Fyrir smáríki eins og Ísland er myntráð hið mesta heillaráð

Jón Sigurðsson	Myntráð	Kanadadalur	Icesave-vextir	NEI við ESB	XXX
Stjórnarskráin	Fjárframlög	Veðurfar	Sunni-Islam	Evrópuvaktin	XXX

  

 

Samstaða þjóðar    NATIONAL UNITY COALITION                                                               Baráttusamtök fyrir sjálfstæðu ríki á Íslandi og fullveldisréttindum almennings.    Stöndum vörð um Stjórnarskrá Lýðveldisins.

 

 

Fyrir smáríki eins og Ísland er myntráð hið mesta heillaráð.

Fyrst birt í Morgunblaðinu 20. október 2016.

Loftur Altice Þorsteinsson.

Peningastefna ríkja er eitt mikilvægasta tæki þeirra til að tryggja stöðugleika og stuðla að hagveksti. Svo undarlegt sem það er þá er staðreyndin sú, að valdastéttin á Íslandi hefur engan áhuga á að ná slíkum markmiðum. Eðlileg afleiðing þessa áhugaleysis er fullkominn þumbaraháttur um peningastefnu landsins – markvisst er umræðu um þetta mikilvæga mál beint að aukaatriðum, málefnalegum ábendingum er engu sinnt og venjulegustu viðbrögðin eru heimskulegur útúrsnúningur.

Seðlabankinn er sníkjudýr á hagkerfi Íslands.

Í September 2012 gaf Seðlabankinn út skýrslu, undir nafninu: »Valkostir Íslands í gjaldmiðils- og gengismálum«. Þrátt fyrir ólund Seðlabankans varð ekki komist hjá, að leiða í ljós afgerandi kosti fastgengis undir stjórn myntráðs. Hins vegar hafði valdastéttin engan áhuga á vitrænni umræðu um nýgja peningastefnu og Sigmundar-stjórnin hafnaði afdráttarlaust að kanna kosti fastgengis, með stjórnarsáttmálanum frá 22. maí 2013.

Staðreyndin er sú, að Seðlabankanum er ekki treystandi að gera heiðarlega úttekt á peningastefnu fyrir þjóðina. Ástæðan er auðvitað sú að Seðlabankinn er gamaldags ríkisstofnun, sem hangir fast á ríkis-spenanum. Við upptöku fastgengis, hvort sem væri í formi Dollaravæðingar eða undir stjórn myntráðs, yrði Seðlabankinn lagður niður. Seðlabankinn er sníkjudýr á hagkerfi landsins, sem sjálft mælir sér blóðskammtana.

Sjálftaka Seðlabankans skeður þannig, að hann framleiðir verðbólgu með stýrivöxtum. Afleiðing verðbólgunnar er aukið peningamagn í umferð og aukningin kemur fram sem svonefndur myntsláttu-hagnaður hjá bankanum. Það hefur vakið furðu margra, að Seðlabankinn hefur ákveðið verðbólgumarkmið, sem frá 2001 hefur verið 2,5%. Með verbólgumarkmiðinu er verið að tryggja Seðlabankanum rúmar og stöðugar tekjur, enda hefur það markmið forgang hjá bankanum.

Í lok árs 2014 námu útgefnir peningar Seðlabankans um 50 milljörðum króna. Í 2,5% verðbólgu næmi árleg aukning peningamagns 1,25 milljörðum króna, sem Seðlabankinn tæki til sín í formi myntsláttu-hagnaðar. Hins vegar var aukning peningamagns 2015 um 5,7 milljarðar króna – dágóður fengur. Til samanburðar má nefna að 2015 voru rekstrargjöld Seðlabankans um 5,0 milljarðar króna.

Fastgengi er forsenda efnahagslegs stöðugleika.

Kostir fastgengis undir stjórn myntráðs eru fjölmargir, auk þess léttis að geta lagt niður gamaldags ríkisstofnun eins og Seðlabankann. Hér má til dæmis nefna: lága vexti, enga verðtryggingu, lága verðbólgu og gjldmiðil sem heldur verðgildi gagnvart útlendum gjaldmiðlum. Af hverju ætli það sé að valdastéttin neitar að hugleiða upptöku myntráðs? Getur verið að Reglubundin peningastefna (Rule Bound Monetary Policy) sem tryggir fastgengi sé of heiðarlegt og of hagkvæmt fyrirkomulag, til að þóknist valdastéttinni?

Fjarstæðukenndum rökum er gjarnan varpað fram til að hindra alvöru umræðu um myntráð. Eitt sem oft heyrist er að það sé kosnaðarsamt að koma á fót myntráði. Staðreyndin er sú, að einungis um 40% af núverandi hreinum eignum Seðlabankans nægja til að stofna myntráð með fullum tryggingum, um alla framtíð. Kalla þarf inn útistandandi krónur Seðlabankans, sem nema um 60 milljörðum, en þess utan er ekki þörf að leggja myntráðinu til neitt fjármagn. Myntráðið stundar hvorki lánveitingar, né aðra áhættusama starfsemi – eina verkefni myntráðs er að skipta á milli stoðmyntar og eigin gjaldmiðils.

Þessi einfalda starfsemi tryggir að myntráð getur ekki komist í neinar fjárhagskröggur. Sjóður myntráðsins nægir alltaf til að greiða fyrir útistandandi peningamagn. Þeirri lygasögu var komið á kreik, að Argentína hafi haft myntráð sem ekki hafi staðist álagið. Sannleikurinn er sá að seðlabanki Argentínu var nefndur myntráð, en hann uppfyllti nær engar þær formkröfur sem gerðar eru til alvöru myntráðs. Ekki ætti að vera erfitt að skilja, að myntráð er tæknilegt fyrirkomulag peningaútgáfu, sem er einskis virði ef reglunum er ekki fylgt.

Myntráð er öruggt tæki til að halda efnahagslegum stöðugleika.

Vert er að geta þess að fjölmörg ríki í Evrópu hafa tímabundið tekið í notkun myntráð, til að ná efnahagslegum skilyrðum sem Evrópusambandið setur fyrir inngöngu. Í öllum tilvikum hafa menn uppskorið eins og vonir voru bundnar við - verðbólga hefur nær horfið og efnahagslegt jafnvægi náðst. Gjaldmiðlarnir sem engin vildi áður líta við, náðu sama styrk og stoðmyntir þeirra – raunar getur ekkert farið úrskeiðis hjá myntráði þegar heiðarleiki valdamanna er fyrir hendi.

Þótt svo vilji til, að á undanförnum árum hafi fastgengi undir stjórn myntráðs verið liður í inngöngu ríkja í Evrópusambandið, er það á engan hátt forsenda fyrir upptöku myntráðs á Íslandi. Þeir fjölmörgu efnahagslegu kostir sem beint leiða af upptöku myntráðs, eru sérstaklega eftirsóknarverðir fyrir þjóðir sem vilja halda sjálfstæði sínu um langa framtíð. Fyrir liggur eindreginn vilji flestra Íslendinga, að styrkja sjálfstæði Lýðveldisins og ekkert getur gagnast þjóðinni betur en sá efnahagslegi stöðugleiki sem fastgengi undir stjórn myntráðs tryggir.

Veðurfar - blaðagreinar um þá röngu tilgátu að lífsandinn (CO2) valdi hlýnun

Jón Sigurðsson	Myntráð	Kanadadalur	Icesave-vextir	NEI við ESB	XXX
Stjórnarskráin	Fjárframlög	Veðurfar	Sunni-Islam	Evrópuvaktin	XXX

  

 

Samstaða þjóðar    NATIONAL UNITY COALITION                                                               Baráttusamtök fyrir sjálfstæðu ríki á Íslandi og fullveldisréttindum almennings.    Stöndum vörð um Stjórnarskrá Lýðveldisins.

 

 

03.04.2017: Loftsblaðran sprungin.

08.10.2016: Jörðin er með sjálvirka hitastýringu, sem útilokar aukna CO2-hlýnun.

24.09.2016: Rangar tilgátur um hlýnun Jarðar og sannleikur eðlisfræðinnar.

 

26.11.2015: Loftslagsmál eru alvörumál.

12.11.2015: Lífsandinn (CO2) er undirstaða lífs á Jörðinni.

04.07.2015: Naglasúpu-tilgátan um hlýnun veðurfars af völdum manna.

 

28.11.2009: Loftslagssirkusinn kemur til Köben.

 

14.12.2001: Loftslagssamningar.

04.04.2001: Kyoto-bólan sprungin.

 

Valið stendur um Myntráð Íslands eða Seðlabanka

Jón Sigurðsson	Myntráð	Kanadadalur	Icesave-vextir	NEI við ESB	XXX
Stjórnarskráin	Fjárframlög	Vinstrivaktin	Sunni-Islam	Evrópuvaktin	XXX

  

 

Samstaða þjóðar    NATIONAL UNITY COALITION                                                               Baráttusamtök fyrir sjálfstæðu ríki á Íslandi og fullveldisréttindum almennings.    Stöndum vörð um Stjórnarskrá Lýðveldisins.

 

 

Valið stendur um Myntráð Íslands eða Seðlabanka.

Birtist fyrst í Morgunblaðinu 20. desember 2008.

Loftur Altice Þorsteinsson.

Þeir hagfræðingar gerast stöðugt háværari sem halda því fram, að seðlabankar séu óþarfir eða jafnvel skaðlegir efnahag þjóða. Jafnframt er því haldið fram, að svonefnd myntráð séu mun gagnlegri og þjóðhagslega hagkvæmari stofnanir. Þessar vangaveltur manna snúast um aðferðir sem seðlabankar og myntráð nota, til að skapa stöðugleika á gengi gjaldmiðla, því eins og Karl Schiller (1911-1994) fjármálaráðherra Þýðskalands og einn áhrifamesti hagfræðingur sins tíma, sagði: »Stöðugur gjaldmiðill er ekki allt, en án stöðugs gjaldmiðils er allt annað einskis virði.«

Stöðugur gjaldmiðill ætti að vera forgangsverkefni.

Seðlabankar segjast hafa efnahagslegan stöðugleika að markmiði. Raunveruleikinn er sá að oftar en ekki hella þeir olíu á eldinn. Úrræði þeirra eru verri en vandamálið. Til að halda gengi gjaldmiðilsins stöðugum, hefur Seðlabankinn tvær meginaðferðir. Annars vegar er genginu tyllt (pegged currency) við sterkan gjaldmiðil eins og US-dollar og gefin fögur fyrirheit um að það sé nú fast. Hin leiðin er að láta gengið fljóta (floating currency).

Báðar aðferðir seðlabankanna eru gagnslausar, því að þeirra meginverkefni er að þjóna pólitískum öflum en ekki efnahagslegum þörfum almennings. Enginn tekur mark á innistæðulausum yfirlýsingum seðlabanka, enda vinna þeir sjálfir einarðlega gegn yfirlýstum markmiðum. Með reglulegu millibili missa seðlabankar tökin á efnahagsmálunum og koma hagkerfunum á kaldan klakann. Óðaverðbólga tekur við af gengisfalli og almenningur fær að blæða fyrir mistökin.

Vilji menn í alvöru skapa stöðugleika í hagkerfi, er myntráð eina lausnin. Myntráð starfar eftir föstum ósveigjanlegum reglum, sem tryggja stöðugt og fast gengi (fixed currency) gjaldmiðilsins. Viðfangsefni myntráðs er að gefa út gjaldmiðil landsins, til dæmis Íslendskan dollar (ISD) og varðveita stoðmynt (anchor currency), sem í okkar tilfelli er eðlilegt að sé US-dollar (USD). Bezt er að hafa skiptihlutfallið 1 ISD = 1 USD, því að þannig verða öll viðskipti með báða gjaldmiðlana auðveld innanlands.

Þeir sem vilja frekari upplýsingar um upptöku Íslendsks dollars, með myntráði og baktryggingu USD, geta fundið þær hér: Umræða um fyrirhugaða upptöku Kanadadals er lífleg og uppbyggileg.

Myntráð með USD sem stoðmynt er lausn Íslands.

Frá því að Bretton Woods-samkomulagið var gert 1944, hefur dollarinn verið bakhjarl peningakerfis heimsins, að svo miklu leyti sem gjaldmiðill einnar þjóðar getur verið í slíkri stöðu. Dollarinn er eini alþjóðlegi gjaldmiðill heimsins, sem lýsir sér í því að 3/4 allra dollara eru í notkun utan Bandaríkjanna. Gjaldeyrisvarasjóðir þjóða heimsins eru að 65% í dollurum og öll hrávöru-viðskipti heimsins fara fram í dollurum. Ef Íslendingar eru að leita að traustum alþjóðlegum gjaldmiðli, til að koma á stöðugleika hins Íslendska gjaldmiðils, er valið augljóslega USD.

Hægt er að nýta sér stöðugleika dollarasvæðisins með tvennu móti. Annaðhvort beinlínis með upptöku USD sem gjaldmiðils í landinu, eða að nota USD til stuðnings Íslendskum gjaldmiðli með myntráði. Þessa aðferð mætti einnig kenna við dollarafót. Hugmyndin að baki myntráði er sú sama og að baki gullfæti, sem lengi reyndist þjóðum heims frábærlega. Hægt er að lýsa þessum kostum svo:

1. Upptaka USD. Krónunni er þá skipt út fyrir USD, sem að loknum 6-12 mánaða aðlögunartíma yrði eini gjaldmiðill landsins. Á þessari aðferð er sá stóri galli, að við værum með í umferð mikil verðmæti sem við annars gætum verið með í vinnu og gæfi okkur arð. Á móti kemur sparnaður við að leggja Seðlabankann niður.

2. Upptaka ISD og USD. Í stað krónunnar er tekinn upp Íslendskur dollar (ISD) sem er varinn með 100% baktryggingu með USD, auk þess sem USD verður fullkomlega gjaldtækur. Þetta krefst þess að komið verði á fót myntráði Íslands, með um 10 manna starfsliði og jafnframt er hægt að leggja Seðlabankann niður. Verkefni myntráðsins er að gefa út ISD, varðveita varasjóðinn og skipta úr USD yfir í ISD, eða öfugt, með skiptihlutfallinu 1 ISD = 1 USD. Bæði ISD og USD verða gjaldgeng mynt. Varasjóðurinn verður ávaxtaður í Bandarískum ríkisskuldabréfum og áætlaður arður af því er 1,5 milljarðar króna á hverju ári.

Trúarlegur ofsi er ekki viðeigandi í efnahagsmálum.

Ávinningur af leið 2 er augljóslega mikill og ekki hægt að hafna honum án einhverra raka. Maður tekur ekki upp 1,5 milljarða króna af götunni! Til að útskýra þennan myntgróða (seiniorage) betur, getum við hugsað okkur, að við værum með „gullfót“ undir gjaldmiðlinum í stað USD. Myndi okkur detta í hug að nota gullið sem gjaldmiðil til daglegra nota? Þetta var auðvitað gert í fornöld, en varla í dag. Við myndum leigja út mest af gullinu, til öruggra aðila og hafa þannig af því arð.

Er ekki kominn tími til að fjallað sé um gjaldmiðilsmál, án einhliða áróðurs fyrir Evru? Þótt einhverjir berjist fyrir ESB-aðild, af trúarlegum ofsa, er ekki við hæfi að umræða um jafn mikilvægt mál og efnahagslegan stöðugleika í landinu sé undirlögð af innantómum upphrópunum. Eigum við ekki fyrst að koma okkur upp stöðugum gjaldmiðli og síðan að takast á um stjórnarfarslegt frelsi þjóðarinnar? Þeir sem vilja beygja sig undir ok ESB, munu áfram njóta málfrelsis og svo geta þeir líka flutt búferlum til Evru-landsins.

 

Jörðin er með sjálfvirka hitastýringu, sem útilokar aukna CO2-hlýnun

Jón Sigurðsson	Myntráð	Kanadadalur	Icesave-vextir	NEI við ESB	XXX
Stjórnarskráin	Fjárframlög	Vinstrivaktin	Sunni-Islam	Evrópuvaktin	XXX

  

 

Samstaða þjóðar    NATIONAL UNITY COALITION                                                               Baráttusamtök fyrir sjálfstæðu ríki á Íslandi og fullveldisréttindum almennings.    Stöndum vörð um Stjórnarskrá Lýðveldisins.

 

 

Jörðin er með sjálfvirka hitastýringu, sem útilokar aukna CO2-hlýnun.

Úrdráttur birtur fyrst í Morgunblaðinu 08. október 2016.

Loftur Altice Þorsteinsson.

Eins og ég hef sýnt fram á í nokkrum blaðagreinum er útilokað að aukinn lífsandi (CO2) valdi hlýnun Jarðar. Hvorki Umhverfisráðuneyti né Veðurstofan geta fært eðlisfræðileg rök fyrir kostnaðarsömum aðgerðum gegn lífsandanum. Að hlýta leiðsögn Evrópusambandsins á þessu sviði er jafn skaðleg flónska og að fylgja ESB í viðskiptastríði við Rússland. Þeir valdamenn munu verða hart dæmdir af sögunni, sem valda Íslandi fjárhagslegum skaða með blindri fylgispekt við erlent vald.

Planck-ferillinn, sem Veðurstofan hefur ekki hugmynd um.

Eins og ég fjallaði um í Morgunblaðinu 24. September 2016 [Rangar tilgátur um hlýnun Jarðar og sannleikur eðlisfræðinnar], lýsir Stefan-Bolzmann lögmálið sambandi á milli hitastigs Jarðar og útgeislunar frá henni. Útgeislunin er í formi rafsegul-bylgna, sem spanna ákveðið samfellt bylgju-svið, með skilgreindum orkutoppi. Ferill orkuflæðisins er því fall af bylgjulengd og hann nefnist Planck-ferill. Skýringarmynd 4 sýnir nokkra Planck-ferla, fyrir hluti sem eru misheitir og senda því frá sér mismikila geislaorku.

Flatarmálið undir hverjum Plank-ferli samsvarar þeirri orku sem viðkomandi hlutur sendir samtals frá sér. Hægt er að skipta flatarmálinu undir hverjum ferli í glugga og finna hversu mikla orku hluturinn sendir frá sér um hvern bylgju-glugga. Með þessu móti er hægt að öðlast góða mynd af orku-ástandi Jarðar og andrúmsins.

Þótt hitanæmar sameindir andrúms endurvarpi jafnt í allar áttir, er endurvarp til Jarðar ekki alltaf 50%. Hlutföllin ráðast af í hvaða hæð upphafleg gleyping fer fram. Því nær Jörðu sem frum-gleypingin verður, þeim mun stærri hluti endurvarpast niður og tekur þátt í hitun hennar. Ef frum-gleypingin verður í mikilli hæð, hefur hnöttótt lag Jarðarinnar áhrif. Ef frum-gleypingin verður í mjög lítilli hæð, koma byggingar, trjágróður og ójöfnur á yfirborðinu við sögu.

Mælingar á orkustreymi í hitabeltinu yfir Kyrrahafi 1974.

Skýringarmynd 5 sýnir mælt orkustreymi frá andrúminu. Niðurstöðurnar eru lagðar yfir Planck-ferla sem sýna orkuflæði sem fall af bylgjulengd. Bylgjurófinu er skipt í glugga, þannig að innan hvers glugga er hægt að nálgast ferlana með beinum línum. Í hverjum afmörkuðum glugga eru ákveðnar hitanæmar sameindir ríkjandi. Með þessum gögnum er hægt að reikna orkuflæði og orkujöfnuð fyrir hvern glugga fyrir sig og andrúmið í heild sinni. Gluggar II og IV hleypa allri útgeislun í gegn, en í öðrum gluggum eru varmabylgjurnar gleyptar og þeim endurvarpað bæði upp og niður.

Á Skýringarmynd 6 er sýnd úrvinnsla byggð á skýringarmynd 5. Dálkar 1, 2 og 3 sýna hvernig orkuflæðinu frá Jörðu er skipt upp á glugga. Dálkur 4 gefur þá Planck ferla sem samsvara mældri útgeislun í gegnum andrúmið. Dálkar 5 og 6 gefa reiknað orkuflæði um hvern glugga, sem samtals nemur 278,7 W/m2, sem er jafnt inngeislun Sólar. Þetta orkuflæði er ýmist bein útgeislun eða endurvarp. Dálkar 7 og 8 gefa heildar orkuflæði án skiptingar á glugga.

Á Skýringarmynd 7 er sýnt líkan yfir orkujafnvægið, sem byggir á fyrrgreindum mælingum og útreikningum. Innstreymi Sólar er 278,7 W/m2, sem samkvæmt Stefan-Bolzmann myndi gefa yfirborðshita Jarðar án andrúms 265K (-8°C) sem er 10°C gráðum heitara en Jörðin öll án andrúms. Hitastig Jarðar á þessum stað var 295K (+22°C) samkvæmt mælingunni, sem er 7°C gráðum heitara en Jörðin öll er talin vera.

Sjálfvirk stýring er á hitastigi Jarðar.

Framangreind úrvinnsla sýnir að CO2 getur ekki valdið meiri hlýnun en nú þegar er orðin. Þannig kemur í ljós að í CO2-glugganum endurvarpast 14,4 W/m2 til Jarðar, sem er 53,1% af heildinni í þeim glugga. Að endurvarpið er langt yfir 50% sannar að frum-gleypingin skeður fast við Jörðu, líklega í innan við 1 meters hæð. Aukið magn CO2 í andrúminu getur því ekki valdið auknu endurvarpi og aukinni hlýnun. Þótt CO2 endurvarpaði til Jarðar allri hitageislun í CO2-glugganum, sem er útilokað, þá væri einungis um að ræða 12,7 W/m2 sem samsvarar um 2°C.

Endurvarp annara hitanæmra gastegunda til Jarðar er 136,3 W/m2, sem er 48,2% alls endurvarps í tilsvarandi gluggum. Af þessu hlutfalli má ráða að frum-gleyping þessa orkuhluta verði í um 5 km hæð. Þarna er því fyrir hendi svigrúm til hlýnunar, en svigrúm sem hefur ekkert að gera með lífsandann (CO2). Höfum í huga, að um glugga II og IV fer 119,4 W/m2 án nokkurs endurkasts – þessir gluggar eru galopnir og geta alls ekki valdið neinni hlýnun Jarðar.

Þessu til viðbótar má nefna, að 50 ára mælingar úr gervihnöttum hafa ekki greint neina breytingu á endurvarpi CO2 til Jarðar. Á sama tíma hefur magn CO2 í andrúminu aukist um nær 30%. Útilokað er því að CO2 hafi valdið aukinni hlýnun þetta tímabil. Þeir sem samt halda því fram, að lífsandinn (CO2) sé mikil ógn við lífríki Jarðar, verða að styðja málflutning sinn einhverjum rökum – að öðrum kosti verða þeir áfram nefndir heimskingjar og ærulausir dómsdagsspámenn.