuefni.

      

     

 

The supposed ‘consensus’ on man-made global warming is facing an inconvenient challenge after the release of new temperature data showing the planet has not warmed for the past 15 years.

The figures suggest that we could even be heading for a mini ice age to rival the 70-year temperature drop that saw frost fairs held on the Thames in the 17th Century.

Based on readings from more than 30,000 measuring stations, the data was issued last week without fanfare by the Met Office and the University of East Anglia Climatic Research Unit. It confirms that the rising trend in world temperatures ended in 1997.

 

 

A painting, dated 1684, by Abraham Hondius

depicts one of many frost fairs on the River Thames during the mini ice age.

Meanwhile, leading climate scientists yesterday told The Mail on Sunday that, after emitting unusually high levels of energy throughout the 20th Century, the sun is now heading towards a ‘grand minimum’ in its output, threatening cold summers, bitter winters and a shortening of the season available for growing food.

Solar output goes through 11-year cycles, with high numbers of sunspots seen at their peak.

We are now at what should be the peak of what scientists call ‘Cycle 24’ – which is why last week’s solar storm resulted in sightings of the aurora borealis further south than usual. But sunspot numbers are running at less than half those seen during cycle peaks in the 20th Century.

Analysis by experts at NASA and the University of Arizona – derived from magnetic-field measurements 120,000 miles beneath the sun’s surface – suggest that Cycle 25, whose peak is due in 2022, will be a great deal weaker still.

According to a paper issued last week by the Met Office, there is a  92 per cent chance that both Cycle 25 and those taking place in the following decades will be as weak as, or weaker than, the ‘Dalton minimum’ of 1790 to 1830. In this period, named after the meteorologist John Dalton, average temperatures in parts of Europe fell by 2C.

However, it is also possible that the new solar energy slump could be as deep as the ‘Maunder minimum’ (after astronomer Edward Maunder), between 1645 and 1715 in the coldest part of the ‘Little Ice Age’ when, as well as the Thames frost fairs, the canals of Holland froze solid.

 

 

 

 

 

Yet, in its paper, the Met Office claimed that the consequences now would be negligible – because the impact of the sun on climate is far less than man-made carbon dioxide. Although the sun’s output is likely to decrease until 2100, ‘This would only cause a reduction in global temperatures of 0.08C.’ Peter Stott, one of the authors, said: ‘Our findings suggest  a reduction of solar activity to levels not seen in hundreds of years would be insufficient to offset the dominant influence of greenhouse gases.’

These findings are fiercely disputed by other solar experts.

‘World temperatures may end up a lot cooler than now for 50 years or more,’ said Henrik Svensmark, director of the Center for Sun-Climate Research at Denmark’s National Space Institute. ‘It will take a long battle to convince some climate scientists that the sun is important. It may well be that the sun is going to demonstrate this on its own, without the need for their help.’

He pointed out that, in claiming the effect of the solar minimum would be small, the Met Office was relying on the same computer models that are being undermined by the current pause in global-warming.

CO2 levels have continued to rise without interruption and, in 2007, the Met Office claimed that global warming was about to ‘come roaring back’. It said that between 2004 and 2014 there would be an overall increase of 0.3C. In 2009, it predicted that at least three of the years 2009 to 2014 would break the previous temperature record set in 1998.

 

 

 

 

 

So far there is no sign of any of this happening. But yesterday a Met Office spokesman insisted its models were still valid.

‘The ten-year projection remains groundbreaking science. The period for the original projection is not over yet,’ he said.

Dr Nicola Scafetta, of Duke University in North Carolina, is the author of several papers that argue the Met Office climate models show there should have been ‘steady warming from 2000 until now’.

‘If temperatures continue to stay flat or start to cool again, the divergence between the models and recorded data will eventually become so great that the whole scientific community will question the current theories,’ he said.

He believes that as the Met Office model attaches much greater significance to CO2 than to the sun, it was bound to conclude that there would not be cooling. ‘The real issue is whether the model itself is accurate,’ Dr Scafetta said. Meanwhile, one of America’s most eminent climate experts, Professor Judith Curry of the  Georgia Institute of Technology, said she found the Met Office’s confident prediction of a ‘negligible’ impact difficult to understand.

‘The responsible thing to do would be to accept the fact that the models may have severe shortcomings when it comes to the influence of the sun,’ said Professor Curry. As for the warming pause, she said that many scientists ‘are not surprised’.

 

 

 

 

She argued it is becoming evident that factors other than CO2 play an important role in rising or falling warmth, such as the 60-year water temperature cycles in the Pacific and Atlantic oceans.

‘They have insufficiently been appreciated in terms of global climate,’ said Prof Curry. When both oceans were cold in the past, such as from 1940 to 1970, the climate cooled. The Pacific cycle ‘flipped’ back from warm to cold mode in 2008 and the Atlantic is also thought likely to flip in the next few years.

Pal Brekke, senior adviser at the Norwegian Space Centre, said some scientists found the importance of water cycles difficult to accept, because doing so means admitting that the oceans – not CO2 – caused much of the global warming between 1970 and 1997.

The same goes for the impact of the sun – which was highly active for much of the 20th Century.

‘Nature is about to carry out a very interesting experiment,’ he said. ‘Ten or 15 years from now, we will be able to determine much better whether the warming of the late 20th Century really was caused by man-made CO2, or by natural variability.’

Meanwhile, since the end of last year, world temperatures have fallen by more than half a degree, as the cold ‘La Nina’ effect has re-emerged in the South Pacific.

‘We’re now well into the second decade of the pause,’ said Benny Peiser, director of the Global Warming Policy Foundation. ‘If we don’t see convincing evidence of global warming by 2015, it will start to become clear whether the models are bunk. And, if they are, the implications for some scientists could be very serious.’

Greinin er eftir David Rose og fengin hjá Mail Online: http://www.dailymail.co.uk/sciencetech/article-2093264/Forget-global-warming--Cycle-25-need-worry-NASA-scientists-right-Thames-freezing-again.html#ixzz1l7ew4kO0

 

   

>>><<<

 

Christian IX »gaf« Íslendingum stjórnarskrá af sínu »frjálsa fullveldi«

  

 

Samstaða þjóðar    NATIONAL UNITY COALITION                                                               Baráttusamtök fyrir fullveldisrétti almennings og sjálfstæði Íslands.    Stöndum vörð um Stjórnarskrá Lýðveldisins.

                           Áskorun til forseta Íslands

  

   

    

Christian IX »gaf« Íslendingum stjórnarskrá af sínu »frjálsa fullveldi«

  

   

Allt frá því að Christian IX konungur af Danmörku “gaf” Íslendingum stjórnarskrá 05. Janúar 1874, hefur orðið “fullveldi” verið fyrirferðamikið í umræðu um stjórnskipun landsins. Að því er ég bezt veit kemur “fullveldi” fyrst fyrir í rituðum heimildum síðar þetta sama ár, en það er að finna í auglýsingu sem konungur sendi frá sér af tilefni “gjafar” stjórnarskrárinnar.

  

Í auglýsingu konungs er talað um »frjálst fullveldi« sem væntanlega merkir “algjört fullveldi” sem er óþörf endurtekning á þeirri staðreynd að fullveldi er óskiptanlegt og er því ávallt að öllu leyti í höndum eins aðila, til dæmis konungs, hóps höfðingja eða almennings. Hins vegar geta fullveldisréttindi legið víða, en fullveldishafinn einn getur ákveðið hvaða stjórnarfarslega fyrirkomulag er viðhaft. Fyrirkomulagið ræðst oftast af því sem fullveldishafanum þykir hagkvæmt.

  

Í lýðveldi fer lýðurinn/almenningur með fullveldið (sem á ensku nefnist sovereign power). Þetta merkir að allt stjórnskipulegt vald á Íslandi er í höndum almennings, þar á meðal löggjafarvaldið. Ekki er hagkvæmt að þjóðaratkvæði fari fram um öll lagafrumvörp og því er forsetanum – umboðsmanni almennings – falið að undirrita lagafrumvörp. Ef forsetinn verður þess áskynja að almenningur er ekki sáttur við lagafrumvarp, þá ber honum að vísa því í þjóðaratkvæði, í samræmi við 26. grein Stjórnarskrárinnar.

  

Hugtakið »fullveldi« er því einfalt og skýrt, nema í málflutningi þeirra sem reyna að villa um fyrir fólki og telja mönnum trú um að stjórnarfar í landinu sé annað en Stjórnarskráin staðfestir. Fremstir í flokki þeirra sem vilja afnema lýðveldi sem stjórnarfar á Íslandi eru svo nefndir þingræðissinnar. Þeir vilja koma á höfðingjaveldi og hefur orðið nokkuð ágengt við að sölsa undir sig vald, í trássi við afdráttarlaus ákvæði Stjórnarskrárinnar.

  

Fyrrnefnda auglýsingu, sem Christian IX birti í dagblöðum landsins á árinu 1874, getur að líta hér fyrir neðan.

  

Loftur Altice Þorsteinsson.

    

---<<<>>>---

  

  

KONUNGLEG AUGLÝSING TIL ÍSLENDINGA.

  

  

Vér Christian hinn Níundi...gjörum kunnugt:

  

Alþingi, sem saman kom árið, sem leið, hefir í þegnlegu ávarpi til Vor farið þess á leit, að Vér — samkvæmt því, sem einnig er látið í ljósi í bænarskrá frá inu sama Alþingi — vildum gjöra yfirstandandi ár enn þá atkvæðismeira fyrir Íslendinga með því að gefa Íslandi stjórnarbót, er veitti Alþingi fullt löggjafarvald og fjárforræði, og sem að öðru leyti væri svo frjálsleg, som framast væri unnt.

  

Vér höfum síðan á ný látið sem nákvæmlegast íhuga stjórnarskipunarmál Íslands, og er árangurinn af því orðinn sá, að Vér einn af inum fyrstu dögum ársins með Voru konunglega nafni höfum löghelgað stjórnarskrá um in sérstaklegu málefni Íslands, sem að mestu leyti er bygð á frumvarpi því til stjórnarskipunarlaga, sem lagt var fyrir alþingi árið 1871, en þó hefir sérstaklega verið tekið tillit til þeirra atriða, sem tekin voru fram í fyrnefndri bænarskrá Alþingis.

  

Jafnframt og Vér birtum þetta Vorum trúu og kæru þegnum á Íslandi, finnum Vér hvöt til þess að lýsa yfir allrahæstu ánægju Vorri með, að ið Íslendska stjórnarskipunarverk, sem svo lengi hefir verið starfað að, þannig er nú alveg til lykta leitt, og sömuleiðis viðurkenning Vorri og þakklæti fyrír traust það, sem fulltrúar landsins hafa auðsýnt Oss með því að fela það fyrirhyggju Vorri á þann hátt, sem sagt var, aðkoma fullnaðarskipun á um þetta mikilvæga málefni.

  

Það er von Vor, að Vorir trúu Íslendingar taki á móti gjöf þeirri, sem Vér þannig af »frjálsu fullveldi« höfum veitt Íslandi, með inu sama hugarfari, er hún er sprottin af, og að það verði viðurkennt eigi að eins, að þá er stjórnarskráin var samin, hafi verið tekið svo sem unnt var tillit til þeirra óska, sem fram eru komnar frá Íslands hálfu, að svo miklu leyti, sem þær gátu samrímzt við það, að þeirri stjórnarskipun ríkisins, sem nú á sér stað, yrði haldið óbreyttri, og þá nauðsyn, sem á því er, að lög þau, sem hér ræðir um, komi fram í því formi, sem samsvari eðli þeirra sem endilegra stjórnarskipunarlaga, heldur einnig, að Vorum kæru þegnum á Íslandi sé með stjórnarskránni yfir höfuð veitt svo mikið frelsi og þjóðleg réttindi, að skilyrðunum fyrir öflugum og heillaríkum framförum landsins bæði í andlegum og líkamlegum efnum sé með því fullnægt.

  

En eigi sáðkorn það, sem falið er í stjórnarbótinni, að geta borið ávöxtu, þarf til þess, að lýður og stjórn leggist á eitt um að vinna að því í eindrægni, sem er sameiginlegt mark og mið hvorutveggju, som er framfarir og hagsæld landsins, og treystum Vér því staðfastlega, að Vorir trúu Íslendingar með því að neyta hyggilega frelsis þess, sem þeim er veitt, vilji styðja viðleitni Vora, til þess að þessu augnamiði verði náð.

    

Einkar geðfelt hefir það þar að auki verið Oss, að framkvæmd þessarar mikilvægu gjörðar samkvæmt ósk Alþingis hefir getað átt ser stað einmitt á því ári, er þess verður minnst, að 1000 ár eru liðin síðan Ísland first byggðist, og að þá hafi byrjað þjóðarlíf, sem einkum með því að halda við máli forfeðranna og færa í sögur afreksverk þeirra, hefir verið svo mikilsvert fyrir öll norðurlönd.

  

Um leið og Vér í tilefni af hátíð þeirri, sem í hönd fer, sendum öllum Vorum trúu og kæru þegnum á Íslandi kveðju Vora og Vorar bestu heilla- og hamingjuóskir landinu til handa um ókominn tíma, sameinum Vér því vonina um, að sá tími muni koma, að umskipti þau á stjórnarhögum Íslands, sem nú standa til, verði einnig talin í sögunni sem atkvæðamikill og happasæll viðburður fyrir Ísland.

  

  

Gefið í Amalíuborg, 14. dag febrúarmánaðar 1874.

  

Undir Vorri konunglegu hendi og innsigli.

  

CHRISTIAN R.

  

(L. S.)

  

(L.S. = Locus Sigilli = staður innsiglis)

 

>>><<<

 

No Need to Panic About Global Warming

  

 

Samstaða þjóðar    NATIONAL UNITY COALITION                                                               Baráttusamtök fyrir fullveldisrétti almennings og sjálfstæði Íslands.    Stöndum vörð um Stjórnarskrá Lýðveldisins.

                           Áskorun til forseta Íslands

   

 

 

No Need to Panic About Global Warming 

   

Fyrst birt í The Wall Street Journal.
  
Höfundar eru 16 vísindamenn og eru nöfn þeirra skráð í lok greinarinnar.
 

A candidate for public office in any contemporary democracy may have to consider what, if anything, to do about "global warming." Candidates should understand that the oft-repeated claim that nearly all scientists demand that something dramatic be done to stop global warming is not true. In fact, a large and growing number of distinguished scientists and engineers do not agree that drastic actions on global warming are needed.

In September, Nobel Prize-winning physicist Ivar Giaever, a supporter of President Obama in the last election, publicly resigned from the American Physical Society (APS) with a letter that begins:  

"I did not renew [my membership] because I cannot live with the [APS policy] statement: &#39;The evidence is incontrovertible: Global warming is occurring. If no mitigating actions are taken, significant disruptions in the Earth&#39;s physical and ecological systems, social systems, security and human health are likely to occur. We must reduce emissions of greenhouse gases beginning now.&#39; In the APS it is OK to discuss whether the mass of the proton changes over time and how a multi-universe behaves, but the evidence of global warming is incontrovertible?"

In spite of a multidecade international campaign to enforce the message that increasing amounts of the "pollutant" carbon dioxide will destroy civilization, large numbers of scientists, many very prominent, share the opinions of Dr. Giaever. And the number of scientific "heretics" is growing with each passing year. The reason is a collection of stubborn scientific facts.  

Perhaps the most inconvenient fact is the lack of global warming for well over 10 years now. This is known to the warming establishment, as one can see from the 2009 "Climategate" email of climate scientist Kevin Trenberth: "The fact is that we can&#39;t account for the lack of warming at the moment and it is a travesty that we can&#39;t." But the warming is only missing if one believes computer models where so-called feedbacks involving water vapor and clouds greatly amplify the small effect of CO2.

The lack of warming for more than a decade—indeed, the smaller-than-predicted warming over the 22 years since the U.N.&#39;s Intergovernmental Panel on Climate Change (IPCC) began issuing projections—suggests that computer models have greatly exaggerated how much warming additional CO2 can cause. Faced with this embarrassment, those promoting alarm have shifted their drumbeat from warming to weather extremes, to enable anything unusual that happens in our chaotic climate to be ascribed to CO2.  

The fact is that CO2 is not a pollutant. CO2 is a colorless and odorless gas, exhaled at high concentrations by each of us, and a key component of the biosphere&#39;s life cycle. Plants do so much better with more CO2 that greenhouse operators often increase the CO2 concentrations by factors of three or four to get better growth. This is no surprise since plants and animals evolved when CO2 concentrations were about 10 times larger than they are today. Better plant varieties, chemical fertilizers and agricultural management contributed to the great increase in agricultural yields of the past century, but part of the increase almost certainly came from additional CO2 in the atmosphere.

 

Although the number of publicly dissenting scientists is growing, many young scientists furtively say that while they also have serious doubts about the global-warming message, they are afraid to speak up for fear of not being promoted—or worse. They have good reason to worry. In 2003, Dr. Chris de Freitas, the editor of the journal Climate Research, dared to publish a peer-reviewed article with the politically incorrect (but factually correct) conclusion that the recent warming is not unusual in the context of climate changes over the past thousand years. The international warming establishment quickly mounted a determined campaign to have Dr. de Freitas removed from his editorial job and fired from his university position. Fortunately, Dr. de Freitas was able to keep his university job.

This is not the way science is supposed to work, but we have seen it before—for example, in the frightening period when Trofim Lysenko hijacked biology in the Soviet Union. Soviet biologists who revealed that they believed in genes, which Lysenko maintained were a bourgeois fiction, were fired from their jobs. Many were sent to the gulag and some were condemned to death.  

Why is there so much passion about global warming, and why has the issue become so vexing that the American Physical Society, from which Dr. Giaever resigned a few months ago, refused the seemingly reasonable request by many of its members to remove the word "incontrovertible" from its description of a scientific issue? There are several reasons, but a good place to start is the old question "cui bono?" Or the modern update, "Follow the money."

Alarmism over climate is of great benefit to many, providing government funding for academic research and a reason for government bureaucracies to grow. Alarmism also offers an excuse for governments to raise taxes, taxpayer-funded subsidies for businesses that understand how to work the political system, and a lure for big donations to charitable foundations promising to save the planet. Lysenko and his team lived very well, and they fiercely defended their dogma and the privileges it brought them.  

Speaking for many scientists and engineers who have looked carefully and independently at the science of climate, we have a message to any candidate for public office: There is no compelling scientific argument for drastic action to "decarbonize" the world&#39;s economy. Even if one accepts the inflated climate forecasts of the IPCC, aggressive greenhouse-gas control policies are not justified economically.

 

---<<<>>>---<<<>>>---<<<>>>---

  

.

Princeton physics professor Willam Happer

on why a large number of scientists

do not believe that carbon dioxide is causing global warming.

 

A recent study of a wide variety of policy options by Yale economist William Nordhaus showed that nearly the highest benefit-to-cost ratio is achieved for a policy that allows 50 more years of economic growth unimpeded by greenhouse gas controls. This would be especially beneficial to the less-developed parts of the world that would like to share some of the same advantages of material well-being, health and life expectancy that the fully developed parts of the world enjoy now. Many other policy responses would have a negative return on investment. And it is likely that more CO2 and the modest warming that may come with it will be an overall benefit to the planet. 

If elected officials feel compelled to "do something" about climate, we recommend supporting the excellent scientists who are increasing our understanding of climate with well-designed instruments on satellites, in the oceans and on land, and in the analysis of observational data. The better we understand climate, the better we can cope with its ever-changing nature, which has complicated human life throughout history. However, much of the huge private and government investment in climate is badly in need of critical review.

Every candidate should support rational measures to protect and improve our environment, but it makes no sense at all to back expensive programs that divert resources from real needs and are based on alarming but untenable claims of "incontrovertible" evidence.

• Claude Allegre, former director of the Institute for the Study of the Earth, University of Paris;
• J. Scott Armstrong, cofounder of the Journal of Forecasting and the International Journal of Forecasting;
• Jan Breslow, head of the Laboratory of Biochemical Genetics and Metabolism, Rockefeller University;
• Roger Cohen, fellow, American Physical Society;
• Edward David, member, National Academy of Engineering and National Academy of Sciences;
• William Happer, professor of physics, Princeton;
• Michael Kelly, professor of technology, University of Cambridge, U.K.;
• William Kininmonth, former head of climate research at the Australian Bureau of Meteorology;
• Richard Lindzen, professor of atmospheric sciences, MIT;
• James McGrath, professor of chemistry, Virginia Technical University;
• Rodney Nichols, former president and CEO of the New York Academy of Sciences;  
• Burt Rutan, aerospace engineer, designer of Voyager and SpaceShipOne;
• Harrison H. Schmitt, Apollo 17 astronaut and former U.S. senator;
• Nir Shaviv, professor of astrophysics, Hebrew University, Jerusalem;
• Henk Tennekes, former director, Royal Dutch Meteorological Service;
• Antonio Zichichi, president of the World Federation of Scientists, Geneva. 
   
   

There&#39;s no compelling scientific argument for drastic action

to &#39;decarbonize&#39; the world&#39;s economy.

  

 

Framundan er harðnandi barátta um Lýðveldið og embætti forseta

  

 

Samstaða þjóðar    NATIONAL UNITY COALITION                                                               Baráttusamtök fyrir fullveldisrétti almennings og sjálfstæði Íslands.    Stöndum vörð um Stjórnarskrá Lýðveldisins.

                           Áskorun til forseta Íslands

  

   

    

Framundan er harðnandi barátta um Lýðveldið og embætti forseta.

  

Fyrst birt í Morgunblaðinu 01. febrúar 2012.

 

Loftur Altice Þorsteinsson.
  
Flestum landsmönnum mun ljóst, að 1918 varð Ísland sjálfstætt konungsveldi, með Kristján X sem konung sameiginlega með Danmörku. Þessi konungur fór með fullveldisrétt þjóðarinnar þar til lýðveldið var stofnað 1944. Með nýrri stjórnarskrá færðist fullveldisrétturinn úr höndum konungs til almennings á Íslandi.

  

Lýðveldi nefnist það stjórnarform þegar fullveldisréttur þjóðar er í höndum almennings. Forseti lýðveldisins er umboðsmaður þjóðarinnar innan stjórnkerfisins. Hann er handhafi framkvæmdavaldsins, en jafnframt er hann eftirlitsmaður með löggjafarvaldinu. Af 81 grein Stjórnarskrárinnar fjalla 30 greinar eingöngu um verksvið forsetans. Forsetinn fer með vald til þingrofs (24.gr.) og vald til að vísa lagafrumvörpum til þjóðaratkvæðis (26.gr.). Jafnframt skipar forsetinn ráðherra og leysir þá frá störfum (15.gr.). Forsetinn er eini valdhafi landsins sem kjörinn er almennri kosningu.

  

Frá 1944 hefur okkar ágæta stjórnarskrá formfest lýðræði sem stjórnarfar landsins, þótt valdastéttin hafi rangtúlkað mörg ákvæði hennar. Sem dæmi um þessar tilraunir til að rugla landsmenn í ríminu, má benda á nafngiftina “fullveldisdagur” um 01. desember 1918, þegar þjóðin STAÐFESTI fullveldisrétt Kristjáns X. Hins vegar náðist 1918 fram viðurkenning á sjálfstæðinu og 01. desember ætti því að nefnast “sjálfstæðisdagur”. Fullveldið var síðan HEIMT úr greipum konungs með stjórnarskránni frá 1944 og því ætti 17. júní að nefnast “fullveldisdagur”.

  

Þessi fölsun á nafngiftum er auðvitað smámál, í samanburði við þá vanvirðingu á efnisatriðum Stjórnarskrárinnar sem viðgengis hefur allar götur frá 1944. Þingræðissinnar hafa komist upp með að sniðganga mörg ákvæði Stjórnarskrárinnar, sem er forskrift okkar að lýðræðinu. Þingræðissinnar hafa í heitstrengingum um að afsala sjálfstæði landsins til risans í austri og afnema formlega fullveldisrétt almennings. Þeir hafa jafnvel uppi áróður um að embætti forsetans verði lagt af. Slík krafa lýsir vilja til að lýðveldið verði lagt niður og að í staðinn verði höfðingjaveldi formfest, öðru nafni þingræði.

Áskorun á Ólaf Ragnar Grímsson.

Við þessar aðstæður er öðru mikilvægara, að þjóðin geti fullkomlega treyst að forseti lýðveldisins fylgi Stjórnarskránni og láti ekki fulltrúa hins erlenda valds komast upp með bellibrögð. Við vitum að núverandi forseti, Ólafur Ragnar Grímsson hefur þann dug og þann skilning á stjórnskipun landsins sem þarf til að mæta atlögunni. Ef nýr maður kemur að Bessastöðum, veit enginn hvort hann muni líta á sig sem umboðsmann almennings og vörzlumann lýðræðisins.

  

Íslendsk þjóð getur ekki tekið áhættu með að embætti forsetans lendi í höndum fólks sem tilbúið er að fórna sjálfstæði landsins og fullveldisrétti þjóðarinnar á altari framandi hugmyndafræði. Ekki má henda að barátta genginna kynslóða verði að engu gerð með hirðuleysi, eða í nafni stundarhagsmuna. Að beztu manna yfirsýn er því skorað á forsetann Ólaf Ragnar Grímsson að gefa kost á áframhaldandi setu á forsetastóli.

Stjórnarskráin er fjöregg þjóðarinnar.

Ekki eru margar þjóðir sem eiga alvöru stjórnarskrá, eins og við Íslendingar. Ákvæðið um þjóðaratkvæði samkvæmt 26. greininni, er einn af dýrgripum þessarar þjóðar og það ákvæði bjargaði okkur frá Icesave-kúguninni. En í Stjórnarskránni er aðra dýrgripi að finna og þar á meðal er 24. greinin um þingrof og 15. greinin um ráðherraskipanir:

  

24. grein. Forseti lýðveldisins getur rofið Alþingi, og skal þá stofnað til nýrra kosninga, áður en 45 dagar eru liðnir frá því er gert var kunnugt um þingrofið, enda komi Alþingi saman eigi síðar en tíu vikum eftir að það var rofið. Alþingismenn skulu halda umboði sínu til kjördags.

15. grein. Forsetinn skipar ráðherra og veitir þeim lausn. Hann ákveður tölu þeirra og skiptir störfum með þeim.

Þegar hvorki meirihluti Alþingismanna né ríkisstjórn landsins njóta trausts þjóðarinnar, verður forsetinn að hafa styrk til að beita þeim úrræðum sem Stjórnarskráin leggur honum í hendur. Við flestum blasir, að mikil mistök voru gerð í Alþingiskosningunum 2009. Til þings völdust of margir óhæfir frambjóðendur, sem dag hvern virðist leggja sig fram um að valda tjóni.

  

Icesave-klafinn sem þetta fólk vildi umfram allt leggja á almenning er bara eitt dæmi af mörgum. Sannast hefur, að undirgefni við Evrópusambandið var orsök þessarar óþjóðhollu tilraunar. Framundan er lokaorusta um sjálfstæði landsins, sem enginn skyldi fyrirfram telja auðunna. Framtíð þjóðarinnar hangir raunverulega í bláþræði. Nærsti forseti verður að hafa dug til að losa þjóðina við gagnslaust fólk, sem of lengi hefur hangið á ríkisspenanum. Ólafur Ragnar Grímsson er manna líklegastur til að uppfylla þessa kröfu almennings.

    

Að beztu manna yfirsýn er skorað á forsetann

Ólaf Ragnar Grímsson

að gefa kost á áframhaldandi setu á forsetastóli.

>>><<<