Er stjórnendum Ríkisútvarpsins í nöp við forseta Íslands ?

Jón Sigurðsson	Myntráð	Kanadadalur	Icesave-vextir	NEI við ESB	Icesave-vextir
Stjórnarskráin	Fjárframlög	Vinstrivaktin	Samtök fullveldis	Evrópuvaktin	Heimssýn

  

  

Samstaða þjóðar    NATIONAL UNITY COALITION                                                               Baráttusamtök fyrir sjálfstæðu ríki á Íslandi og fullveldisréttindum almennings.    Stöndum vörð um Stjórnarskrá Lýðveldisins.

 

Er stjórnendum Ríkisútvarpsins í nöp við forseta Íslands ?

Fyrst birt í Morgunblaðinu 11. janúar 2014.

  

Guðlaugur Gylfi Sverrisson.

Með sumum mönnum virðist ríkja einhver undarleg viðkvæmni fyrir öllu því sem forseti og forsætisráðherra segja, meira að segja þegar þeir eru að fara með sannindi sem hafa verið talin góð og gild áratugum, ef ekki öldum saman á Íslandi.

Jafnvel á tyllidögum, þegar þessir menn halda hefðbundin hátíðarávörp, sjá sumir ástæðu til að hrökkva í varnar-gírinn. Það er svo sem ekkert út á það að setja ef pólitískir andstæðingar vilja andmæla því að forseti landsins tali um mikilvægi samstöðu eða að forsætisráðherrann tjái sig um tækifæri þjóðarinnar. Það skýtur hins vegar skökku við þegar fjölmiðlar og ekki hvað síðst ríkisfjölmiðillinn taka þátt í slíkri umræðu og leiða hana jafnvel.

Þetta gengur svo langt, að nú um áramót bar svo við að helstu fréttir Ríkisútvarpsins af nýársávarpi forsetans og áramótaávarpi forsætisráðherra snérust um hvað einhverjir menn hefðu út á ávörpin að setja. Það voru ekki menn sem höfðu haft frumkvæði að því að lýsa skoðun sinni. Þeir höfðu verið leitaðir uppi á nýársdag til að setja út á ávörpin.

Nú er öllum sem hlustað hafa á Ríkisútvarpið undanfarin ár kunnugt um afstöðu Guðmundar Hálfdánarsonar til málflutnings forsetans, hvort sem það er í Icesave-málinu eða þjóðræknimálum. Þegar haft er samband við Guðmund til að spyrja hann álits á áramótaávarpi forsetans geta menn gefið sér með talsverðri vissu hverju verði svarað, ekki hvað síðst þegar verið er að spyrja um hluti sem sama fréttastofa hefur spurt sama mann um áður. Það að leitað skuli til viðkomandi álitsgjafa er því fyrst og fremst til þess fallið að upplýsa hlustendur um það hver afstaða fréttamannsins, eða fréttastofunnar, er til málflutnings forsetans.

Forsetinn hafði »gerst sekur« um að tala um gildi samstöðu meðal þjóðarinnar. Álitsgjafinn var fenginn til að útskýra að þjóðin hefði sjaldnast verið sammála og ekki í þeim tilvikum sem forsetinn nefndi. Varla datt mörgum sem hlýddu á ávarp forsetans það til hugar að hann hefði verið að halda því fram, að hver einasti maður á landinu hefði verið sammála í deilumálum eins og Icesave. Forsetinn veit það manna best sjálfur og það veit álitsgjafinn líka, sem einn helsti andstæðingur forsetans og forsætisráðherra í því máli. Öllum mátti ljóst vera að forsetinn væri að tala um kosti almennrar samstöðu í þjóðþrifamálum og 98% telst nú yfirleitt nokkuð almennt.

Viðtalið við sagnfræðinginn var ekki látið duga því að daginn eftir var einn af framámönnum Vinstri-Grænna í Reykjavík fenginn til að setja út á hversu bjartsýnn forsetinn væri, varðandi tækifæri Íslands á norðurslóðum. Sá tíndi það til að öryggismálum væri ábótavant og það væri slæmt fyrir ímynd landsins að fara í olíuvinnslu, auk þess væri margt bara á hugmyndastigi.

Forsætisráðherra virðist vera í sigtinu hjá stjórnendum Ríkisútvarpsins, ekki síður en forsetinn. Minnist einhver þess að stofnunin hafi nokkurn tíma kallað til fólk á nýársdag til að setja út á áramótaávörp Jóhönnu Sigurðardóttur? Að vísu var Jóhanna sjálf kölluð í fréttaviðtal nú á gamlársdag til að segja álit sitt á eftirmanni sínum en það er önnur saga.

Á nýársdag var Gylfi Arnbjörnsson fenginn til að veita efnivið í frétt undir fyrirsögninni »Undrast orð forsætisráðherra«. Það sem Gylfi undraðist var að ráðherrann hefði talað um að það þyrfti að bæta kjör þeirra lægst launuðu. Gylfi var að vísu sammála forsætisráðherra en fannst að ríkið hefði átt að gera meira til að bæta fyrir að verkalýðshreyfingunni skyldi ekki hafa tekist að semja um meiri kauphækkun fyrir þá lægst launuðu en raun varð.

Það hefur ekki farið fram hjá neinum sem áhuga hefur á fréttum að flestir fjölmiðlar eltast meira við ráðherra núverandi ríkisstjórnar en forverana, en ekki hvað síðst forsætisráðherrann. Ekki er langt síðan Ríkisútvarpið gerði frétt, sem kom eins og skrattinn úr sauðarleggnum og átti að sýna að forsætisráðherra hefði ætlað að fara aðra leið við skuldaleiðréttingu en raun varð. Þegar viðtalsbúturinn sem fréttin byggðist á, sem var úr þættinum formannssætið sem skar sig úr í aðdraganda kosninga vegna þess hve fréttamennirnir gengu hart fram gegn núverandi forsætisráðherra umfram aðra formenn, kom í ljós að fréttamaðurinn hafði haft rangt eftir.

Dæmin eru fjölmörg. Og þótt einhverjir geti viljað reka fjölmiðla í pólitískum tilgangi fellur slíkt ekki að tilganginum með rekstri Ríkisútvarpsins. Það gengur raunar þvert gegn honum.