EES-samningurinn er aðför að viðskipta-frelsi Íslendinga

Jón Sigurðsson	Myntráð	Kanadadalur	Icesave-vextir	NEI við ESB	Icesave-vextir
Stjórnarskráin	Fjárframlög	Vinstrivaktin	Samtök fullveldis	Evrópuvaktin	Heimssýn

  

  

Samstaða þjóðar    NATIONAL UNITY COALITION                                                               Baráttusamtök fyrir sjálfstæðu ríki á Íslandi og fullveldisréttindum almennings.    Stöndum vörð um Stjórnarskrá Lýðveldisins.

 

 

EES-samningurinn er aðför að viðskipta-frelsi Íslendinga.

Fyrst birt í Morgunblaðinu 22. nóvember 2013.

Birgir Örn Steingrímsson.

Margar furðulegar reglugerðir frá ESB hafa runnið umræðulaust í gegnum Alþingi. Reglugerðir sem hafa ekkert með Íslendskar aðstæður að gera og hafa jafnvel mjög skaðleg áhrif á efnahag landsins. Svo til undantekningarlaust hafa þingmenn sagt að ekki sé hægt að spyrna við fótum vegna EES-samningsins og því sé ástæðulaust að ræða málin. Sumar reglugerðirnar eru svo skaðlegar að halda mætti að embættismannakerfið á Íslandi væri í stríði við eigin þjóð.

Dæmi um mjög skaðlegar reglugerðir eru reglugerðir sem leggja þær kröfur á innflytjanda vöru að sækja um vottorð frá vottunarstöðvum í Evrópu svo flytja megi vöruna til landsins. Innflytjendum er bent á að hafa samband við þessar vottunarstöðvar eða biðja framleiðanda vörunnar um það. Þessar íþyngjandi kröfur eru að færast á flestallar vörur sem fluttar eru til Íslands og nú síðast á bílainnflutning frá Bandaríkjunum. Þessi reglugerð setur verulegar hömlur á innflutning á bílum frá Bandaríkjunum vegna þess kostnaðar og tíma sem fer í að sækja umrædd vottorð. Þar sem Íslendski markaðurinn er mjög lítill munu Bandarískir bílaframleiðendur ekki standa í þeirri skriffinnsku heldur neita um afgreiðslu eða benda á söluaðila í Evrópu sem millilið.

Það sama gildir um aðrar vörur sem þessar viðskiptahindranir gilda um og flytja á til landsins. Milliaðilinn í Evrópu, ef til er, leggur síðan 30-40% á vöruna og afleiðingin verður sú að stór hluti hagnaðar af verzlun á Íslandi rennur til Evrópu, svipað og gerðist á einokunartímanum þegar samþykki Danakonungs þurfti ef verzla átti við Íslendinga. Vegna þessara tæknilegu viðskiptahindrana ESB mun verð hækka, vöruúrval minnka og lífskjör versna til lengri tíma. Ekki verður hægt að reka það velferðarsamfélag sem við viljum hafa á Íslandi.

Endurskoðun á EES-samningnum er nauðsynleg.

Það er stórhættulegt fyrir litla eyþjóð, sem hefur svo til frá upphafi byggt lífsafkomu sína á verzlun, að loka sig inni í viðskiptablokk, þar sem oftar en ekki hagsmunir stærri ríkja ráða, eða getur einhver bent á hvaða hagsmuni Íslendskir neytendur hafa af því að geta ekki keypt bíla frá Bandaríkjunum? Þýskir og franskir bílaframleiðendur gleðjast hins vegar, enda eru þeir núna í góðri aðstöðu til að hækka verð á framleiðslu sinni sem seld er á Íslandi, enda um minni samkeppni að ræða.

Reglugerð sem veldur því að ekki er lengur hægt að kaupa glóperur á Íslandi er af svipuðum meiði. Íslendskir neytendur eru þvingaðir til þess að kaupa sparperur vegna þess að Evrópusambandið vill reyna að minnka notkun á rafmagni framleiddu úr kolum og öðrum mengandi jarðefnum. Engu skiptir að þessar sparperur eru uppfullar af kvikasilfri og baneitraðar umhverfinu. Í Evrópu skiptir meira máli að draga úr notkun á óhreinni raforku. Hvað það kemur Íslendingum við, sem nota svo til eingöngu umhverfisvæna orku til raforkuframleiðslu, er erfitt að átta sig á. Þó á að þvinga okkur til að skipta og nota þessar eitruðu perur. Svona má lengi telja. Reglugerðaruglið frá ESB er fyrir löngu komið langt út fyrir alla skynsemi.

Frjálsar þjóðir gera fríverzlunarsamninga.

Þegar svo er komið að Alþingi er farið að samþykkja umræðulaust reglugerðir frá Brussel, sem ganga mjög gegn Íslendskum hagsmunum, hlýtur að vakna sú spurning hvort EES-samningurinn sé ekki orðinn verulegur baggi á Íslendsku þjóðinni og jafnvel farinn að brjóta gegn stjórnarskrá lýðveldisins. Reglugerðir sem samþykktar eru á þeim forsendum geta varla staðist lög. Í ljósi þess, er þá ekki orðið löngu tímabært að endurskoða EES-samninginn og færa hann til dæmis í átt að EFTA-samningnum sem gerður var á sínum tíma milli nokkurra ríkja Evrópu? Sá samningur var hagfelldari Íslendskum hagsmunum en EES-samningurinn er í dag og meira í ætt við fríverzlunarsamning frjálsra þjóða.

Það er orðið löngu tímabært að Alþingi fari að huga að hagsmunum Íslands í samskiptum landsins við Evrópusambandið og það má alls ekki láta drauma einhverra embættismanna um ESB-aðild ráða meiru en þjóðarhagsmuni. Getur það verið að sumir Íslendskir embættismenn, sem eiga að gæta hagsmuna landsins í samskiptum við Evrópusambandið, séu ekki vissir um hvorum megin hollusta þeirra eigi að liggja? Hver er annars ástæðan fyrir því að reglugerðir sem eru stórskaðlegar Íslendskum hagsmunum eru lagðar fyrir Alþingi Íslands og þingmenn krafðir um samþykki þótt afleiðingar liggi ljósar fyrir?