Ingibjörg Sólrún Gísladóttir – ný kæra Alþingis til Landsdóms

  

 

Samstaða þjóðar    NATIONAL UNITY COALITION                                                               Baráttusamtök fyrir fullveldisrétti almennings og sjálfstæði Íslands.    Stöndum vörð um Stjórnarskrá Lýðveldisins.

                           Áskorun til forseta Íslands

    

 

Ingibjörg Sólrún Gísladóttir - ný kæra Alþingis til Landsdóms.

 

      

Sama dag og lögð var fyrir Alþingi tillaga um að hætta við að kæra Geir H. Haarde til Landsdóms, var lögð fram ný kæra á hendur Ingibjörgu Sólrúnu Gísladóttur. Tillöguna getur að líta hér á eftir, en greinargerðina sem henni fylgir er hægt að finna á slóðinni sem gefin er á eftir kærunni.

  

Rétt er að það komi fram, að Alþingi fer með kæruvald á hendur ráðherrum, en ekki ákæruvald. Hægt er að sanna að svo er, þrátt fyrir háværar fullyrðingar um annað. Þeim sem efast er bent á að lesa 14. grein Stjórnarskrárinnar, lög um Landsdóm (lög 3/1963) og lög um ráðherraábyrgð (lög 4/1963).

  

    

---<<<>>>---

    

     

Tillaga til þingsályktunar

um málshöfðun gegn fyrrverandi utanríkisráðherra,

Ingibjörgu Sólrúnu Gísladóttur.

  

16.01.2012

Flutningsmenn: Þór Saari, Margrét Tryggvadóttir, Birgitta Jónsdóttir.

 

Alþingi ályktar skv. 14. gr. stjórnarskrár lýðveldisins Íslands, nr. 33 17. júní 1944, sbr. 13. gr. laga um landsdóm, nr. 3/1963, að höfða beri sakamál fyrir landsdómi gegn fyrrverandi utanríkisráðherra og oddvita Samfylkingarinnar í ríkisstjórn, Ingibjörgu Sólrúnu Gísladóttur, kt. 311254-4809, til heimilis að Nesvegi 76, Reykjavík, ráðherra í öðru ráðuneyti Geirs H. Haarde, vegna refsiverðrar háttsemi hennar í embættisfærslu sinni á árinu 2008.

 

 

Kæruatriði.

Málið er höfðað á hendur Ingibjörgu Sólrúnu Gísladóttur, fyrrverandi utanríkisráðherra, fyrir brot framin á tímabilinu frá febrúar 2008 og fram í októberbyrjun sama ár, af ásetningi eða stórkostlegu hirðuleysi, aðallega fyrir brot gegn lögum um ráðherraábyrgð, nr. 4/1963, til vara fyrir brot gegn 141. gr. almennra hegningarlaga, nr. 19/1940, en til þrautavara fyrir brot gegn 141. gr., sbr. 22. gr., almennra hegningarlaga.

     

I 

Fyrir að hafa vanrækt að beita sér fyrir virkum aðgerðum af hálfu ríkisvaldsins til að draga úr stærð íslenska bankakerfisins með því til að mynda að stuðla að því að bankarnir minnkuðu efnahagsreikning sinn eða einhverjir þeirra flyttu höfuðstöðvar sínar úr landi.

Fyrir að hafa ekki fullvissað sig um að unnið væri með virkum hætti að flutningi Icesave- reikninga Landsbankans í Bretlandi yfir í dótturfélag og síðan leitað leiða til að stuðla að framgangi þessa með virkri aðkomu ríkisvaldsins.

Framangreind háttsemi þykir varða við b-lið 10. gr., sbr. 11. gr., laga nr. 4/1963, til vara við 141. gr. almennra hegningarlaga, nr. 19/1940, en til þrautavara við 141. gr., sbr. 22. gr., almennra hegningarlaga. 

     

II 

Fyrir að hafa á framangreindu tímabili látið farast fyrir að framkvæma það sem fyrirskipað er í 17. gr. stjórnarskrár lýðveldisins um skyldu til að halda ráðherrafundi um mikilvæg stjórnarmálefni. Á þessu tímabili var lítið fjallað á ráðherrafundum um hinn yfirvofandi háska, ekki var fjallað formlega um hann á ráðherrafundum og ekkert skráð um þau efni á fundunum. Var þó sérstök ástæða til þess, einkum eftir fund hennar, Geirs H. Haarde, Árna M. Mathiesen og formanns stjórnar Seðlabankans 7. febrúar 2008, eftir fund hennar og Geirs H. Haarde með bankastjórn Seðlabankans 1. apríl 2008 og í kjölfar yfirlýsingar til sænsku, dönsku og norsku seðlabankanna sem undirrituð var 15. maí 2008. Utanríkisráðherra átti ekki frumkvæði að formlegum ráðherrafundi um ástandið né heldur gaf hún ríkisstjórninni sérstaka skýrslu um vanda bankanna eða hugsanleg áhrif hans á íslenska ríkið.

Þykir þetta varða við c-lið 8. gr., sbr. 11. gr., laga nr. 4/1963, en til vara við 141. gr. almennra hegningarlaga.

Alþingi gerir þær kröfur að ráðherrann verði dæmdur til refsingar og greiðslu sakarkostnaðar að mati landsdóms, sbr. 46. gr. laga nr. 3/1963.

Tillögu til þingsályktunar þessarar fylgdi greinargerð og er vísað til hennar og 7. bindis skýrslu rannsóknarnefndar Alþingis um nánari skýringar og rök fyrir þingsályktun þessari.

 

Greinargerð: http://www.althingi.is/altext/140/s/0656.html

   

       

>>><<<