Leyniskýrsla Evrópusambandsins frá 09. desember 2010

        

Stjórnarskráin

Áskorun til forseta  Íslands

Peningastefnan

Icesave-vextir

 

 

 

Samstaða þjóðar    NATIONAL UNITY COALITION                                                               Baráttusamtök fyrir sjálfstæðu ríki á Íslandi    og fullveldisréttindum almennings.    Stöndum vörð um Stjórnarskrá Lýðveldisins.

    

Leyniskýrsla Evrópusambandsins frá 09. desember 2010.

 

17. febrúar 2012.

  

Loftur Altice Þorsteinsson.

  

Þeirri ranghugmynd hefur verið haldið að landsmönnum að ríkisstjórn Íslands sé hvati umsóknarinnar að Evrópusambandinu. Þessu er alls ekki svo farið, heldur er það Evrópusambandið sem sækir fast að innlima landið og kjölturakkar ESB hlýða einungis fyrirmælum frá Brussel. Skýrslur frá ESB sýna að þetta er staðreynd og verður hér getið árs-gamallar leyniskýrslu sem Samstöðu þjóðar hefur nýlega borist.

  

Skýrslan er dagsett 09. desember 2010 og var gerð að frumkvæði Maroš Šefčovič, sem er varaforseti Framkvæmdastjórnar ESB og Štefan Füle sem er stækkunarstjóri. Skýrslan ber heitið “Ísland sem umsóknarland” og það verður að teljast merkilegt að það eintak sem Samstaða hefur undir höndum er á Íslendsku. Staffan Nilsson er skrifaður fyrir skýrslunni sem formaður Efnahags- og félagsmálanefndar ESB (EESC).

  

Skýrslan hefst á tilvísun til leynifundar sem haldinn var á Hilton hótelinu í Reykjavík 08. September 2010. Til fundarins var boðið heldstu kjölturökkum ESB og ræðumenn voru fulltrúar samtaka eins og Samtaka atvinnulífsins (Róbert Trausti Árnason), Samtaka iðnaðarins (Bjarni Már Gylfason) og Alþýðusambandsins (Gylfi Arnbjörnsson), auk fulltrúa ríkisstjórnarinnar (Stefán Haukur Jóhannesson). Svo segir í skýrslunni:

 

Eins og kom fram á opnum fundi á Íslandi í september 2010 er sem stendur mjög á brattann að sækja hvað varðar stuðning almennings við umsókn Íslands um aðild að Evrópusambandinu. Þótt áfram sé deilt um aðildina sem slíka virðist stuðningur við aðildarviðræðurnar þó hafa aukist að undanförnu: 64% Íslendinga vilja heldur halda ESB-aðildarferlinu áfram en draga umsóknina til baka. Þetta er töluvert aukinn stuðningur við aðildarferlið frá fyrri skoðanakönnunum.

 

Litlu verður Vöggur feginn, því að jafnvel þótt margir séu svo heimskir að vilja skoða í ESB-skjóðuna, þá munu þeir sömu ekki verða tilbúnir að fórna sjálfstæðu ríki á Íslandi, né að afsala fullveldisréttindum komandi kynslóða í hendur valda-aðals Evrópu.

  

Þess má geta að fyrrnefndur Stefán Haukur Jóhannesson undirritaði að sögn Brussel-samninginn frá 14. nóvember 2008. Nú kemur í ljós að hann hlýtur að hafa undirritað með ósýnilegu bleki, því að Brussel-samningurinn er bara ómerkileg nóta, án undirskrifta og án auðkenna sem gætu veitt plagginu þjóðréttarlega merkingu. Össur Skarphéðinsson laug til um gerð Brussel-samningsins, sem Alþingi síðan notaði sem forsendu fyrir gerð Icesave-samninganna. Engan þarf að undra að hvorki Bretland né Holland vildu kannast við lygasamninginn frá Brussel.

       

Hér fylgja á eftir nokkrar málsgreinar úr þessari ótrúlegu leyniskýrslu:

  

Nefndin telur að tími sé kominn til að samtök (hagsmunasamtök á Íslandi) sem eru hlynnt ESB-aðild taki aukinn þátt í opinberri umræðu til að sýna fram á kosti ESB-aðildar fyrir Ísland sem og fyrir ESB. Nefndin gæti átt frumkvæði að því að skipuleggja viðburði þar sem sjónum væri einkum beint að hlutverki ýmissa hagsmunasamtaka.

  

Auk aðila vinnumarkaðarins vill nefndin undirstrika þörfina fyrir víðtækari borgaralega þátttöku ýmissa hagsmunahópa. Tryggja þarf „borgaralega umræðu“ auk hinna hefðbundnari skoðanaskipta milli aðila vinnumarkaðarins meðan á aðildarferlinu stendur.

 

Neikvætt viðhorf almennings á Íslandi til ESB-aðildar stafar að hluta af hinni óleystu Icesave-deilu. Því skiptir jafnvel meira máli að virkja samfélagið til uppbyggjandi umræðu um spurninguna um ESB-aðild. Nefndin leggur áherslu á að Icesave-málið verði leyst utan við aðildarviðræðurnar og að ekki megi gera það að hindrun fyrir aðildarferli Íslands.

   

Þrátt fyrir hin nánu tengsl Íslands við ESB hefur Ísland til skamms tíma kosið að standa utan sambandsins. Almennt má rekja þessa afstöðu til ýmissa þátta, einkum viljans til halda yfirráðum yfir sjávarauðlindum. Sameiginleg landbúnaðarstefna ESB er jafnframt óvinsæl meðal íslenskra bænda, sem óttast samkeppni við ódýrari afurðir frá meginlandinu. Þjóðernislegur málflutningur er ríkjandi meðal ákveðinna þjóðfélagshópa á Íslandi og sumir stefnumótandi aðilar hafa almennt ekki viljað tala fyrir nokkru því sem líta mætti á sem ógnun við fullveldi landsins.

 

Aðild Íslands yrði bæði ESB og Íslandi í hag. Fyrir ESB myndi hún stuðla að aukinni landfræðilegri heildstæðni og veita ESB fótfestu á norðurskauts-svæðinu og möguleika á þátttöku í Norðurskautsráðinu.

        

Vegna efnahagshrunsins hafa skuldir ríkisins margfaldast. Stór hluti þessara skulda er vegna Icesave-skuldbindinga. Samkvæmt tilskipuninni um innlánatryggingakerfi (94/19/EB) ber Íslandi að endurgreiða innstæðu-eigendum allt að 20.000 evrur á hvern reikning. Ísland hefur samþykkt að uppfylla þessar skuldbindingar. Hins vegar hefur enn ekki náðst samkomulag um þann þátt Icesave-deilunnar sem snýr að því með hvaða skilmálum Ísland á að endurgreiða breskum og hollenskum stjórnvöldum það fé sem þau hafa greitt innstæðueigendum í sínum löndum.

  

Fundurinn með hagsmunaaðilum á Íslandi (08. September 2010) benti til þess að samfélagið sé klofið í afstöðu sinni til aðildar að ESB. Einkum eru það samtök útvegsmanna og bænda sem eru mótfallin ESB-aðild á meðan samtök eins og Alþýðusamband Íslands og Samtök iðnaðarins eru hlynnt aðild. Einnig eru mörg íslensk samtök hlutlaus í afstöðu sinni. Þótt lýðræðið standi afar sterkum fótum á Íslandi er forysta hinna víðtækari borgaralegu samtaka tiltölulega veik, sem gerir það að verkum að minna jafnvægis gætir í málflutningi innan hins borgaralega samfélags.

 

Aðilar vinnumarkaðarins á Íslandi hafa almennt verið nokkuð jákvæðir í garð Evrópusamruna, þótt skoðanir séu skiptar. ASÍ hafði upphaflega efasemdir um aðild Íslands að EES en breytti afstöðu sinni árið 2000 eftir að hafa komist að þeirri niðurstöðu að EES hefði ýmsa kosti í för með sér fyrir íslenskan verkalýð. ASÍ er nú hlynnt ESB-aðildarviðræðum og upptöku evru þar sem samtökin telja hagsmunum íslensks vinnuafls og almennum stöðugleika hagkerfisins best borgið með fullum samruna við ESB.

  

  

Þessi stutta útskrift úr langri skýrslu, sýnir kaldrifjaða áætlun ESB um að innlima Ísland. Öllum ráðun er beitt til að koma böndum á þá þjóð sem landið byggir. Leitað er liðsinnis allra kjölturakka í landinu, ekki bara þeirra sem er að finna í Samfylkingunni heldur einnig í hagsmunafélögum. Einnig má benda á einstengingslega afstöðu ESB varðandi forsendulausar Icesave-kröfurnar. Geta þeir talist Íslendingar sem beygja sig undir svona kröfur ? Teljast það ekki landráð að stefna af ráðnum hug, að Ísland tapi Icesave-málinu fyrir EFTA-dómstólnum ?

 

 

---<<<>>>------<<<>>>------<<<>>>------<<<>>>------<<<>>>--- 

 

______________________________________________________________________