Atlaga Samfylkingar að stjórnarskrá Lýðveldisins heldur áfram - stjórnarskrárbrot

Jón Sigurðsson	Myntráð	Kanadadalur	Icesave-vextir	NEI við ESB	Icesave-vextir
Stjórnarskráin	Fjárframlög	Vinstrivaktin	Samtök fullveldis	Evrópuvaktin	Heimssýn

  

  

Samstaða þjóðar    NATIONAL UNITY COALITION                                                               Baráttusamtök fyrir sjálfstæðu ríki á Íslandi og fullveldisréttindum almennings.    Stöndum vörð um Stjórnarskrá Lýðveldisins.

  

Atlaga Samfylkingar að stjórnarskrá Lýðveldisins heldur áfram - stjórnarskrárbrot.

Fyrst birt 05. júlí 2013.

   

Loftur Altice Þorsteinsson.

Eins og allir þekkja, stóðu yfir linnulausar árásir gegn stjórnarskrá landsins allt síðasta kjörtímabil. ESB-sinnar sóttu hart að Stjórnarskránni og leituðust við að fá fram breytingar, sem myndu auðvelda þeim að koma landinu inn fyrir Gullna hlið Evrópusambandsins. Með góðu eða illu skyldi höfðingjunum í Brussel tryggð yfirráð yfir fósturjörðinni. Því miður höfðu þessi óþjóðhollu öfl nokkurn sigur 05. júlí 2013.

ESB-sinnar fengu óvæntan stuðning við þá iðju sína, að »aðlaga« Stjórnarskrána þörfum Evrópusambandsins. Sjálfstæðisflokkur endurtók leikinn frá Icesave-deilunni og gekk til liðs við Samfylkingu. Undirmálin um samstarf þessara flokka komu upp á yfirborðið, eins og svo oft hefur skeð þegar til ákvarðana kemur á Alþingi. Þegar á reynir, er engu líkara en Sjálfstæðisflokkur sé dótturfélag Samfylkingar.

Eins og sýndi sig í Icesave deilunni, þá stendur Framsóknarflokkur með þjóðinni. Af þeim 15 þingmönnum sem greiddu atkvæði gegn atlögunni að stjórnarskránni, voru 11 úr Framsóknarflokki. Piratar voru 3 og Sigríður Á Andersen sýndi þann kjark að standa ein Sjálfstæðismanna gegn breytingunni. Eftirfarandi þingmenn höfnuðu lagafrumvarpi Samfylkingar:

<<>><><<>>

Eftirfarandi Alþingismenn höfnuðu frumvarpi Samfylkingar:

• Ásmundur Einar Daðason (F).
• Elsa Lára Arnardóttir (F).
• Gunnar Bragi Sveinsson (F).
• Jóhanna María Sigmundsdóttir (F).
• Páll Jóhann Pálsson (F).
• Sigrún Magnúsdóttir (F).
• Sigurður Ingi Jóhannsson (F).
• Vigdís Hauksdóttir (F).
• Þorsteinn Sæmundsson (F).
• Þórunn Egilsdóttir (F).
• Karl Garðarsson (F).

• Birgitta Jónsdóttir (P).
• Helgi Hrafn Gunnarsson (P).
• Jón Þór Ólafsson (P).

• Sigríður Á. Andersen (D).

 

<<>><><<>>

  

Lagafrumvarpið sem samþykkt var, er hér fyrir neðan. Það verður ekki að lögum fyrr en forseti lýðveldisins hefur samþykkt það eða hafnað. Frumvarpið felur því í sér brot á 26. grein Stjórnarskrárinnar, en í 2. grein frumvarpsins segir: "Lög þessi taka gildi er nýkjörið Alþingi hefur samþykkt þau". Auðsjánlega er þetta rangt og brotið er undirstrikað með tilvísun í 1. málsgrein 79. grein Stjórnarskrárinnar, en þar segir:

»Tillögur hvort sem eru til breytinga eða viðauka á stjórnarskrá þessari, má bera upp bæði á reglulegu Alþingi og auka-Alþingi. Nái tillagan samþykki skal rjúfa Alþingi þá þegar og stofna til almennra kosninga af nýju. Samþykki Alþingi ályktunina óbreytta, skal hún staðfest af forseta lýðveldisins, og er hún þá gild stjórnskipunarlög.«

Augljóst er því að frumvarpið sem samþykkt var, er brot á bæði 26. grein og 79. grein Stjórnarskrárinnar. Hvað ætla landsmenn að gera við svona grófum brotum á Stjórnarskránni?

                                                      <<>><><<>>

Frumvarp til stjórnarskipunarlaga um breytingu á stjórnarskrá lýðveldisins Íslands, nr. 33/1944, með síðari breytingum.

Flm.: Árni Páll Árnason, Katrín Jakobsdóttir, Guðmundur Steingrímsson.

1.grein. Við stjórnarskrána bætist nýtt ákvæði um stundarsakir, svohljóðandi:

Þrátt fyrir ákvæði 1. mgr. 79. gr. er heimilt, fram til 30. apríl 2017, að breyta stjórnarskránni með eftirfarandi hætti: Samþykki Alþingi frumvarp til laga um breytingu á stjórnarskrá með minnst 2/3 hlutum greiddra atkvæða skal það borið undir atkvæði allra kosningarbærra manna í landinu til samþykktar eða synjunar.

Atkvæðagreiðslan skal fara fram í fyrsta lagi sex mánuðum og í síðasta lagi níu mánuðum eftir samþykkt frumvarpsins á Alþingi. Til þess að frumvarpið teljist samþykkt þarf það að hafa hlotið meiri hluta gildra atkvæða í þjóðaratkvæðagreiðslunni, þó minnst atkvæði 40 af hundraði allra kosningarbærra manna, og skal það staðfest af forseta lýðveldisins og telst þá gild stjórnarskipunarlög.

Í heiti frumvarps til stjórnarskipunarlaga á þessum grundvelli skal koma fram tilvísun til ákvæðis þessa.

Um þjóðaratkvæðagreiðsluna fer samkvæmt lögum.

2. grein. Lög þessi taka gildi er nýkjörið Alþingi hefur samþykkt þau.

<<>><><<>>

26. grein Stjórnarskrárinnar:

Ef Alþingi hefur samþykkt lagafrumvarp, skal það lagt fyrir forseta lýðveldisins til staðfestingar eigi síðar en tveim vikum eftir að það var samþykkt, og veitir staðfestingin því lagagildi. Nú synjar forseti lagafrumvarpi staðfestingar, og fær það þó engu að síður lagagildi, en leggja skal það þá svo fljótt sem kostur er undir atkvæði allra kosningarbærra manna í landinu til samþykktar eða synjunar með leynilegri atkvæðagreiðslu. Lögin falla úr gildi, ef samþykkis er synjað, en ella halda þau gildi sínu.

<<>><><<>>

Forseti Alþingis hefur fyrir vana að segja, eftir að frumvarp hefur verið samþykkt: »Frumvarpið er samþykkt og verður sent hæstvirtri ríkisstjórn sem lög frá Alþingi«.

Þetta er fullkomlega óviðeigandi og röng yfirlýsing hjá forseta Alþingis. Lagafrumvarp heldur áfram að vera lagafrumvarp, þótt Alþingi samþykki það. Það er fyrst þegar forseti Íslands hefur tekið afstöðu til þess, sem það öðlast lagagildi. Ríkisstjórnin hefur ekkert með lög Alþingis að gera fyrr en þau hafa farið til úrskurðar forsetans. Við sjáum hversu mikil þörf er á stjórnlagadómstóli, til að hreinsa burt skítaklessur höfðingjaræðisins.

<<>><><<>> 

Harðlega verður að mótmæla, að sett er ákvæði í Stjórnarskrána sem gilda skal »um stundarsakir«. Tímabundin ákvæði í stjórnarskrá geta ekki verið eðlileg, enda er tilgangur stjórnarskrárinnar að koma formfestu á stjórnarform ríkisins. Það er þess vegna sem breytingar á stjórnarskrá eru gerðar erfiðar.

Fróðlegt væri að vita, hvort önnur lýðveldi hafa farið inn á þá braut að setja ákvæði í sína stjórnarskrá sem gilda »um stundarsakir«. Þurfa landsmenn að búa sig undir, að tjáningarfrelsi verði afnumið »um stundarsakir« ?

Fúskið við gerð þessa frumvarps kemur berlega í ljós með eftirfarandi málsgrein: »Í heiti frumvarps til stjórnarskipunarlaga á þessum grundvelli skal koma fram tilvísun til ákvæðis þessa.« Ekki verður betur séð en að hortittur þessi hafi verið, eða hafi átt að vera, hluti af greinargerð með frumvarpinu. Hvernig málsgreinin hefur læðst inn í frumvarpið sjálft, er eitt af furðum Samfylkingar.

<<>><><<>>