| Samstaða þjóðar NATIONAL UNITY COALITION Baráttusamtök fyrir sjálfstæðu ríki á Íslandi og fullveldisréttindum almennings. Stöndum vörð um Stjórnarskrá Lýðveldisins. |
Samfylkingin fer hamförum gegn Ólafi Ragnari Grímssyni.
Fyrst birt 29. júní 2013.
Loftur Altice Þorsteinsson.
Við setningu Alþingis 06. júní 2013, flutti forseti Íslands ávarp sem liðsmenn Samfylkingar rembast nú við að afbaka og skrumskæla, í þeim tilgangi að koma höggi á Ólaf Ragnar Grímsson. Til verksins eru kallaðir ýmsir sótraftar, sem þekktir voru fyrir að lofsyngja getuleysi og skemmdarverk hinnar gæfulausu ríkisstjórnar Jóhönnu Sigurðardóttur. Í ávarpinu sagði forsetinn:
»Viðræðurnar við Ísland hafa líka gengið afar hægt – hafa nú þegar staðið lengur en þegar norrænu EFTA-ríkin, Svíþjóð og Finnland, áttu í hlut. Kjörtímabilinu lauk án þess að hreyft væri við þeim efnisþáttum sem mestu máli skipta fyrir okkur Íslendinga.
Þessi atburðarás og reyndar líka viðræður mínar við fjölmarga Evrópska áhrifamenn hafa sannfært mig um að þrátt fyrir vinsamlegar yfirlýsingar sé í raun ekki ríkur áhugi hjá Evrópusambandinu á því að ljúka á næstu árum viðræðum við okkur.
Ástæðurnar eru frá sjónarhóli sambandsins sjálfs, að mörgu leyti skiljanlegar. Norræn lýðræðisþjóð felldi aðildarsamning tvisvar í þjóðaratkvæðagreiðslum og áfall yrði ef slíkt gerðist í þriðja sinn með höfnun Íslendinga. Þá virðast litlar líkur á þróun varanlegrar sjávarútvegsstefnu sem Íslendingar teldu þjóna sínum hagsmunum. Þar að auki telja ýmis aðildarríki nær að sigrast fyrst á núverandi erfiðleikum sambandsins áður en farið væri að koma til móts við kröfur Íslendinga.
Því er í senn ábyrgt og nauðsynlegt að deila þeirri sýn með þingi og þjóð að litlu kann að skipta hvort Ísland kýs að halda viðræðum áfram; mótaðilann virðist í reynd skorta getu eða vilja til að ljúka þeim á næstu árum.«
Hvert orð sem forsetinn segir þarna er satt og rétt, um ólöglegar tilraunir Samfylkingar til að leggja Ísland undir þursann í austri (Umsóknin um ESB-aðild Íslands var stjórnarerindi og framkvæmdin var brot á 19. grein Stjórnarskrárinnar). Viðræður sem áttu að taka 18 mánuði að sögn Össurar Skarphéðinssonar, eru varla hafnar fjórum árum síðar. Eftir er alveg að hefja viðræður um þau atriði sem allir vissu að myndu stranda á skeri.
Þeir sem hafa verið í sambandi við fólk hjá ESB vita, að forustumenn Evrópusambandsins eru dauðhræddir við að þurfa að horfa upp á afleiðingar gönuhlaups Samfylkingar til Brussel. Niðurlægingin lifir ennþá í minni kerfis-karlanna, frá því að Norðvegur hafnaði aðild í þjóðaratkvæði, 24. September 1972 og síðar 28. nóvember 1994. Sömu niðurlægingu hafði ESB hlotið í Svisslandi með þjóðaratkvæði 06. desember 1992. Eins og forsetinn segir, þá er ótti ESB skiljanlegur við að ljúka viðræðum og sýna samning sem almenningur á Íslandi myndi örugglega hafna.
Það er merkilegt að sjá því haldið fram, að forsetinn viðhafi spuna, þegar hann endurtekur ummæli sín og útskýrir. Því er haldið fram að forsetinn hafi sagt »að Evrópusambandið vildi ekki taka við Íslandi«. Allir sæmilega læsir menn geta séð að forsetinn segir: »sé í raun ekki ríkur áhugi hjá Evrópusambandinu á því að ljúka á næstu árum viðræðum við okkur«.
Áhugi ESB er vissulega mikill að stækka í allar áttir og auðlindir Íslands hafa mikið aðdráttarafl. Verið er að setja kraft í viðræður við Tyrkland og önnur svæði eru stöðugt til skoðunar. Í samræmi við Schuman yfirlýsinguna frá 09. maí 1950 (sem Jean Monnet skrifaði) hefur ESB áætlanir um að innlima öll lönd Evrópu, auk fornra nýlendna. Sérstaklega á þetta við um fornar nýlendur í Afríku. Í Schuman yfirlýsingunni segir:
»In this Europe, the Ruhr, the Saar and the French industrial basins will work together for common goals and their progress will be followed by observers from the United Nations. All Europeans without distinction, whether from east or west, and all the overseas territories, especially Africa, which awaits development and prosperity from this old continent, will gain benefits from their labour of peace.«
Einn af öfgamönnum Samfylkingar (Jónas Kristjánsson), sem venjulega geta ekki stunið upp heilli setningu án þess að lofsyngja Evrópusambandið, segir á bloggi sínu 28. júní 2013:
»Í auknum mæli halla íslenzkir pólitíkusar sér að lyginni sem meginþætti í framgöngu sinni. Fremstir fara þar Ólafur Ragnar Grímsson og Sigmundur Davíð Gunnlaugsson. Ólafur Ragnar segir sig hafa sagt allt annað fyrir mánuði en myndskeið sýna, að hann sagði. Sigmundur Davíð laug upp heilli stefnuskrá, sem hann hefur ekkert reynt að efna. Þessir tveir hafa uppgötvað, að lygar skipta marga kjósendur engu máli. Að sumir telja þær eðlilega ör í vopnabúri pólitíkusa. Þegar slíkum gengur vel að ljúga, fylgja aðrir pólitíkusar hratt í kjölfarið. Þannig eitrast íslenzk pólitísk hratt, verður vettvangur bófa.«
Getur verið að Ísland eigi skilið að ala menn eins og þennan Jónas ?Getur verið að óþjóðleg viðhorf séu ættgeng meinsemd ?Getur verið að Gamli sáttmáli frá 1262 hafi verið vísbending frá gvuðunum um að þessari þjóð væri ætlað að vera þrælar ?
|
Meginflokkur: Evrópumál | Aukaflokkar: Stjórnmál og samfélag, Utanríkismál/alþjóðamál, Viðskipti og fjármál | Facebook
«
Síðasta færsla
|
Næsta færsla
»