Stöðvum fylgisspekt Íslands við ólýðræðislegt Evrópusamband

Jón Sigurðsson	Myntráð	Kanadadalur	Icesave-vextir	NEI við ESB	Icesave-vextir
Stjórnarskráin	Fjárframlög	Vinstrivaktin	Samtök fullveldis	Evrópuvaktin	Heimssýn

  

 

Samstaða þjóðar    NATIONAL UNITY COALITION                                                               Baráttusamtök fyrir sjálfstæðu ríki á Íslandi og fullveldisréttindum almennings.    Stöndum vörð um Stjórnarskrá Lýðveldisins.

 

 

Stöðvum fylgisspekt Íslands við ólýðræðislegt Evrópusamband.

Fyrst birt í Morgunblaðinu 27. ágúst 2015.

Loftur Altice Þorsteinsson.

Þegar ríkisstjórn Íslands tók þá ákvörðun að sýna Evrópusambandinu (ESB) fylgispekt í öllum málum, voru gerð afdrifarík mistök. Flest ráðuneyti ríkisstjórnarinnar hafa haldið í þessa aumkunarverðu vegferð og má nefna þrjú glapræði: Veðurfarsstefna ESB (Umhverfisráðuneyti), Flóttamannastefna ESB (Velferðarráðuneyti) og Rússlandsstefna ESB (Utanríkisráðuneyti). Hér verður síðastnefnda glapræðið tekið til umfjöllunar. Að meðaltali sendir ESB eina fyrirskipun á viku til einhvers ráðherra Íslands, sem þeir undirrita möglunarlaust.

Íslendingar aðhyllast lýðræði og lýðveldi er það stjórnarform sem við kjósum.

Flestir Íslendingar aðhyllast lýðræði sem stjórnarfar. Það var staðfest með upptöku lýðveldis 1944, þegar einveldi danska konungsins var hafnað. Lýðveldi nefnist það stjórnarform sem svarar best til lýðræðis-hugsjónarinnar og einungis nokkrar hjá-róma raddir ESB-sinna hafa mælt fyrir öðru stjórnarformi. Í lýðveldi er fullveldi ríkisins hjá þjóðinni og brölt ESB-sinna fær ekki breytt þeirri stjórnarfarslegu staðreynd. Höfðingjaveldið sem ríkir í ESB er litlu skárra en einveldi. Í ESB er engin ráðamanna lýðræðislega kosinn.

Afstaða Íslendinga til utanríkismála hefur alla-jafna mótast af lýðræðis-hugsjón landsmanna. Þess vegna hafa Íslendingar almennt verið andsnúnir ríkjum þar sem einræði hefur ríkt og má nefna: Ítalía-Mussolini, Spánn-Franco, Þýðskaland-Hitler og Ráðstjórnarríkin-Stalín. Þrátt fyrir rótgróna andúð á einræðisríkjum, hefur Ísland ekki talið sig þess megnugt að fella einræðisstjórnir með viðskipta-þvingunum. Raunar hefur engu ríki tekist að fella stjórnvöld í öðru ríki með slíkum aðgerðum og hafa þó stórveldi reynt slíkt. Meðal annars hafa svonefndar »vinaþjóðir« beitt viðskipta-þvingunum gegn Íslandi.

Evrópusambandið og NATO fylgja útþenslustefnu.

Þróun mála í Evrópu síðustu 60 árin, varðandi áhrifasvæði, er deginum ljósari. Grunnur að ESB var lagður 1951 með stofnun Kola- og stálbandalagsins (KSB). Að stofnun KSB stóðu 6 ríki og það voru Bandaríkin sem fyrirskipuðu stofnun þess. Allar götur síðan hefur ESB verið fjarstýrt af Bandaríkjunum. Núna eru ESB ríkin 28, þannig að varla getur neinum dulist sú gríðarlega útþensla sem ESB stendur fyrir.

Samtímis stækkun ESB hefur NATO teygt út arma sína og reglan er sú að skömmu eftir að ríki hafa verið tekin í ESB hafa þau fengið inngöngu í NATO. Raunar verður ekki annað séð, en ESB sé skipulagt sem stökkpallur inn í NATO. Á góðum dögum tala menn um NATO sem varnarbandalag, en samstarf NATO ríkjanna utan Evrópu og fjölgun aðildarríkja, þótt Kalda stríðinu hafi lokið með falli Ráðstjórnarríkjanna, veldur því að menn brosa í laumi, þegar NATO er nefnt varnarbandalag. Engum dylst að ætlunin er, að umsóknir Úkraínu um aðild að ESB og NATO munu fá hraða afgreiðslu.

Ekki dugar að mótmæla þessu því að fyrir liggur samþykkt NATO frá 2008 um að Úkraína og Georgía muni verða aðilar að NATO. Í ályktun fundar NATO, sem 2008 var haldinn í Rúmeníu, segir:

»NATO fagnar löngun Úkraínu og Georgíu að verða aðilar að NATO. Í dag samþykktum við að þessi ríki munu verða aðildarríki NATO. Bæði ríkin hafa lagt drjúgan skerf til hernaðaraðgerða bandalagsins…Nærsta skref fyrir Úkraínu og Georgíu á þráð-beinni leið þeirra að aðild, er að hefja MAP-ferlið (MAP = Membership Action Plan). Við gefum þá yfirlýsingu í dag, að við styðjum MAP-umsókn þessara ríkja.«

Farið er mörgum fleirri orðum um MAP-umsókn Úkraínu og Georgíu, sem sýnir eindreginn vilja NATO til að fá þessi tvö lönd í sínar raðir og að vínföng hafa ekki verið skorin við nögl á fundinum. Við getum ímyndað okkur hvernig ráðamenn í Moskvu hafa tekið þessum hvatningum til þeirra nærstu nágranna. Varla hefur Kremlverjum fundist að vorvindar glaðir hafi blásið úr Vestrinu.

Lagabeiting Íslands í anda hryðjuverkalaga Bretlands..

Utanríkisráðherra gerði Íslandi óleik, þegar hann setti »Reglugerð 281/2014 um þvingunaraðgerðir varðandi Úkraínu«. Heimild ráðherrans er að finna í »Lögum 93/2008 um framkvæmd alþjóðlegra þvingunaraðgerða«. Þessi lög voru sett í framhaldi af árásum múslima á Bandaríkin 2001 og áttu að fjalla um varnir gegn hryðjuverkum. Svo undarlega bregður við, að »hryðjuverk« eru ekki nefnd í text laganna. Flest ríki settu sambærileg lög og þar á meðal Bretland (Anti-terrorism, Crime and Security Act 2001). Það voru einmitt þessi lög sem notuð voru gegn Íslandi í Icesave deilunni. Það er kuldalegt til þess að vita, að Ísland notar hryðjuverkalög gegn Rússlandi á jafn fráleitum forsendum og Bretland gerði gegn Íslandi.

Ef ríkisstjórn Íslands gæfi sér tíma til að fylgjast með heimsmálunum, mætti ef til vill vænta vitrænna ákvarðana. Viðskipta-stríð við Rússland, sem byggir á áróðri frá Brussel, þjónar ekki hagsmunum Íslands. Engu máli skiptir þótt NATO hafi í Kalda stríðinu verið mikilvægt tæki lýðræðisþjóða til að andæfa Kommunismanum. Tímarnir eru breyttir og hryðjuverk múslima eru verðug verkefni fyrir NATO. Rússland ætti að vera bandamaður Vestrænna ríkja gegn þeirri miklu bölvun.