Vankunnáttan er hættuleg - sérstaklega varðandi mú-islam.

Jón Sigurðsson	Myntráð	Kanadadalur	Icesave-vextir	NEI við ESB	Icesave-vextir
Stjórnarskráin	Fjárframlög	Vinstrivaktin	Samtök fullveldis	Evrópuvaktin	Heimssýn

  

 

Samstaða þjóðar    NATIONAL UNITY COALITION                                                               Baráttusamtök fyrir sjálfstæðu ríki á Íslandi og fullveldisréttindum almennings.    Stöndum vörð um Stjórnarskrá Lýðveldisins.

 

 

Vankunnáttan er hættuleg - sérstaklega varðandi mú-islam.

Fyrst birt í Morgunblaðinu 12. maí 2015.

Valdimar H Jóhannesson.

Endurreisnin átti upptök sín á Norður-Ítalíu á 14. öld, fyrst og fremst í Firenze (Flórens) en einnig í borgríkjum eins og Feneyjum, sem stóðu þá í miklum blóma. Forsendur endurreisnarinnar voru eflaust margar. Aðflutningur grískra fræðimanna vó þar kannski þyngst. Þeir voru á flótta undan grimmilegri innrás múslímskra Ottóman-Tyrkja. Tyrkirnir og aðrir múslímar höfðu herjað á byzantíska ríkið, hið kristilega gríska ríki einnig nefnt Austur-rómverska ríkið, í átta aldir áður en Býzantíum hvarf endanlega inn í söguna með falli Konstantínópel (Miklagarðs) árið 1453.

»Gullöld islams« var ránsfengur sem sóttur var til grískrar hámenningar..

Þrengt var jafnt og þétt allar aldirnar að kristnum mönnum í gríska heimsveldinu sem teygði sig um tíma frá Balkanskaganum um öll Mið-Austurlönd langleiðina að Atlantshafsströnd Norður-Afríku. Fyrsti stóri ósigurinn var við Yarmouk fljót í ágúst árið 636, rétt við núverandi landamæri Sýrlands, Jórdaníu og Ísrael. Orrustan breytti gangi sögunnar. Þá hófst hernám íslams á öllu svæðinu frá Spáni í vestri til Indlands í austri með blóðbaði, sem hefur staðið að mestu í tæpar 14 aldir með smáhléum.

Hinir grísku kristnu fræðimenn áttu rætur sínar ekki síður í grískri fornaldarheimspeki en kristninni. Flótti þeirra undan villimennsku hins frumstæða, ómenntaða íslams fór vaxandi allar aldirnar eftir því sem íslam óx ásmegin. Eðlilega flúðu þeir inn í hinn kristna heim og þá ekki hvað síst þegar á leið til Ítalíu sem var annað höfuðvígi kristninnar. Rómverjar höfðu alltaf mikil tengsl við gríska menningu sem aldrei höfðu rofnað. Þar var skilningurinn hvað mestur á grískri arfleifð. Kristnin sjálf var með annan fótinn í grískum menningarheimi. Þar stóð vagga kristninnar.

Með grísku fræðimönnunum komu höfuðrit grískrar heimspeki og menningar, hin tæra hugsun almennrar rökhyggju og skynsemi og færðu nýtt blóð inn í gróskumikil samfélögin t.d. í Feneyjum þar sem auður hafði myndast með verslun og siglingum. Með þeim kom einnig ýmsilegt það besta sem samfélögin, sem þeir flúðu frá, höfðu upp á að bjóða. Menning heimsins reis hvað hæst í Mið-Austurlöndum áður en íslam lagði gullaldarmenninguna þar í rúst smám saman allar aldirnar til okkar daga og heldur því verki áfram eins og ljóst ætti að vera öllum.

Ímyndaðar gullaldir íslams voru aldrei til en hámenningin sem var til á þessum svæðum fyrir daga íslams hvarf ekki á sama augabragði og íslam náði völdum heldur var smámsaman murkað úr menningunni lífið eins og auðséð er hvar sem litið er um hinn múslímska heim, einnig þar sem olían vellur fyrirhafnarlaust fram. Vesturlönd hafa liðið hagsmunaöflum að koma afbakaðri sögu múslíma á framfæri, - sögu sem er röng í öllu sem skiptir máli og orðið er löngu tímabært að hreinsa til, m.a. í Háskóla Íslands.

Að heiðra »menningararf íslams« er skammarlegt fyrir Ísland..

Allar aldirnar þar til Ottóman-veldið féll í fyrri heimsstyrjöldinni þoldu flest löndin í sunnanveðri Evrópu og þó sérstaklega við Miðjarðarhaf endalausar skærur af hálfu múslíma og þá ekki hvað síst Ottómana sem Evrópubúar óttuðust og hötuðu og báðu góðan guð að forða sér frá. Herskáir múslímar í dag eru með endalausar heitingar að farga öllum þeim sem ekki eru múslímar og leggja allan heiminn undir íslam, - ekki síst höfuðvígi kristninnar að þeirra mati, Róm, en London og Washington eru einnig iðulega nefnd hjá froðufellandi sjeikum. Feneyjabúar háðu mannskæð stríð við hin myrku öfl íslams eins og fleiri ríki Ítalíu, stundum með sáru tapi. Dante lýsir dvöl Múhameðs í helvíti og í myndlist þess tíma sést fyrirmynd allra múslíma dvelja á sama stað.

Þetta er sagan í mjög stuttu máli sem þarf að hafa í huga þegar skoðuð er sú snargalna ákvörðun yfirvalds íslendskra lista og menningar að heiðra »menningararf íslams« í Feneyjum með því að opna þar mosku í nafni íslendskrar listar inni í aflagðri kirkju í trássi við staðfasta ákvörðun yfirvalda þar að leyfa ekki byggingu mosku í borginni.

Því verður ekki trúað að illur vilji búi hér að baki. Þessi fráleita og hættulega ákvörðun fyrir hagsmuni Íslands sýnir mikla vanþekkingu á Íslandi á sögunni og hugmyndafræði íslams. Stjórnvöld, fjölmiðlaheimurinn, kirkjan og háskólasamfélagið vita nánast ekkert um íslam eða sögu þess nema afar afbakaðar upplýsingar sem eru verri en engar. Vita ekki að íslam er fyrst og fremst stjórnmálakerfi sem miðar að því að ná heiminum undir þetta fráleita alræðiskerfi sem er varhugaverðara en kommúnisminn og fasisminn samanlagðir. Ég vil þó ekki leysa stjórnvöld undan ábyrgð. Enginn getur verið svo blankur að hann viti ekki að þetta er eldfimt efni. Þess vegna ber að vanda sig en ana ekki áfram í ábyrgðarleysi. Hagsmunir Íslands krefjast þess að ofangreindir aðilar taki hausinn upp úr sandinum og kynni sér þá ógn sem steðjar að Íslandi. Vankunnátta er hættuleg.