Steingrímur fórnaði Jóni Bjarnasyni í þágu ESB-hagsmuna

 

 

Samstaða þjóðar    NATIONAL UNITY COALITION                                                               Baráttusamtök fyrir fullveldisrétti almennings og sjálfstæði Íslands.    Stöndum vörð um Stjórnarskrá Lýðveldisins.

 

Steingrímur fórnaði Jóni Bjarnasyni í þágu ESB-hagsmuna

02. janúar 2012.

  
Ragnar Arnalds. 

Um áramótin gerði ríkisstjórn Jóhönnu Sigurðardóttur líklega sín stærstu mistök. Til að uppfylla óskir kommissararanna í Brussel var Jóni Bjarnasyni bolað úr embætti, í þeim gagngera tilgangi að liðka fyrir aðildarumsókninni að Evrópusambandinu. Hvað gengur forystu og þingflokki VG til, að beygja sig fyrir kröfugerð frá Brussel ?

 

 

Evrópusambandið þykist eiga makrílinn.

Forystumenn ESB í Brussel og talsmenn þeirra hafa margoft kvartað yfir því að yfirlýstur andstæðingur ESB-aðildar stjórni sjávarútvegs- og landbúnaðarráðuneytinu hér á landi. Skemmst er að minnast þess þegar breskur ESB-þingmaður, Robert Atkins, sagði á þingfundi í Brussel frá heimsókn sinni til Íslands og fullyrti blákalt að Jón Bjarnason væri andvígur ESB-aðild vegna þess að hann væri forstokkaður „stalínisti“!!! Vera má að einhver grunnhygginn ESB-sinni hér á landi hafi hvíslað þessu að Atkins. Engu að síður lýsir þessi groddalega umræða á þingi ESB þeim hugsunarhætti fáfræði og hroka gagnvart Íslendingum sem einkennir umræðuna í Brussel.

  

En hvers vegna er ráðamönnum í ESB svo annt um að Jóhanna losi sig við Jón Bjarnason úr ráðherrastóli. Það er augljóst. Makríldeila Íslendinga við ESB er í hnút. Árum saman krafðist ESB þess að Íslendingar veiddu ekki eina einustu bröndu af makríl, sem þó hefur fyllt hér alla flóa og firði. Hitt er aftur á móti ráðgáta, hvernig ráðamenn í Brussel fengu þá flugu í höfuðið að þeir gætu ráðið því hvernig Íslendingar haga veiðum sínum í eigin lögsögu, án þess að landið sé komið inn í ESB. Þeir neituðu jafnvel lengi vel að Íslendingum væri boðið á ráðstefnur þar sem fjallað hefur verið um makrílveiðar í Norður Atlantshafi. Í seinni tíð hefur þessi yfirgangur og frekja af hálfu ESB brotist út í beinum hótunum sjávarútvegsráðherra ESB um innflutningsbann og aðrar refsiaðgerðir gagnvart Íslendingum.

  

Jón Bjarnason hefur óhikað virt þessar hótanir að engu, eins og óhjákvæmilegt er. Veiðiheimildir til makrílveiða sem hann veitti íslenskum skipum á síðasta ári sköpuðu eitt þúsund ársverk á sjó og landi og öfluðu þjóðarbúinu 26 milljarða tekna. Þau verðmæti jafngilda árlegum innflutningi Íslendinga á matvöru frá öðrum ríkjum. Makrílveiðin ásamt auknum straumi erlendra ferðamanna á einmitt sinn stóra þátt í að við Íslendingar erum loks að ná okkur upp eftir hrunið með aukinni landsframleiðslu. Jafnframt ætti hverjum manni að vera ljóst, að hefðum við gengið í ESB áður en makríllinn hóf göngu sína inn á Íslandsmið, væri okkur nú fyrirmunað að veiða hann. ESB- umsóknin og makrílveiði Íslendinga eru því náskyld mál sem hanga á sömu spýtunni. Og mikilvægur þáttur í þessu stríði ESB við Íslendinga var að koma Jóni Bjarnasyni úr ráðherrastóli.

 

 

Evrópusambandið skortir markaði fyrir landbúnaðarvörur.

Til viðbótar þessu er það ófrávíkjanleg krafa ESB að Íslendingar opni land sitt fyrir óheftum innflutningi landbúnaðarvara frá aðildarríkjum ESB. Ljóst er að þar með yfirtækju framleiðendur búvara á meginlandinu um það bil helming búvörumarkaðarins hér á landi. Afleiðingin yrði minnkaðar þjóðartekjur og stóraukin gjaldeyriseyðsla, samhliða því sem þúsundir manna misstu vinnuna, bæði í hópi þeirra sem búskap stunda en ekki síður mjög margt af því fólki í bæjum og þorpum víðs vegar um land sem atvinnu hefur af úrvinnslu landbúnaðarvara.

  

Gegn þessum áformum hafa íslensk bændasamtök snúist af öllu afli. Jón Bjarnason hefur stutt varnarstríð bændasamtakanna einarðlega. Og þess vegna varð Jón Bjarnason að víkja, að kröfu forystumanna ESB og Samfylkingarinnar.

  

Skammt er síðan forystulið ESB lét sig ekki muna um að koma háttsettum fyrrum embættismönnum úr starfsliði sínu í Brussel í stóla forsætisráðherra í tveimur aðildarríkjum, þ.e. á Grikklandi og Ítalíu. Þessu yfirþjóðlega liði finnst því sjálfsagt ekki til of mikils mælst að hér norður á Íslandi sé svo sem eins og einum landbúnaðar- og sjávarútvegsráðherra kippt úr umferð, svo að hann sé ekki að þvælast lengur fyrir áformum ESB. Er undirgefni Vinstri-Grænna svo fullkomin að þar á bæ telji menn þetta sjálfsagt ?

 

Hverjum manni ætti að vera ljóst, að hefðum við gengið í ESB

áður en makríllinn hóf göngu sína inn á Íslandsmið,

væri okkur nú fyrirmunað að veiða hann.

 ESB- umsóknin og makrílveiði Íslendinga eru því náskyld mál

sem hanga á sömu spýtunni.

 

 

 

Jón: ESB hluti af forsetakjöri