Lygar Steingríms J. Sigfússonar um Icesave-I eiga erindi fyrir Landsdóm.

Jón Sigurðsson	Myntráð	Kanadadalur	Icesave-vextir	NEI við ESB	Icesave-vextir
Stjórnarskráin	Fjárframlög	Vinstrivaktin	Samtök fullveldis	Evrópuvaktin	Heimssýn

  

  

Samstaða þjóðar    NATIONAL UNITY COALITION                                                               Baráttusamtök fyrir sjálfstæðu ríki á Íslandi og fullveldisréttindum almennings.    Stöndum vörð um Stjórnarskrá Lýðveldisins.

 

Lygar Steingríms J. Sigfússonar um Icesave-I eiga erindi fyrir Landsdóm.

Fyrst birt 26. febrúar 2014.

 

Loftur Altice Þorsteinsson.

Steingrímur J. Sigfússon var fjármálaráðherra í ríkisstjórn Jóhönnu Sigurðardóttur, sem mynduð var 10. maí 2009 og tók við af minnihlutstjórn sömu flokka sem stofnuð hafði verið 01. febrúar 2009. Steingrímur hafði skipað Svavar Gestsson sem formann samninganefndar Íslands til viðræðna við Bretland og Holland um Icesave-kröfurnar, sem þessi nýlenduveldi höfðu uppi á hendur öllum Íslendingum. Svavar fekk erindisbréf sitt 24. febrúar 2009.

Þrátt fyrir, að Landsbankinn var einkabanki og TIF (Tryggingarsjóður innistæðueigenda og fjárfesta) er sjálfseignarstofnun sem fjármögnuð er með iðgjöldum starfandi banka á landinu, kaus ríkisstjórn Íslands að ganga í ábyrgð fyrir forsendulausar kröfur Bretlands og Hollands. Í erindisbréfi samninganefndarinnar (Svavars-nefndarinnar), getur að líta eftirfarandi þvætting:

»Eftir hrun bankanna í október 2008 gengust Íslendsk stjórnvöld undir þær skuldbindingar að leggja »Tryggingarsjóði innistæðueigenda og fjárfesta« til fé til að tryggja innistæðueigendum í útibúum Íslendsku bankanna erlendis endurgreiðslu innstæðna í samræmi við ákvæði lagaramma EES um lágmarkstryggingu innstæðna.«

Raunveruleikinn er sá, að eigendur Icesave-reikninganna áttu tryggingakröfu á TIF, en einnig á FSCS í Bretlandi og DNB í Hollandi. Ábyrgð tryggingasjóðanna var sameiginleg og ótökmörkuð hvers fyrir sig, þannig að í Bretlandi stóðu TIF og FSCS til ábyrgðar, en TIF og DNB í Hollandi. Umræðan um »top-up« var því merkingarlaus og einungis haldið fram til að kúga Ísland. Þessa staðreynd er auðvelt að sanna.

Í fyrirspurnartíma á Alþingi miðvikudaginn 03. júní 2009, beindi Sigmundur Davíð Gunnlaugsson eftirfarandi fyrirspurn til Steingríms fjármálaráðherra:

»Frú forseti. Getur hæstvirtur fjármálaráðherra upplýst þingið um stöðu mála í viðræðum við bresk stjórnvöld vegna Icesave-reikninganna og hvort rétt sé að til standi að undirrita einhvers konar samkomulag við bresk stjórnvöld jafnvel á morgun og ef ekki á morgun, hvenær þá og hvað í slíku samkomulagi felist eða hvað ráðherrann gerir ráð fyrir að í því muni felast?«

Þessari spurningu svaraði Steingrímur J. Sigfússon:

»Frú forseti. Eins og þingmönnum er kunnugt var afgreidd ályktun um það á þingi þar sem stjórnvöldum var falið það verkefni að ræða við bresk og hollensk stjórnvöld um lyktir þessarar deilu og síðan hefur með reglubundnum hætti verið skýrt frá því hvað aðhafst hefur verið í þeim efnum og m.a. utanríkismálanefnd verið haldið upplýstri um það. Viðræður eða þreifingar milli aðila hafa gengið hægar en ætlunin var, m.a. vegna þess að Bretar hafa ítrekað óskað eftir frestun á fundum sem fyrirhugaðir voru.

Það er verið að reyna að koma í gang formlegum samningaviðræðum en þær eru ekki hafnar heldur eru könnunarþreifingar eða könnunarviðræður í gangi. Ég held að ég geti fullvissað hæstvirtan þingmann um að það standi ekki til að ganga frá einhverju samkomulagi á morgun eða einhverja næstu daga og áður en til slíks kæmi yrði að sjálfsögðu haft samráð við utanríkismálanefnd og aðra þá aðila sem þingið hefur haft til að fylgjast með framvindu þessara mála. Staða málsins er sú að það eru könnunarviðræður eða könnunarþreifingar í gangi.«

Á sama tíma og Steingrímur fullyrti, að »það standi ekki til að ganga frá einhverju samkomulagi á morgun eða einhverja næstu daga« var samninganefndin að leggja síðustu hönd á hina alræmdu Svavars-samninga. Icesave-I-samningarnir voru undirritaðir 05. júní 2009, aðeins tveimur dögum eftir að Steingrímur hafði staðhæft, að ekki væri að búst við samkomulagi á nærstu dögum.

Rík ástæða er til að rannsaka hvort ráðherrann var að ljúga að Alþingi, eða hvort hann raunverulega vissi ekki betur. Fjölmargir landsmenn hafa ásakað Steingrím fyrir lygar, en enginn hefur haft dug til að kæra hinn fyrrverandi yfir-ráðherra. Í heitri umræðu 25. febrúar 2014, um hvort slíta ætti formlega viðræðum við ESB um innlimun Íslands, rifjaði utanríkisráðherra Gunnar Bragi Sveinsson utanríkisráðherra upp meintar lygar Steingríms. Gunnar Bragi mun hafa sagt úr þingsal: »Ég hef þó ekki logið að þinginu eins og þú.«

Ofsi ESB-vinanna á Alþingi var slíkur, að þeir linntu ekki látum fyrr en Gunnar Bragi sá sig knúinn til að biðjast afsökunar á ummælum sem hann lét falla úr þingsal og sem líklega eru réttmætar ásakanir. Eftir upphlaup ESB-vinanna er ekki hægt að horfa framhjá meintum lygum Steingríms J. Sigfússonar. Rannsaka verður málið og hugsanlega að kæra hann fyrir Landsdómi.